سکوت مریم رجوی رئیس جمهور خودخوانده ی مجاهدین خلق یا شورای به اصطلاح ملی مقاومت در قبال حملات تروریستی و خصومت های دیگران نسبت به مردم ایران، تازه نیست. سکوت مریم رجوی پس از حمله ی تروریستی به شهروندان بی گناه اهواز و یا سکوت معنادارش در برابر قهرمانی های ورزشکاران ایرانی بارها ثابت کرده است که او هر اندازه که ادعای همدردی برای ملت ایران کند و هر چه قدر شعار دفاع از حقوق خلق ایران سر دهد، جداماندگی اش از ملت ایران قابل توجیه نیست.
در چند روز اخیر، اظهارات نژادپرستانه ی سناتور جمهوری خواه آمریکایی لیندسی گراهام درباره ی تبار ایرانیان موجب خشم و نفرت ایرانیان وطن پرست در سراسر دنیا شده است، چنانچه رسانه های بزرگی چون هاآرتض خوشمزگی های سناتور گراهام را” نفرت انگیز” خواندند و بسیاری از ایرانی آمریکایی های سرشناس با نوشتن نامه ای به این سناتور جنگ طلب از او خواستند که از ملت ایران عذرخواهی کند. با این وجود، چنین اهانت هایی به ملت ایران هرگز خم به ابروی مریم رجوی نمی آورد و باز هم دلارهای اهدایی خود را به جیب گراهام و امثال او می ریزد تا چند دقیقه در مدح او و فرقه ی تروریستی اش سخنرانی کنند.
لیندسی گراهام سال هاست که در فهرست حامیان مجاهدین خلق در حکومت آمریکاست. او از جنگ طلبانی ست که شدیداً مخالف مذاکره و توافق با ایران است و اگر روزی بخواهد فرمانی در سنا تصویب کند که بمب انداختن بر سر ایرانی ها را در صدر سیاست خارجی امریکا قرار دهد، مریم رجوی حاضر است بیشترین خدمات را به او ارائه دهد تا حمله نظامی زودتر صورت بگیرد. برای مریم رجوی گذشتن از جان و امنیت هم وطنانش، به همان سادگی گذشتن از اظهارات نژادپرستانه ی یک مقام امریکایی ست.
یادداشتی ازمزدا پارسی