اردیبهشت سال 1392 نخستین گروه از افراد اخراج شده گروه تروریستی مجاهدین از عراق وارد کشور آلبانی شدند. ورود مجاهدین به آلبانی و پذیرش این افراد در این کشور بخشی از فرآیند توافق میان آمریکا، سازمان ملل متحد و آلبانی بوده است.
براساس گفته‌های مقامات آلبانی، مجاهدین متعهد شده اند! که در این کشور دست به هیچ گونه فعالیت سیاسی یا اقدامی نزنند که به روابط این کشور با کشورهای دیگر لطمه بزند.
رفتارهای مداخله جویانه و خصمانه مجاهدین این بار در آلبانی نیز کاملا مشهود است و حضور پنج ساله این گروه در این کشور حوزه جنوب شرقی اروپا اکنون به قدری برای شهروندان آلبانیایی آزار دهنده شده است که رسانه‌های آلبانی در هفته ها و ماه‌های اخیر به شدت دم از انتقاد از این گروه زده اند.
اخیرا یکی از نشریات آلبانی با برشمردن فهرست تخلفات سرکردگان مجاهدین از تعهدات خود به آلبانی، خواستار دستگیری و محاکمه آنها شده است. موضوعی که نشان دهنده حجم فعالیت ها و اقدامات مخرب تروریست‌های گروه مجاهدین در این کشور کوچک و آرام اروپایی است.
البته نمی توان تردید کرد که بخش مهمی از دلایل حساسیت جامعه آلبانی به این گروه، فرار بیش از 200 عضو از حصارهای مجاهدین در این کشور بوده است. همین رویداد نقش مهمی در حساس کردن آلبانیایی ها به تاریخچه سیاه و جنایی مجاهدین و برملا شدن آن داشته است. آلبانیایی ها که از وضعیت اقتصادی خوبی بهره نمی بردند تمایل ندارد که کشور آنها به دلیل حضور 2500 عنصر نظامی یک فرقه دستخوش تحولات ناگواری در آینده شود.
از این رو نگرانی شهروندان این کشور از وجود گروهی که سال ها هیچ کشوری حاضر به پذیرش آنها از عراق نبود کاملا طبیعی است. انتظار رسانه ها و شهروندان آلبانی از مجاهدین برای عمل به تعهدات خود نیز بیشتر شبیه به یک رؤیاست. کسانیکه این گروه را می شناسند می دانند که ایجاد تنش و بحران بخشی از ماهیت و سیاست این گروه است.
سیدرضا قزوینی
