از اوایل سال 2000 میلادی روابط تلآویو و گروه تروریستی مجاهدین، جنبه دیگری به خود گرفت. در شرایطی که مناسبات ایران و جهان بهویژه با اروپا در وضعیت و شرایط نسبتا مطلوبی قرار داشت، افشای اسنادی در رابطه با فعالیت صلحآمیز هستهای ایران توسط این گروه باعث شد تا رژیم صهیونیستی روابط خود را با مجاهدین مستحکمتر کند؛ بهگونهای که درحالحاضر هر دو طرف نیازهای یکدیگر را پوشش داده و سعی کردهاند تا در ضدیت با جمهوری اسلامی ایران، اتحادی شوم و جلعی را شکل دهند.
رژیم صهیونیستی، گروه مجاهدین خلق و رهبران آن را به عنوان یک ابزار جهت تشدید خصومتها علیه ایران بهحساب میآورد؛ به عبارتی همانگونه که «رفی یاتوم» رئیس سابق موساد بیان میکند این رژیم برخی از برنامههای ضدایرانی خود را از طریق سازمان مجاهدین خلق به اجرا میگذارد و ترور دانشمندان هستهای ایران توسط رژیم صهیونیستی نیز در همین راستا ارزیابی میشود.
درحالحاضر با توجه به اشتراک منافع دو طرف، تلآویو در مجامع بینالمللی از این گروه حمایت میکند و نیازهای گوناگون آنها را بهویژه در زمینه مالی مرتفع میسازد. شاید در چند سال گذشته، رژیم صهیونیستی از ارتباط خود با گروه مجاهدین طفره میرفت و سعی میکرد تا رابطه خود با این سازمان را علنی نکند؛ اما درحالحاضر شاهد مناسبات و ارتباطات علنی و نزدیک آن دو از جمله در گردهمایی اخیر پاریس هستیم که این موضوع خود تصدیقی بر افزایش همکاری و برنامه مشترک و هماهنگ آنها جهت ضربهزدن به جمهوری اسلامی ایران میباشد. حمایتهای مختلف ایالات متحده آمریکا از این گروه نیز متأثر از راهبردهای نخبگان سیاسی تلآویو میباشد که نفوذ زیادی در ساختار قدرت آمریکا دارند. اکنون نیز با قدرتگرفتن ترامپ و نزدیکی دیدگاههای وی با نتانیاهو شرایط همکاری مشترک آنها در رابطه با ایران و همچنین سازمان تروریستی سازمان مجاهدین خلق افزایش یافته است.
بهرهبرداری اطلاعاتی از گروه مجاهدین یکی از شیوههای استفاده ابزاری از این گروه تروریستی میباشد که اوج آن را در رابطه با مساله هستهای ایران مشاهده کردیم؛ اما بهرهبرداری از این گروه در حوزههای دیگر بهویژه حوزه اجتماعی از دیگر راهبردهای رهبران تلآویو میباشد که تهییج افکار عمومی و بزرگنمایی مشکلات داخلی کشور از طریق شبکههای اجتماعی و رسانههای وابسته از آن جمله میباشد.
بهطورکلی روند گسترش مناسبات تلآویو و سازمان تروریستی مجاهدین خلق حاکی از این واقعیت است که یکی از علل تقویت این مناسبات استیصال و شکست رژیم صهیونیستی در تقابل با ایران بوده است. ناکامی در جلوگیری از امضای توافق هستهای یا برجام، شکست در حمایت از تروریستهای داعش در سوریه و عراق و موفقنبودن در تشکیل یک ائتلاف بینالمللی جهت منزویکردن ایران دلیلی بر این ادعاست.
دکتر رضا اختیاری امیری