اخیراً مریم قجر بعد از داستان ویلپنت به مانند هر ساله تعدادی از اعضای مفت خور خود را تحت نام اعضای به اصطلاح شورا جمع کرده تا اندر باب کارهای وی به تعریف و تمجید پرداخته و نعره پیروزی سر دهند چون بعد از شکست در ویلپنت به این تعریف و تجمید نیاز داشت.
اگر به گفته های تک تک شان توجه کرده باشید در خواهیم یافت که هیچ حرف جدیدی برای گفتن ندارند فقط و فقط به تعریف کردن از برنامه های مریم قجر و اینکه سرنگونی به اصطلاح در دسترس است حرف می زنند. البته امسال بیشتر سخنرانان به لجن پراکنی علیه پسر شاه پرداختند و انگار حرفهای او درست به خال خورده است. سازمانی که تحمل یک حرف درست را ندارد و سعی می کند فرد مورد نظر را لجن مال کند چگونه می توان از وی قبول کرد که در مورد حقوق بشر و آزادی های فردی حرف بزند.
یکی از پروفسورهای بی مغز شورا نیز مدعی فعالیت کانونهای به اصطلاح شورشی در داخل کشور شد و اینکه آنان کارشان مهم است!!! کسی نیست از وی سئوال کند وقتی فرد شعار را روی کف دست خود نوشته و یا ناکجاآباد و پشت دیوارهای خراب روستا که پای هیچ آدمی به آنجا نمی رسد و یا نوشتن شعار و انداختن در آب نشانه پیشرفت است یا خیر؟ ولی از آنجایی که این بی مغزان در دام مغزشویی فرقه رجوی قرار گرفتند به خودشان حتی اجازه فکر کردن در مورد این مسائل را نمی دهند و حتی اجازه ندارند از مریم قجر سئوال کنند آیا با این شیوه می شود حکومتی را سرنگون کرد؟ آیا در دنیا جایی سراغ دارید با این شیوه موفق شده باشد؟
آیا کسی از شما جرات انتقاد کردن از مریم قجر و برنامه های مسخره او را دارد؟ چرا هیچ وقت در این سازمان و شورا کسی نباید حرفی برای انتقاد کردن از برنامه های رجوی داشته باشند؟ تمام روده درازی در مورد تعریف و تمجید کردن از یک زن تروریست برای همه روشن است. شما اصلاً برایتان مهم نیست که چه کسی حکومت کند برای شما مهم آن پولی است که از فرقه رجوی دریافت می کنید و پز مخالف حکومت ایران را می دهید ولی باور کنید اراجیفی که نزد مریم قجر سرهم کردید دو ریال هم برای مردم ایران ارزش ندارد چون به خوبی به ماهیت شما پی بردند که وقتی برای شما اشخاصی مانند جولیانی قاتل و… دوست محسوب می شوند دیگر چه نیازی به مردم ایران دارید و بهتر است در همان فرنگ نشسته و بقیه عمر خود را با ذلت و خواری ادامه دهید.
هادی شبانی