نامه اعضاء جداشده به آقای فیلیپ لوتر

آقای فیلیپ لوتر مدیر تحقیقات عفو بین الملل برای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا
با سلام و احترام
ما قربانیان فرقه رجوی هستیم که سالیان طولانی از عمرمان را بطور حرفه ای در تشکیلات مخوف فرقۀ رجوی بودیم سرانجام بعداز سقوط صدام توانستیم از قرارگاه اشرف، لیبرتی و از آلبانی فرار و یا جدا شویم و اکنون در کشور ایران زندگی می کنیم.

آقای فیلیپ لوتر
خبر بازدید اعضای عفو بین الملل از قرارگاه اشرف 3 برایمان غیر قابل باور بود و این سؤال مطرح می شود که آیا یک گروه فعال حقوق بشری که در خصوص وقایع تاریخی به تحقیق می پردازد و گزارش تهیه می نماید. به دنبال چه دستاوردی می باشد؟ و چرا این گروه که ادعای دفاع از حقوق بشر دارد گزارشی غیر واقعی ارائه می دهد؟!!!
ما جداشده از سازمان مجاهدین این گزارش را بطور اساسی دارای اشکالات زیادی بلکه یکجانبه و به نفع سازمان مجاهدین که خود نقض کننده حقوق بشر است می دانیم. بعد از مطالعه این گزارش لازم است بپرسیم که چه کسی و کسانی آنرا نوشته و یا نوشته اند؟!! و نویسنده چه ارتباطی با مجاهدین خلق و مریم رجوی داشته است. گزارش ادعا می کند که شهادت هایی از اعضای مجاهدین خلق در آلبانی دریافت کرده است.
شما می دانید که افراد داخل کمپ اشرف3 با فریب و دروغ و مغزشویی فرقه ای نگه داشته شده و می شوند. چرا که تعداد زیادی که از اشرف3 با معرفی به کمیساریای عالی پناهندگی از فرقه رجوی جدا شده اند و الان در کشورهای خارج و ایران زندگی می کنند می گویند اگر افراد داخل اشرف3 دسترسی به دنیای آزاد داشته باشند و از زیر سلطه مغزشویی فرقه ای رجوی رهایی پیدا کنند بدون درنگ همه از فرقه رجوی جدا خواهند شد و دست به روشنگری خواهند زد. همانطوریکه ما این کار اکنون می کنیم.
سازمان مجاهدین خلق، فرقه رجوی، نه تنها یک سازمان سیاسی نیست بلکه درون این فرقه فکر و ذهن افراد، اندیشه و روح افراد،حتى نفس و خون افراد،در انحصار رهبر قرار گرفته و هر گونه اختیاری از افراد سلب شده است و حتی فکر کردن افراد هم با بحث هاى درونى تحت کنترل تشکیلات و فرقه قرار می گیرد … و این واقعیتی است که همه کسانی که از سازمان مجاهدین جدا شده اند حاضرند شهادت بدهند.
آقای فیلیپ لوتر
دوستان ما که در آلبانی از سازمان مجاهدین جدا شده اند دارای مدارک شناسایی نیستند، اجازه کار یا مدارکی برای سفر ندارند. آنان به عنوان پناهنده در آلبانی ثبت نشده اند. حتی زمانی که آنان توسط کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان UNHCR در عراق ثبت نام شدند از اسامی جعلی استفاده کرده و گذرنامه دیگران را قرض گرفتند.
بنابراین، برای عفو بین الملل امکانپذیرنبوده که هویت افرادی که با آنها صحبت کرده اند را با دقت و به روشنی مشخص نماید.
همچنین، یک واقعیت وجود دارد و آن این است با توجه به سیستم بسته و سکت سازمان مجاهدین خلق که اعضا خود را مغزشویی کرده و می کند و طی این سالیان تصویر خود را آنطور که خودش خواسته به عنوان واقعیت در ذهن اعضایش کاشته است. پس این افراد مغزشویی شده نمی توانند شاهدان قابل اتکایی باشند.
در صفحه اول این گزارش، عفو بین الملل ادعا می کند که”مستقل از هر دولت، ایدئولوژی سیاسی، منافع اقتصادی یا مذهبی است و عمدتا توسط حق عضویت یا کمک های مردمی حمایت مالی می شود”.
ولی متاسفانه بعد از سقوط صدام حسین وقتی امکان تحقیق حول شرایط اعضای مجاهدین خلق در عراق بوجود آمد، عفو بین الملل حتی یک کلام به غیر از تمجید از مجاهدین خلق به عنوان یک گروه حامی”حقوق بشر” نگفت.
این در حالی بود که در سال 2005، دیدبان حقوق بشر Human Rights Watch گزارشی در محکومیت نقض حقوق بشر توسط مجاهدین خلق علیه اعضای خودش منتشر کرد. در سال 2009 مؤسسه رندRAND Corporation مطالعاتی عمیق در خصوص مجاهدین خلق انجام داد و نقض حقوق بشر فرقه ای این سازمان را برملا نمود. تنها در سال جاری، به دنبال گزارشات کوبنده ای از جانب رسانه های آلبانی در خصوص سوء استفاده ها و رفتار خطرناک سازمان مجاهدین خلق در آلبانی، رسانه های مختلف غربی گزارشات تحقیقی بیرون داده و در خصوص این سازمان نوشتند. تمامی این گزارشات از نقض جدی حقوق بشر علیه دوستان مان که یک روزی ما هم اسیر دست این فرقه بودیم سخن به میان آوردند.
به عنوان اعضای جدا شده از مجاهدین خلق متعجب هستیم که چگونه شادی صدر می تواند به اردوگاه اشرف 3 در مانز Manez برود، ولی هیچ یک از اعضای خانواده ها دوستان مان اجازه دیدار با عزیزان خود در آنجا را ندارند. ما اعضای جدا شده که در بین ما هستند کسانی که خانواده اش هم اکنون در اشرف 3 می باشد دو دهه است که برای حق ارتباط خانوادها با عزیزان خود در داخل سازمان مجاهدین خلق مبارزه می کنیم. و این در حالی می باشد که به گواهی خود سازمان مجاهدین حتی زندانیان در زندان های با امنیت بالا در ایران دارای این حق می باشند.
رها بحرینی از”عفو بین الملل” و شادی صدر از”عدالت برای ایران” تلاش کرده اند تا سازمان مجاهدین خلق را یک اپوزیسیون دموکراتیک صلح طلب نشان دهند. این یک دروغ بزرگ است.
ما جدا شده ها از سازمان مجاهدین خلق شهادت می دهیم چه ما آنزمان که در عراق یا آلبانی بودیم در شرایط برده داری نوین تحت اعمال مغزشویی نگاه داشته می شدیم و در حال حاضر اعضای سازمان در البانی اشرف 3 در شرایط برده داری نوین تحت اعمال مغزشویی قرار دارند.
اما چرا عفو بین الملل اینها را نمی بیند.، چرا عفو بین الملل در خصوص سوء استفاده های اخیر سازمان مجاهدین خلق سخن نمی گوید؟ چرا عفو بین الملل در هیچ کجا اشاره ای به قتل اعضا توسط خود سازمان – مسعود دلیلی، یاسر اکبری در عراق و در سال جاری مالک شراعی در آلبانی به عنوان نمونه – نمی نماید؟
گزارش شما مدام به حق قربانیان و خانواده های آنان اشاره دارد که مایل به تحقیق حول نقض حقوق بشر و احقاق خسارات وارده می باشند. این گزارش در حالیکه اعضای مجاهدین خلق را قربانیان سال 1988 معرفی می کند، قربانیان نقض حقوق بشر در داخل سازمان را در سی سال گذشته نادیده گرفته است. این گزارش حتی اشاره ای به آنچه در خلال عملیات”فروغ جاویدان” که با حمایت صدام علیه ایران در سال 1988 صورت گرفت که مریم رجوی و شوهرش مسعود رجوی بین 2 تا 3 هزار نفر – اغلب غیر نظامی – را به ورطه مرگ در یک نبرد نظامی بیهوده برای اشغال ایران فرستادند نمی نماید. در حالیکه این اقدام فاجعه آمیز و خیانت بار و جنایت آمیز رجوی به روشنی یک جنایت جنگی است. که می باید توسط عفو بین الملل مورد بررسی و تحقیق قرار می گرفت.
آقای فیلیپ لوتر
این امتناع در بیان جنایات و سوء استفاده های مجاهدین خلق در گزارش تهیه شده – که البته ما تنها می توانیم در خوشبینانه ترین حالت آنرا غیر منصفانه بدانیم آنرا غیر قابل اتکا و استفاده مفید می سازد. در نتیجه تنها استفاده آن می تواند برای سازمان مجاهدین خلق باشد که با مظوم نمایی خود را قربانی جا بزند و توجهات را از کنترل و سرکوب اعضای خود در آلبانی منحرف نماید.
اگر عفو بین الملل واقعا به مبارزه برای حقوق بشر هر فرد اعتقاد دارد، ما جدا شده ها درخواست های زیر را مطرح می نماییم:
1. عفو بین الملل بر دولت آلبانی فشار بگذارد تا مطمئن شود که تمامی کسانی که مایل به جداشدن از اردوگاه مجاهدین خلق هستند قادر به این کار باشند.
2. عفو بین الملل مطمئن شود که دولت آلبانی ویزای ورود و مجوز در داخل آلبانی برای خانواده های دوستان مان جهت دیدار با عزیزانشان صادر نماید.
3. عفو بین الملل به اعضا و اعضای سابق مجاهدین خلق که از سازمان جدا شده اند مدارک هویتی و اجازه کار بدهد تا آنها بتوانند به صورت مستقل زندگی نمایند.
با احترام و تشکر: اعضای جداشده ار سازمان مجاهدین خلق – ایران – خراسان رضوی
رونوشت به:
خانم رها بحرینی (نویسنده گزارش)
خانم منصوره میلز (نویسنده گزارش)