آنچه در تشکیلات مجاهدین خلق با اصطلاح «انقلاب ایدئولوژیک» از آن یاد می شود در واقع فهرستی از قوانین الزام آوری بود که اعضا را از بسیاری از حقوق اولیه شان محروم می کرد. حق ازدواج، حق روابط خانوادگی و عاطفی، حق فرزند داشتن و فرزندآوری و بسیاری از حقوق بنیادین انسانی دیگر…
با محرومیت اعضا از این حقوق اولیه انسانی، فضای داخلی تشکیلات بسته تر و منزوی تر شد. اکنون زمان آن بود که رهبران سازمان که اینک تبدیل به فرقه ای تمام عیار شده بود، در فضای دیکتاتوری مطلق ذهن افراد را با آرمان های جدید تغذیه کنند.
آرمان های ضد امپریالیسمی که سازمان روز نخست بر اساس آن بنا شده بود برای رسیدن به قدرت در ایران و جانشین شدن با حکومت جمهوری اسلامی مناسب نبود. از نظر مسعود و مریم رجوی ساده ترین میان بر دوستی با دشمنان جمهوری اسلامی بود. چنانچه در زمان حکومت صدام حسین بهره بسیار از این دوستی ها برده بود.
در فضای خفقان و انزوای ایجاد شده پس از انقلاب ایدئولوژِک کسی جرات نمی یافت که بپرسد چرا ما در کنار نیروهای صدام حسین علیه هم وطنان خود می جنگیم یا حتی همکاری با صدام برای کشتار کرد ها و شیعیان عراق چنان برای اعضا کنشی والا و در راستای مبارزه با جمهوری اسلامی و نجات خلق ایران، تعریف شده بود که شاید اصلا این سوال پیش نمی آمد که چرا کشتن کردهای عراق؟ وقتی که مریم رجوی گفت «کرد ها را زیر تانک ها بگیرید و گلوله های خود را برای پاسداران حفظ کنید»، شاید کمتر کسی در نیت او تردید کرد. شستشوی مغزی فرقه ای تمام و عیار در حال کارکرد بود.
پس از سقوط صدام حسین، دشمنی با جمهری اسلامی در دوستی با آمریکا – که سابقا از سوی مجاهدین امپریالسم و سردمدار کاپیتالیسم خوانده می شد— تبلور یافت؛ آرمان های ضد امپریالیستی بنیانگذاران سازمان رسما به سخره گرفته شدند. چنانچه روزی مسعود رجوی با صدام حسین، طارق عزیز و ژنرال حبوش دیدارهای گرم داشت،امروز دیدار با جان مک کین، جان بولتون و رودی جولیانی از افتخارات مریم رجوی محسوب می شود و مبالغ هنگفتی به چهره های سرشناس جنگ طلب می پردازد تا چند دقیق در حمایت از او سخنرانی کنند.تنها در یک مورد، اسناد رسمی مالی فاش کرد که جان بولتون در سال گذشته 180 هزار دلار از مجاهدین خلق دریافت کرده است.
اکنون امپریالیسم برای مجاهدین خلق شریک و متحد تلقی می شود زیرا چنانکه یکی از مبلغان رسانه های تبلیغاتی مجاهدین می نویسد: « کمک حال جمهوری اسلامی» نیست. اینک، 13 آبان و سالگرد تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان انقلابی دیگر مایه مباهات مجاهدین خلق نیست و مریم رجوی به هیچ وجه مایل نیست متحدانش در ایلات متحده بدانند که در زمان آزاد سازی دیپلمات ها و کارمندان سفارت آمریکا 444 روز پس از گروگان گیری، مجاهدین خلق بسیار به جمهوری اسلامی تاختند. مجاهدین در آن زمان معتقد بودند که دیپلمات ها و کارمندان سفارت «ایادی امپریالیزم جهانخوار» هستند و به جای آزادی باید محاکمه و مجازات شوند.
انقلاب ایدئولوژیک در حقیقت به معنای دگرگونی و حتی وارونگی آرمان های مجاهدین خلق بود و بر خلاف ادعای مسعود رجوی که انقلاب ایدئولوژیک را مسیر رشد و تبدیل شدن مجاهد خلق به «گوهر بی بدیل» می خواند، امروز پس از سه دهه شکنجه روحی و جسمی برای شستشوی مغزی اعضا، آنچه از انقلاب ایدئولوژیک مانده است تنها سرخوردگی، ناامیدی و جهانی از رفتار های متناقض و ریاکارانه است.
پایان
مزدا پارسی
