با سلام به هم وطنان و دوستان و خانواده های عزیزم
بدترین چیزی که از فرقه رجوی بخاطر دارم اختناق و سانسور است. آنقدر مارک به نفرات می زدند به طوری که هیچ کسی جرأت صبحت کردن با نفر کنار خودش و هم یگانی خودش را نداشت. با یک نفرکه بیش از دوبار سر میز غذا خوری می نشستم مارک زده می شد که رابطه غیر تشکیلاتی دارم.
از ساده ترین چیزها که در رابطه بین نفرات بود گیر می دادند و تمام نفرات زیر کنترل بودند. از نفرات مشخص فرقه خودشان برای کنترل افراد گذاشته بودند. برای لایه های مشخص در فرقه مراقب وجود داشت. یعنی تمام نفرات زیر ذره بین و کنترل بودند. از سر میز غذا خوری تا ورزش و تمام کارها. تازه در برنامه عمومی پیش می آمد از طرف مسئول مشخص قبل از شرکت در برنامه تذکر داده می شد و هر صبحت دو نفره را با این عنوان که محفل و شعبه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هست مارک به آدم می زدند. واقعیت این بود که در فرقه رجوی آدم هیچ حقی و کوچکترین آزادی ندارد.
یک فرد زندانی در زندان برای خودش آزادی دارد. ولی در فرقه رجوی شرایط نفرات از یک زندانی هم به مراتب بدتر هست. شرایط که همه چیز افراد زیر کنترل هست. بعد اسم این را رجوی گذاشت رهایی. واقعیت این است که کسی که در داخل فرقه رجوی نباشد و ندیده باشد این شرایط را درک نمی کند که بر سر افراد چه می آید و چه می آورند. الان که در دنیای آزاد زندگی می کنم به خوبی متوجه می شوم که شخص رجوی چه بر سر ما آورد و چه کرد.
با امید و آرزوی آزادی دوستان و رهایی آنها از فرقه تروریستی رجوی
نجات یافت از فرقه ای رجوی
محمد علی قدرتی
