فرقه رجوی از اول با ایجاد یک سیستم بسته در درون مناسبات خود همواره سعی کرده تا مانع از بروز ماهیت درونی و اتقاقاتی درفرقه اش می افتد شود. یادم هست که یک بار رجوی درنشستی عنوان کرد:” سازمان سیاه برای کسب اطلاعات از درون مناسبات ما می خواسته درما نفوذ کند که موفق نشده”. اما تنها وحشت رجوی ازافشای ماهیت خیانتکارش افشاگریهای اعضایی بود که به هرطریق موفق به جدایی و یا فرار از فرقه می شدند بود به همین دلیل رجوی دراین زمینه اول همواره سعی می نمود تا با هرترفند وتهدیدی مانع جدایی اعضا ازفرقه شود ولی ازآنجائیکه می دانست نمی تواند بطور مطلق جلوی جدایی و فرار اعضا از فرقه را بگیرد به همین خاطر از قبل فرد را در درون مناسبات تخریب و هزاران دست خط و نوشته از نقاط ضعف وی برای روز مبادا می گرفت.دریک مورد درسال 73 درجریان دستگیریهای درونی فرقه به بهانه ساختگی مقابله با نفوذی های رژیم حدود هزار نفر از اعضا را دستگیر و زیر شکنجه برد و شرط آزادی آنها را نوشتن این موضوع بود که بگویند ما از طرف رژیم به درون مناسبات نفوذ کرده بودیم!! قرارداد.
درصورتیکه اکثر نفرات دستگیرشده زمانی به سازمان آمده بودند که حتی دستگاه اطلاعات ایران هنوز شکل نگرفته بود.درمورد تخریب وبه سکوت کشاندن اعضای جداشده درخارج کشورهم خط رجوی همواره تخریب همراه با تهدید کردن آنها بوده بطور مثال فرقه به طرق مختلف اعضای جداشده ساکن خارج کشور را تهدید کرده، دریک مورد سران فرقه با جعل سند کاری کردند که دولت هلند آقای بهزاد علیشاهی را دستگیر وبرای چند سال زندانی کند ویا اینکه مزدوران خودشان را به سراغ اعضا می فرستند وآنها را تهدید به قتل وضرب وشتم می کنند.اما بعد ازانتقال اعضا به آلبانی سران فرقه برای جلوگیری ازجدایی اعضا ودرنهایت فروپاشی فرقه به انواع تهدیدها متوسل شد که مهمترین موضوع ان بحث مالی بود به این طریق که این فرقه در یک زدوبند ننگین ازقبل موضوع پرداخت مستمری اعضا را خود بدست گرفته بود وبه اعضا گفته که درصورت جدایی ازفرقه حقوقی دریافت نخواهند کرد ویا برای ترساندن اعضا به دروغ به آنها گفته درصورت جدایی به دام گروههای مافیایی می افتند که متاسفانه فرقه موفق شده بود با تهدید عدم پرداخت مستمری اعضای جداشده درآلبانی را به سکوت وا دارد.
اما خوشبختانه با تلاش برخی ازاعضای جدا شده، خانواده های آنها وهمچنین اعضای جداشده خارج ازآلبانی درنهایت موضوع پرداخت مستمری ماهیانه به اعضا ازچنگ فرقه رجوی خارج وبرعهده کمیساریا گذاشته شده که می توان گفت بهانه سکوت ازدست فرقه گرفته شده و وقت آن است که جامعه جداشدگان ساکن درآلبانی دیگرسکوت خود را شکسته وهمگام با دیگر اعضای جداشده به افشای ماهیت پلید وضد انسانی فرقه رجوی بپردازند.اعضای جداشده باید راه رهایی دیگر دوستان خود ازفرقه را هموار کنند. یادمان باشد که سکوت درمقابل جنایات رجوی دروهله اول خیانت است به خودمان زیرا رجوی طی سالیان عمروجوانی همه ما را بخاطر رسیدن به منافع حقیرش نابود کرد،عده زیادی را بیهود درعراق به کشتن داد،ازاعتماد وصداقت همه ما سوء استفاده کرد و در بدترین شرایط حساس جان خود ودیگر سران فرقه اش را بدر برد واعضا را در زیر بمباران های مهیب آمریکا درعراق رها کرد که متاسفانه بیش از 50 نفر هم کشته شدند، رجوی روح و روان همه ما را تخریب کرد تا همواره مطیع او باشیم.همچنین با افشای ماهیت فرقه رجوی مانع ازآن شویم تا نسلی دیگر قریانی فریب فرقه شوند.ما باید باور داشته باشیم که تهدیدهای فرقه پوشالی وبه پایان خط خود رسیده است.
به امید اینکه هرچه زودتردیگراعضای گرفتار درفرقه رجوی با تلاش همه ما بخصوص جامعه جداشدگان درآلبانی بتوانند نجات یابند وزندگی جدیدی را برای خود شروع وغم دوری وبی خبری سالیان خانواده های آنها ازعزیزانشان به پایان برسد.
حمید دهدار
