گویا سوزش رجوی ها هنوز از آمدن مسئول کمیسیون اتحادیه اروپا خانم موگرینی به تهران تمام شدنی نیست و آنها را فراموشکار کرده است.
باید به مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده بازنشستگان اروپا و سنای امریکا گفت که دیگر از اشرف و ناموس مجاهدین و امدادات غیبی صدام خبری نیست واز پایگاه های سراسر عراق کنار مرز ایران هم خبری نیست. ارتش آزادیبخش سوریه هم رو دست عربستان و امریکا مانده و ته مانده داعش هم از عراق درحال رفتن است.
اشرف و اشرفی ها هم درحال حاضر در تیرانای آلبانی یک کشور فقیر ودور افتاده که مردمش چرخ های ماشین بوش را می بوسیدند درحال آماده باش و فرار به اروپا هستند.
کنفرانس های هنگفت با پول سازمان های اطلاعاتی عربستان و غیره هم مسکن موقتی است.
آنان که به دروغ و تزویر روی بیاورند عاقبت شکست خورده می شوند وبه هر خاک و خاشاکی چنگ می زنند ودیگر برایشان مهم نیست که به چه قیمتی.
راستی در یمن ائتلاف عربی و امریکایی هم به گل نشسته.
حال باید پرسید که چرا در میان این همه جنگ و درگیری ایران کشوری با ثبات و آرامش است که حتی خود اروپایی ها هم شگفت زده شده اند.
باید به رجوی ها گفت باش تا 22 بهمن آینده را ببینی وشرکت مردم را. باش تا استقبال مردم از شهدای مدافع حرم را ببینی و این همه شور وهیجان استقبال از شهدای ایران یک تو دهنی بزرگی است به رجوی ها و حامیان اروپایی عربی آنها.
آقای ج – س – م، رها شده از فرقه رجوی