همخوانی قوانین در کره شمالی و فرقه رجوی

خبری در یکی از خبرگزاری ها با عنوان «زندگی عجیب مردم کره شمالی» دیدم که توجه ام را جلب کرد. در ابتدای خبر آمده بود «قوانین عجیبی در کره شمالی وجود دارد که سبب شگفتی شما می شود» وقتی شروع به خواندن این مطلب کردم، دیدم که تمام آنچه که به عنوان قوانین عجیب و غریب در کره شمالی از آن یاد شده دقیقاً در فرقه رجوی بخصوص در قرارگاه جهنمی اشرف اعمال می شد. این موارد عبارت بودند از:
** در کره شمالی حتی خواب دیدن مردم هم کنترل می‌شود و دانش آموزان موظفند آخرین خواب‌های سیاسی خود و والدینشان را به نماینده سازمان اطلاعات و امنیت در کلاسشان گزارش کنند.
– در فرقه رجوی و به دستور شخص او همه مجبور بودند هفته ای یکبار در نشست هایی که به نشست «غسل هفتگی» معروف بود شرکت کرده و مسائل جنسی خود و منجمله اگر خوابی در این ارتباط دیده اند را بیان کنند. چنانچه کسی حاضر به شرکت در این نشست ها نمی شد، متهم به این می گردید که مرز سرخ رد کرده و قصد مقابله و ضدیت با انقلاب طلاق موسوم به «انقلاب ایدئولوژیک» رجوی را دارد و به این اتهام به شدیدترین شکل با او برخورد می شد.
** در شهرهای کره شمالی روشنایی‌ها ساعت 23 خاموش می‌شود. شهر در شب ترسناک است. خبری از روشنایی در خیابان‌ها نیست.
– در فرقه رجوی هم زندگی همچون پادگان بود و راس ساعت 23 خاموشی زده می شد. علت این بود که سران فرقه معتقد بودند که از هنگام نیمه شب تا نزدیکی روشنایی صبح، احتمال فرار اعضای ناراضی وجود داشت چون اکثر افراد در خواب بودند و هوا هم تاریک بود و در نتیجه کنترل مشکل تر بود. بنابراین با اعلام ساعت خاموشی افراد را مجبور می کردند که به آسایشگاه ها بروند و با گذاشتن نفراتی به عنوان هوشیار در ورودی آسایشگاه، افراد را کنترل می کردند که فرار نکنند.
** در ساحل کره شمالی، سیم خاردارهای دارای الکتریسیته وجود دارد تا از این طریق شهروندان این کشور فکر شنا کردن به سرشان نزند [و با اینکار از این کشور فرار نکنند] و البته شما اجازه عکس گرفتن هم ندارید.
– دورتا دور قرارگاه اشرف با سیم خاردار و سیاج بسته شده بود تا کسی امکان فرار نداشته باشد. سیم خاردارهای حلقوی را به جای اینکه در سمت دشمن قرار دهند در داخل قرار داده بودند تا اعضایی که در داخل قرارگاه هستند امکان نزدیک شدن به سیاج و فرار از روی آن را نداشته باشند.
** تنها تبلیغات در کره شمالی، تبلیغاتی برای یک ماشین است (ساخته شده با همکاری کره جنوبی) که آن را تنها در پایتخت خواهید دید.
– در فرقه رجوی تنها چیزی که تبلیغ می شد، بردگی و بندگی برای رجوی ها بود. از این رو در همه جا تصاویر رجوی و مریم قجر را نصب کرده بودند و هیچ تصویر دیگری در قرارگاه ها وجود نداشت. نصب تصاویر رجوی و مریم قجر حتی شامل داخل کمدهای شخصی و آسایشگاه ها هم می شد. تصویر دیگری غیر از تصاویر این دو نفر وجود نداشت.
** یکی از ویژگی شهرهای کره شمالی، نبود ماشین است. همه پیاده مسیر را طی می‌کنند، گاهی اوقات از تراموا و اتوبوس‌ها استفاده می‌کنند. دوچرخه نایاب و گران‌قیمت است.
– در فرقه رجوی تمام ماشین ها متعلق به فرقه بود و بر حسب مسئولیت یا ماموریت، خودرو در اختیار اعضا داده می شد. برای آن که اعضا نتوانند با استفاده از این ماشین ها اقدام به فرار بنمایند، سوئیچ آنها در اختیار فرماندهان بود و فرد بدون اجازه تشکیلات امکان استفاده از آنها را نداشت و چنانچه قرار بود سوئیچ تحویل راننده شود، وی دیگر نمی توانست تنها باشد و یک یا چند نفر همراه در زمانی که سوئیچ دست فردی بود با او بودند.
شب ها هم به هیچ وجه سوئیچ نمی بایست از اتاق خارج می شد.
** سکونت مادام العمر در یک محل مگر با اجازه حکومتی!
با وجود اینکه طبیعت کره‌شمالی بسیار زیبا و دل‌انگیز است و تنوع آب و هوایی شگفت‌انگیزی دارد اما مردم این کشور در هر نقطه از این سرزمین که روزگار می‌گذرانند باید تا آخر عمر همان‌جا بمانند و حق خروج از منطقه محل سکونت خود را ندارند و اگر زمانی هوای سفر به سرشان بزند یا بخواهند برای کاری از روستا یا شهر خود خارج شوند، حتما باید اجازه حکومتی داشته باشند، در غیر این صورت قانون را شکسته‌اند و مجازات خواهند شد.
– در فرقه رجوی افراد اجازه خروج از یگان خود را نداشتند. یعنی محدوده مجاز برای تردد هر فرد در داخل قرارگاه اشرف، محدوده یگان فرد بود که چیزی حدود 300 متر در 300 متر را شامل می شد. اعضا تنها با تایید تشکیلات اجازه خارج شدن از مقر را داشتند که در این رابطه اولاً می بایست ویزای خروج داشته باشند که این ویزا برای محکم کاری می بایست توسط چهار فرمانده آن مقر امضا می شد و به ویزای چهار امضا معروف بود. دوماً هیچ فردی اجازه نداشت تنها از مقر خارج شود بلکه ترددات همیشه بصورت جمعی و در ترکیب بیش از 4 نفر بود.
** در کره شمالی بیدار شدن رأس ساعت شش با صدای شیپور!
قوانین حاکم بر کره‌شمالی تمامی جوانب زندگی مردم را تحت کنترل قرارداده و بر تمامی بخش‌های زندگی‌شان به نوعی تاثیر گذاشته است. تقریبا ۵۰ سال است که مردم کره‌شمالی صبح‌‌ها با نواختن صدای شیپوری که راس ساعت شش به صدا درمی‌آید و از طریق بلندگو در تمام مناطق پخش می‌شود از خواب بیدار می‌شوند.
– بیدارباش در فرقه رجوی هم دقیقاً به همین شکل بود. بسته به فصل، شیپور بیدارباش از بلندگوهای مقر راس ساعت 5/5 یا 6 صبح به صدا در می آمد و کسی اجازه نداشت پس از شیپور بیدارباش در آسایشگاه بماند در غیر این صورت با فرد برخورد می شد و به زور هم شده او را از آسایشگاه بیرون می بردند.
** در کره شمالی شرط ازدواج؛ رضایت سازمان اطلاعات آری، رضایت خانواده خیر!
اگر پسر و دختری در کره‌شمالی قصد ازدواج با یکدیگر را داشته باشند، رضایت خانواده آنها هیچ نقشی در این ازدواج ندارد بلکه این سازمان اطلاعات و امنیت این کشور است که صلاحیت ازدواج این دو نفر را صادر می‌کند. به این ترتیب که هم پسر و هم دختر باید یک گزارش کامل از نحوه آشنایی، میزان علاقه، علت آشنایی و … را به سازمان امنیت ارائه دهند. پس از این مرحله و بررسی‌های لازم و شناسایی تمامی اقوام دختر و پسر برای آنها قرار مصاحبه صادر می‌شود و پس از حضور دختر و پسر و پاسخ دادن به سوال‌های خاص اگر مورد مشکوکی دیده نشود، اجازه ازدواج آنها صادر می‌شود.
– در فرقه رجوی تا قبل از سال 1368 وضعیت ازدواج به همین منوال بود. یعنی برای ازدواج دو نفر تشکیلات تصمیم می گرفت و در صورت تایید تشکیلات دو عضو می توانستند با هم ازدواج کنند و اصلاً نظر خانواده پرسیده نمی شد.
از سال 1368 که رجوی موضوع انقلاب طلاق را راه انداخت کلاً ازدواج در فرقه ممنوع شد. خانواده «کانون فساد» لقب گرفت و اعضای متاهل مجبور به طلاق همسران خود شدند و همه اعضا می بایست به «طلاق الدوام» یعنی طلاق تا پایان عمر پایبند بمانند.
صالحی