درابتدای انقلاب ضد سلطنتی آن زمان که فرقه رجوی هنوز در ایران به سر می برد وتوسط خشم ملت به بیرون از مرزها پرتاب نشده بودند. سران فرقه ازجمله مسعود رجوی وموسی خیابانی ریل دوره گردی به استان های کشور را داشتند وبا سوء استفاده از ماهیت پاک قومی اقوام ایران برآن بودند تاجنگ داخلی وقومی را فعال نمایند واز آن آب گل آلود ماهی بگیرند.
دریکی از این دوره گردی ها موسی خیابانی اعلام نمود نیروهای میرا ازصحنه ترد وبیرون خواهند رفت ونیروهایی با اصالت ماندگار و صاحب انقلاب می شوند. البته او گفت ایمان وایقان دارد که اینگونه خواهد شد ولی نگفت میرا چه طیفی است وبا اصالت چه طیفی؟
بطور قانونمند ازهمان موضعگیری به بعد نیروی میرا دست به یک سری کشتار و ترور و جنایات علیه تر و خشک زد و روز به روز ماهیت این نیروی میرا برای خلق روشن شد وپرده های ترفند و ریا یکی پس از دیگری به کنار رفت ودریک نقطه قهرخلق بروز کرد وفرقه مجاهدین که درحال طراحی ونقشه های شوم علیه منافع ملی ایران درتمامیت آن از طریق جنگ ایران وعراق بود را با خاک انداز ازصحنه بیرون راند.
رجوی ها دردل خود به خوبی می دانستند نیروی میرا و فرع هستند وخواه ناخواه ازصحنه حذف ودر انقلاب سهمی نخواهند داشت لذا تمام عیار درمقابل خلق قرار گرفتند ونهایتأ سر از عراق درآوردند.
این نیروی میرا وبی اصالت تمام عیار درخدمت دشمن در عراق قرار گرفت وتا منتهی الیه هرجنایتی پیش رفت. درته این پروژه واستراتژی جاسوسی وخیانت فرقه رجوی ازعراق هم با شرمساری هرچه تمام تر اخراج وتوسط امریکایی ها بصورت گله ای در کشور آلبانی جاسازی شده اند.
این فرقه ونیروی میرا اینک نه درحد اپوزیسیون است ونه فعال سیاسی ونه اساسأ درچارچوب یک زندگی اجتماعی عادی. آنها تمام صحنه ها را ازدست داده اند وهرطور که امریکا وکشورهای مانند عربستان وصهیونیست ها بخواهند از آنها بهره برداری تبلیغی می نمایند.
فی الواقع سئوال از بالا تا پایین فرقه مجاهدین این است که نیروی میرا چه کسانی بودند والان آن نیروی میرا که چهل سال از انقلاب گذشته کجایند؟ وچه کسانی صاحب انقلاب هستند؟
بطور تکاملی وقانونمند تنها مرجعی که مشخص می کند چه کسی صلاحیت حاکمیت برمردم را دارد وچه طیفی درخط انقلاب وخلق هست همین خلق است وملت. وانگهی وقتی فرقه مجاهدین از روز ازل سر دشمنی وانتقام گیری از انقلاب وصاحبان آن داشته طبیعی است که نیروی میرا هستند واز صحنه خارج شده اند.
به جرأت می توان گفت اگر صد سال دیگر هم طول بکشد ونسل ها بیایند کسانی که حتی یک روز و نه کسانی که سی سال درخدمت دشمن قرار گرفته اند به صحنه برنخواهند گشت.