فرقه مستبد رجوی در حالی سال گذشته را به پایان رسانید که اتحاد جامعه جداشدگان در آلبانی، سران باند رجوی را به ناله و فغان و التماس به سازشکاری با سازمان کشانده بود!
سکوت فرقه ی رجوی در بحث انتقال به سوله های زندان مانز نیز، از انبوه گرفتاری ها و تقابلات اعضاء در درون تشکیلات، خبر می داد!
فرار فزاینده نیروها نیز در صدر اخبار، برای خانواده ها خوشحال کننده بود.
اما آیا امواج خروشنده و متلاطم، در سال جاری، ادامه دار خواهد بود؟ آیا سران فرقه موفق خواهند شد که خود را از گرداب ویران گر سال گذشته برهانند؟
بی شک، گذر زمان در آلبانی به نفع رجوی ها نخواهد بود! چرا که علت العلل بحران های تشکیلاتی، یعنی نبود” سر” هنوز باقیست! اژدهای هزار سر یعنی مسعود رجوی، سالهاست که در قهقراء به سر می برد، مسعود، به دلیل کارکرد بسیار غلط و غیرمنطقی سالیان خود، کماکان در سایه و دنیای سیاهی ها، به سر می برد! مریم قجر هم که توان حل و فصل تضاد های فرقه را نداشته و ندارد و در بهترین حالت مشغول بزک و دوزک خود می باشد!
در شب عید نیز، فرار دو تن از کادرهای” مجاهد مریمی”، همه بافته های کذائی مریم را پنبه کرد! اگر واقعیت جامعه جداشده ها، یک پدیده ملموس و پراتیک است، پس این جامعه در سال جاری به بلوغ رسیده و رشد چشمگیری نسبت به سال گذشته خواهد داشت!
دیگر آن غیرت ساخته و پرداخته شده گذشته در عراق هم، در کادرهای رجوی وجود خارجی ندارد و در قبال افشاگری و به گند کشیده شدن مسعود رجوی و مریم قجر، همه خفه خون می گیرند و جرات صف آرائی در مقابل دنیای واقعی را ندارند! از فلاکت و درماندگی رجوی ها همین بس که در مقابل اقیانوس متلاطم افشاگری های جداشدگان در سال گذشته، سکوت اختیارکرده و ساحل امن عافیت را بر سکان داری در میان طوفان های پی در پی، برگزیدند! تهاجم مطلق، در سال 96 با جداشده ها و تدافع کامل با سازمان بود! پنهان کاری و بردن اعضای ناراضی در دالان های تو در توی فرقه در سوله های زندان مانز هم دردی از دردهای بیشمار شیطان کده رجوی را درمان نخواهد کرد!
در سال 1397، زندان مانز روز به روز تاریک تر و خلوت تر خواهد شد! همواره تعدادی از اعضاء در حال نقشه کشیدن برای فرار هستند! بهترین راه کار را هم دو نفر در شب عید به دیگر اسیران نشان دادند! فرار تک نفره در کشور غریب و دورافتاده ای چون آلبانی ریسک بالائی دارد و فرارهای جمعی و دو نفره و سه نفره و… کمک می کند که از خرد جمعی برای رسیدن به دیگر سرفرازان جامعه جداشدگان در تیرانا سهل و آسان شده و راه رسیدن و اعلام فرار و جدائی به نماینده کمیساریا را هموارتر و سریع تر کند!
خانواده های اسیران در زندان مانز، هر روز منتظر شنیدن خبر فرار عزیزان خود از بند اسارت رجوی هستند! همه جداشده ها در انتظار شنیدن فرارهای دوستان سابق خود لحظه شماری می کنند!
همه می دانیم که انتخاب آن لحظه بسیار دشوار برای فرار از شر فرقه رجوی، تصمیم خیلی سختی است، چرا که قبولاندن راه پرشکست سالیان گذشته برای خود، واقعیت تلخی است، که هر کسی توان روبرو شدن با آن را ندارد، پشت کردن به دنیای چندین ساله و قبول اشتباه رهبران فرقه، یک اراده و شهامت بالایی را می طلبد، اما همه ما در سر سفره هفت سین خود دعا کردیم که همه اسیران رجوی در سال جاری به نقطه انتخاب سخت جداشدن و آزادی خود برسند و مادران و پدران و خانواده های خود را از نگرانی سالهای سال نجات دهند!
فرید
