سیاست چماق و هویج در فرقه رجوی

در فرقه رجوی وقتی عضوی بعد از مدتی به پوچی سیاست رجوی و بر ملا شدن ماهیت وی پی میبرد و تصمیم میگیرد که راه خود را از سازمان جدا کرده و عمر خود را به فنا ندهد خواستار جدایی از سازمان میشود و سعی میکند به هر روشی که شده خود را رها سازد. همچنین سازمان وقتی خود را در قبال چنین خواسته ای می بیند راه حلهای مختلفی را در مورد نفر اتخاذ میکند که اولین سیاست وی تهدید و ترساندن شخص بنا به اقتضای شرایط میکند ولی هدف من در نوشتن این مقاله بر ملا کردن روشهای تطمیع و تهدید ویا به اصطلاح عوام بکارگیری سیاست چماق و هویج است.
برای مثال در دورانی که نیروهای آمریکایی در اطراف قرارگاه اشرف به حفاظت از آن مشغول بودند و کمپ معروف به تیف در بیخ گوش رجوی بود و به عنوان تهدید جدی فرقه به شمار میرفت. فرماندهان سازمان برای اینکه شخصی که اعلام جدایی کرده را خام کنند بعد از بحث های فراوان، به شخص گفته میشد که مثلا شما 5 سالی را ماندی تا 6 ماه دیگر به ما وقت بده بعد از آن اگه رژیم سرنگون نشد برو و در کنار بکارگیری همین شیوه های فریب خواسته های صنفی نفر اعم از کم و زیاد را در سرفصل های مختلف حل و فصل میکردند مثلا یادم هست دوستی که با وی در قرارگاه اشرف بودم وقتی چندین بار اعلام جدایی کرده بود اقدام به دادن اقلامی از قبیل کت و شلوار که دو سال یکبار هم نفر نمیتوانست تنش کند یا برای وی تنقلات آن هم از نوع اهدا شده نیروهای آمریکایی به فرماندهان زن مجاهد میفرستادند. جالب است با همه تطمیع ها، سازمان نتوانست برای مدت زیادی نفرات معترض و خواهان جدایی را بفریبد و فقط برای تشکیلاتش زمان خرید. امروز هم در کشور آلبانی میبینیم که سران فرقه باز همان روش های گذشته را روی باقیمانده نفرات امتحان میکنند مثلا شنیدم به نفرات مخالف و مساله دار تلفن هایی داده شده که هر از گاهی نفر با خانواده اش در ایران تماس بگیرد که این تماس ها هم هدایت شده میباشند و سازمان علاوه بر ساکت کردن فرد بتواند اطلاعات درون ایران را از زبان خانواده به دست بیاورد. یا اینکه شنیدم نفرات را هفته ای یکبار برای گردش در سطح شهر و خرید مایحتاج به بیرون کمپ اشرف 3 میبرند که این کار هم زمان را برای تشکیلات مخوف رجوی زنده میکند ولی بنا به تجربه ثابت شده در طول تاریخ راه کج به مقصد نمیرسد و تهدید ها و تطمیع ها برای رجوی جز رسوایی هر چه بیشتر در بر نخواهد داشت. شاهد هستیم که امروزه سیل جدا شدگان در آلبانی رو به افزایش است و روزی نیست که خبر جدایی عزیزی را نشنویم.
به امید رهایی تک تک دوستان سابق و اسیران فرقه مخوف رجوی
حسینی