از لحظه ورود به سازمان مجبورمان کردند که امضای خون و نفس بدهیم! بحث تحمیلی کسر رهائی را جلوی پایمان انداختند! صورت کسر رهائی امضای خون بود، بدین معنی که خون هر مجاهد مال مسعود بوده و به او تعلق دارد! مخرج کسر رهائی هم امضای نفس بود، بدین مفهوم که نفس هر مجاهد مال مریم بوده و به مریم تعلق دارد!
ما هم که تازه از گرد راه رسیده بودیم، بدون اینکه درک درستی از این شیادی بفهمیم، امضاء داده و به کسر رهائی تعهد دادیم! کجای آن کسر” رهائی” بود، الان هم پس از بیست و چندی سال نفهمیدم!چون هر چه در فرقه رجوی دیدیم اسارت بود و زندان!
البته رجوی به محتوا و روح تمامی کلمات تجاوز کرده بود، همه چیز در آنجا فریب و نیرنگ بود، همه مفاهیم تقدس، حرمت و روح خود را در فرقه از دست داده بودند!
در سازمان، همه کلمات مثل ظرفی بزرگ بودند که وقتی به درون آنها می نگریستی، هیچ چیز در آن یافت نمی کردی! در عراق، در ته دنیا،همه واژه ها، قالب تهی کرده بودند! چیزی که هر روز باید با آن سروکار می داشتیم، خون و خون ریزی بود! ادعاها پیرامون آمار ساختگی شهیدان! صحبت از کشته شده ها، الگوهای به اصطلاح مبارزاتی! شکنجه شده ها در زندان ها! و…
مسعود رجوی بزرگترین دلال تجارت خون در تاریخ ایران است!
جالب است بدانیم که آقای رجوی یک نقش در دنیا دارد، خوب است بدانیم که در هر دقیقه یک انسان در دنیا جانش را به دلیل خشونت و… از دست می دهد! رجوی هم در این مرگ ها، نقش دارد، چرا که تا به حال در کشته شدن انسان های زیادی به عنوان رهبر رل ایفاء کرده است!
نگاه جرم شناسانه به این مسئله که سالهای زیادی از عمر ما را تلف کرد و اکنون نیز، عمر دیگران را تلف می کند و بررسی نقش مسعود رجوی و مریم قجر، در قالب روانشناسی جنایی، کمک شایانی می کند که به درک عمیق تری از این فرقه انحرافی نایل شویم، چرا که اعمال رجوی ها، پدیده ای است که حیات سالم زندگی جمعی در تاریخ ایران را به مخاطره می اندازد!
میل به خونریزی، و غرور مفرط این دو انسان نما، از خصوصیات برجسته انسان های بزهکار است! مسعود رجوی، یک مجرم مادرزاد است! از روی عادت و خلق درونی دست به جنایت می زند! استعداد ذاتی مجرمانه مسعود رجوی، واقعیتی است که همه به آن اقرار دارند!
منظور از استعداد مجرمانه، در حقیقت امکاناتی است که به مرور زمان در اختیاراو قرارگرفته و گستاخی بیش از حد نهادینه شده در او، باعث شده که دست به جنایات گسترده بزند!
اندیشه مجرمانه و اندیشه ارتکاب جرم و خباثت در شخصیت مسعود رجوی، ذاتا نهادینه شده و وجود دارد!
مسعود رجوی یک جنایتکار راستین بوده و او کسی است که منافع خود را در جدایی و خروج از پیکره اجتماع و نظام ارزشی آن می داند، رضایت او زمانی جلب می شود که ارزش های جمعی را در یک فضای ایزوله شده، نقض کند!
آقای رجوی، هیچ وقت در صدد الحاق به جامعه خود که با ارتکاب جرم از آن فاصله گرفته است بر نیامده است! افرادی مانند رهبران فرق انحرافی، کلاهبرداران حرفه ای، مجرمین مکرر، راهزنان، خرابکاران و اوباش، از قماش رجوی هستند!
شرط دیگری از نظر مسعود رجوی برای گذار از اندیشه به عمل مجرمانه بسیارلازم و ضروری است، مرگ عواطف و احساسات انسانی در دل مریدان است که در نتیجه آن ترحم، رأفت و نوع دوستی از دل بیرون می رود و به جای آن شقاوت و قصاوت قلب جایگزین می گردد و در نتیجه اینها و در این چارچوب به خانواده هم سنگ می زنند و مزدور دشمن می نامند!
برای ساختن انسان های فرقه ای و البته دگم به الزامات مبارزه و پروسه تبدیل انسان به ربات! انجام همه اعمال ضد انسانی در فرقه از نان شب هم واجب تر است!
اقای مسعود رجوی انسان بسیار خود محوری نیز است! خود محوری بیش از حد به غرور و احساس شخصیت کاذب منجر می شود! خودخواهی یا خویشتن بزرگ بینی موجب می شود که حقوق دیگران و غیره برای این نوع از انسان بی اهمیت باشد!
مسعود رجوی در گذر زمان، طرق مختلف ارتکاب جرم را برای خود مباح و مشروع می سازد.مثلاً یک معتاد، استعمال مواد مخدر را برای خود به این طریق شروع می کند که بیکار است، سلب مالکیت از دیگران را با تمسک به فقر و بیکاری خود مشروع می سازد! یا یک شخص فاسد اجتماعی، ارتکاب منافی عفت با این ادعا که توان ازدواج ندارد را برای خود، مشروع قلمداد می کند! آقای مسعود رجوی هم یک شبه در عراق جنایتکار نشد! او یک شبه به فکر تصاحب همه زنان نیافتاد! او در پروسه به این درک حیوانی رسید که قوی است و قدرتمند! از این گذر هم شروع به خیانت و جنایت نمود! نهایتاً این خود بزرگ بینی مفرط و خود محوری موجب زایل شدن قبح اخلاقی جرم شده و ارتکاب جرم برای این نوع مجرمان،عاری از عیب و خفت و ننگ میشود!
در دنیای امروز، چه بسیارند، این حیوانات انسان نمایی که حقوق بشر و انسانیت را با داعیه های کذایی، به مسلخ و قتلگاه می برند…
فرید