پرویز مصباحی نامی که درآلمان خنک نشسته، برای کسانی که درهوای سرد آلبانی ودرقلعه ای محدود تحت اسارت گماشتگان خاص رجوی اند، با استفاده از ضرب المثل معروف” آرزو عیب است اما برجوانان عیب نیست”، آرزوی انبساط کرده ودراین مورد نوشته ای – درایام پیشا ویلپنت – در رسانه های رجوی منتشر کرده که دربخشی ازآن گفته شده:
” تجربه این چند دهه بخوبی نشان داده است که این نیرو تنها مقاومت ایران به رهبری خانم مریم رجوی، بانویی شرقی که به اثبات رسانده که استعداد خارق العاده ای برای مدیریت مسائل پیچیده دارد. وی با اقدام های کاملا محاسبه شده و راهبردی، به وضوح نشان داده است که میتواند سازمان خود را در سطح جهانی از میان امواج خروشان دریای متلاطم دنیای سیاست عبور دهد و همین حقیقت موجب این میشود که موقعیت این مقاومت را در شرایط کنونی منحصر بفرد کند. موقعیتی که میتواند مدار مبارزه مردم در ایران وپشتیبانان انها را در جهان هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی بالا ببرد”.
اما واقعیات حکایت ازچیزهای دیگر دارد!
استعداد این خانم در سرکوب، هوسرانی و برپائی مراسم یک هزار شب گونه ی مخفی و برپائی کارناوال های مسخره وتهوع آور علنی، دروغگویی وایراد سخنرانی های طولانی بی سروته است.
کار مریم که زمانی وردست مسعود بود واینک ظاهرا کاره ای شده، تهی کردن سازمان ازهویتی است که بنیانگذاران آن برایش تعریف کرده بودند ودرتبدیل یک سازمان استقلال طلب به دنبالچه های قدرت های بزرگ ومرتجعین منطقه است که همگی دشمنی کینه توزانه ای استقلال وآزادی مردم ایران هستند.
منحصر بفردی سازمان مجاهدین خلق که اینک با پیشکاری مریم برای مسعود رجوی، به باند رجوی استحاله یافته، ازاین بابت است والبته این تغییر ماهیت، افتخاری برای یک فرد میهن دوست ایجاد نمیکند.
ضمنا، اگر قرار است که مبارزه ی مردم ایران به این وسیله ی کثیف مانند فرقه ی رجوی متوسل شود، بهتراست که اصلا نباشد که وضع فعلی اش ده ها بار بصلاح تراست.
همچنین:
“… باید برنامه های مقاومت و موضعگیریهای آنرا به صورت شفاف تری برای بدنه اجتماعی از طرق مختلف روشن نماییم. زیرا در این شرایط که رژیم ملاها در گرداب بحرانها مجبوربه اتخاذ « سیاستهای انقباضی» میباشد، بجاست که ما با« سیاستهای انبساطی» سهم واقعی خودمان را از نیروهای اجتماعی کسب کنیم”.
که بگویید این مقاومت با قسی القلب ترین دشمنان مردم ایران واستقلال آن هم پیاله است ونرد عشق میبازد وبه بدنه های اجتماعی که بیطرفهایش هم از شما فهیم ترند، بقبولانید که رازورمز خوشبختی آنها تمسک به شیوه هایی است وطن فروشانه که باند رجوی سی و اند سالی پیش بدان مشغول است!
من درکنار همفکرانی که به میلیون ها نفر بالغ میشوند، مرگ را براینگونه خوشبخت ومرفه بودن که رجوی وعده ی آنرا میدهد، ترجیح میدهم!
ضمنا، ازنظر فیزیکی میشود گفت که شما که درآن شرایط آب وهوایی گرم ومساعد عراق، انبساطی را تجربه نکردید، درهوای سرد آلبانی، دچار انقباض خواهید شد ونشانه هایش ازهم اکنون قابل رویت است!
دوباره:
” اولین اقدام مشخص… شرکت همه گیر در گردهمایی پرشکوه و بزرگ مقاومت در پاریس است… میتوان پیش بینی نمود که این گردهمایی تاثیر مضاعف بر روند پر شتاب مسائل سیاسی گذاشته و بعنوان یک پارامتر قوی برای مطرح شدن هر چه بهتر و بیشتر آلترناتیو واقعی در فاز عبور عمل میکند. از اینرو این گردهمایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است”.
اجرای این کارناوال، قدمتی طولانی دارد و با این حال نتوانسته آب یک برکه ی کوچک را هم تکانی دهد، بااین وصف، ایجاد تغییر دراوضاع واحوال کشور بزرگی مانند ایران، پیش کش خودتان!
ضمنا، سال قبل لااقل توانستید که اسرای آلبانی را نشان داده ودقایقی برصورت آنها زوم کنید که امسال قادر بانجام این کار هم نشدید ولابد ازتشتت های احتمالی که ممکن بود بروز کند، ترسیدید!
این امر بمعنی بدی اوضاع بد قلعه مانزآلبانی است والبته ما نیز کم وبیش ازاین باناسازگاریهای موجود آنجا، خبرهایی داریم!
صابر
