بخشی از گزارش خبرنگار این روزنامه از آلبانی
یک گروه تبعیدی عزیزکرده محافظه کاران واشنگتن، آنگونه که منتقدین می گویند دولتی درون دولت کشور باریک بالکانی آلبانی براه انداخته است.
طبق گزارش جداشدگان از گروه، اقوام و خانواده اعضای گروه، ژورنالیستهای آلبانیایی، حقوق دانها و وکلا، و یک مقام سابق امنیتی، گروهی که خودش را مجاهدین خلق ایران و یا آنگونه که بطور مصطلح شناخته شده است ام ای ک، از درون ملک 340هزار متر مربعی بخوبی حفاظت شده که در بالای یک تپه قرار داده شده است، دست به توزیع دسته های مرموز پولهای نقد، ایجاد شبکه مستقل ارتباطات رادیویی (بیسیمی)، پخش اطلاعات دروغ جهت تاثیر گذاری بر مباحث مربوط به جمهوری اسلامی –که دشمن خود میخواند- زده است.
علاوه بر اینها، به زندانی کردن اعضایش برخلاف خواسته آنها در دورن این کمپ متهم است. اتهاماتی که سالیان است بر گردن گروه تبعیدی به رهبری زوج مسعود و مریم رجوی یا همانگونه که توسط اعضای سابق آن گفته میشود فرقه سیاسی آویخته است.
اولزی یاشیجی یک نویسنده آلبانیایی که عضو تیم حقوقی است که نقش آن یافتن حقایق در مورد فرقه رجوی است میگوید:
“قرار بود که ما در یک کشور آزاد و دمکراتیک زندگی کنیم. ولی آنها (ام ایی ک) دولتی درون دولت آلبانی تشکیل داده اند که قوانین خود را برقرار و اعمال میکنند. آنها مانند یک مافیا در آلبانی عمل میکنند، قانون شکنی میکنند، جهت رسیدن به اهدافشان باجگیری و متوصل به تهدید میشوند، رشوه می پردازند، افراد را مورد ضرب و شتم قرار میدهند، جداشدگان را تهدید میکنند، هرکس که اعمال آنهارا مورد سوال قرار میدهد را متهم به جاسوسی برای ایران میکنند، اعضای خود را با شیوه های توتالیتریستی استالینی همانند اردوگاههای اجباری کنترل میکنند. دست آخر نیز مدعی هستند که دمکراتهایی هستند که میخواهند ایران را آزاد کنند.”
درجریان حمله اعضای فرقه رجوی به یک زن و شوهر مسن بنام محمدی پلیس مهاجمان که اعضای فرقه رجوی بودند را دستگیر میکند.
وکیل آقای محمدی بنام میگنا بانا:، یک وکیل زن بنام کولا (Kola) به اداره پلیس آمد وبه ماموران پلیس گفت:
“میدانید من کی هستم یا خیر؟ من فقط یک وکیل نیستم من نماینده قانونی سفارت ایالات متحده هستم. که در این لحظه رفتار پلیس تغییر کرد”.
وقتی خانم کولا توسط ایندیپندنت مورد سوال قرارگرفت که آیا شما برای سفارت ایالات متحده کار میکنید؟ او گفت خیر ولی وقتی سوال شد پس در اداره پلیس دروغ گفتید جوابی نداد. تحت فشار، پلیس مجبور شده اعضای دستگیر شده فرقه رجوی را آزاد کند. ولی مصطفی محمدی و همسرش را هشت ساعت بعد آزاد کردند. که آقای مصطفی محمدی به بیمارستان منتقل شد تا جراحات ناشی از ضرب و شتم او مداوا شود.
خبرنگار تحقیقی آلبانی آقای گرگی تاناسی گفت:
“این گروه 13میلیون دلار جهت خرید 200هزار مترمربع زمین بطور نقد پرداخت کرده است. 140هزارمترمربع نیز قبلا خریده بودند. و کماکان به خرید زمین ادامه میدهند صورتحسابهای آب و برق و اینترنت آنها سر به فلک میزند. در هرکجا خرید میکنند نقد پرداخت میکنند و هیچ ردی باقی نمیگذارند. همواره با خود بسته های زیادی پول نقد همراه میآورند. حتی برای خرید چیپس اسکناسهای 100دلاری میدهند. هیچکدام حساب بانکی ندارند. من خودم اگر بخواهم یک خودرو 2000یورویی بخرم باید حتما پرداخت را از طریق بانک انجام دهم. هیچ شهروند آلبانیایی حق ندارد خارج از کنترلهای بانکی اینگونه نقد خرید کند.
“اخیرا آنها 1700دستگاه کامپیوتر لنوو (Lenovo) بعلاوه مانیتور از یک شرکت آلبانیایی خریداری کردند. ابتدا فکر میشد برای فروش در آلبانی خریداری میشود ولی فرقه رجوی پولش را با احتساب مالیات خرید نقدآ پرداخت کرد. 1700کامپیوتر را برای کدام جهنم دره ای میخواهند؟”
ضمن خرید اینترنت بسیار پرسرعت برای کمپ، حتی مجوز استفرار دکل در بالاترین نقطه کمپ برای نصب آنتن بمنظور راه اندازی شبکه ارتباطی خاص خود را نیز دریافت کرده اند.
یک شرکت خصوصی حفاظتی را استخدام کرده اند که دورتادور کمپ و ورودی آنرا با افراد مسلح به تفنگ و کلت 24ساعته کنترل میکند.
حیرانی 38 ساله عضو سابق فرقه گروه میگوید که سرازیرشدن این میزان نقدینگی باید از عربستان سعودی باشد که با وساطت ترکی الفیصل صورت میگیرد که همراه با جولیانی و جان بولتن و… در گردهمآیی های آنها شرکت میکند.
وقتی ایندیپندنت از سفارت عربستان در واشنگتن خواست که در مورد حمایت مالی آن کشور توسط کانال ترکی الفیصل از مجاهدین اظهار نظر کنند رد کردند. علی شیهابی بنیانگذار بنیاد مشاروان و متخصصین عربی گفت آقای ترکی الفیصل هرگونه کمک مالی به فرقه رجوی را رد کرده است.
کلنل ژیلا افسر ضد تروریستی و اطلاعات آلبانی میگوید:
“آنها بسیار سرگشته هستند، بطور متوسط 50سال سن دارند و بتدریج یکی بعد از دیگری در حال مرگ میباشند. هیچ کدام دارای سابقه کار و حرفه مشخصی نیستند. همگی مغزشویی شده اند.”
کلنل ژیلا همچنین میگوید:” آنها تهدیدی برای امنیت ملی آلبانی نیستند ولی فرقه شروع به، به چالش کشیدن نظم کشور کرده است. آنها جداشدگان از فرقه شان که در شهر تردد میکنند را مورد تهاجم قرار میدهند، یکی از جداشدگان گفت او شش بار مورد تهاجم قرار گرفته است. حتی گشت پلیس نیز حق ورود به کمپ آنها ندارد. وزارت کشور نیز هیچ کنترلی برآنها ندارد. کمپ آنها تبدیل به یک سنگر مرموز شده است.”
نقل و ترجمه بخشی از مقاله تحقیقی روزنامه ایندیپندنت انگلستان
ترجمۀ داود باقروند ارشد
