آقای کومی نایودو دبیر کل عفو بین الملل با سلام و درود
من ابراهیم گرجی هستم. برادراسماعیل گرجی که در جنگ ایران و عراق درسال 62 توسط ارتش عراق اسیر شد. تازمانی که برادرم در اردوگاه جنگی بود از طریق صلیب سرخ توسط نامه و عکس از حال یکدیگر باخبر می شدیم. قبل ازاینکه اسرا درسال ۶۷ مبادله بشوند ما یک نامه از برادرم دریافت کردیم که درآن نوشته بودکه به زودی زود آزاد میشویم و بر میگردیم به وطن. اسرا مبادله شدن ولی از برادرم خبری نشد. باقطع شدن حقوق برادرم به مادرم که وکالت نامه صلیب سرخ هم موجود میباشد، من وپدرم پیگیراین موضوع شدیم که چرا اسیر ما نیامد چرا حقوقش رو قطع کردند. ما فهمیدیم که برادرم و خیلیهای دیگر رو قبل از مبادله اسرا از رومادی به جایی دیگر منتقل کردن ما از زبان خودشان نشنیدیم که چه شد که شما را به جای دیگری منتقل کردن.سوال اینجاست که بعداز گذشت ۳۵سال هنوز نمی دانیم که چه شد که برادرم سر از سازمان مجاهدین خلق در آورد. کسی که به انتظار آزادی نشسته بود به هر حال این نشان دهنده ضعف وسوء مدیریت سازمان بین الملل و دیگر نهادهای مربوط است که ما بعد از گذشت ۳۵ سال هنوز موفق نشدیم که با برادرم دیدار کنیم ویا تماس تلفنی داشته باشیم و از زبان برادرم بشنویم که چطوری سر از سازمان مجاهدین درآورده. او وامثال او زیاد هستن؟ آیا آنهارو صدام تحویل داده.آیا آنها رو باوعده اینکه جنگ تمام شده وشمارو به وطن بر میگردانیم فریب دادن وبردن داخل سازمان ویااینکه از سن وسال بچگانهً آنها سو استفاده شده وفریب ومورد مغز شویئ قرار گرفتند. به هرحال اینها سوالاتی هست که فکر هر خانواده ای رومشغول می کند ومن وخانواده ام خواهان رسیدگی به این موضوع هستیم که شما اینقدر ازحقوق بشر صحبت میکنید حقوق ما وبرادرم ودیگران که مثل ما یک چنین مشکلی دارندرا شخصاً مورد بررسی قراردهید.من چندین بارموضوع راازطریق ایمیل به کمیساریای درعراق وبعد در آلبانی وفرستادن عکس، شماره تلفن وشکایت خودم رو از اینکه سازمان مجاهدین اجازه مکاتبات را ازطرفین سلب میکند و هچنین کشور آلبانی نیز اجازه ورود بنده را به کشورشان جهت دیدار با برادرم نمی دهند و در گزارش اخیرعفوبین الملل که حقوق افراد درهر کجای جهان به آنهاظلم می شودرسیدگی نماید به حقوق برادرم وامثال اوکه دچار چنین مشکلی هستند توجهی نشده وبه وضعیت آنهاآنطورکه باید باشد رسیدگی نمیشود.لذاعاجزانه استدعا داریم که به حقوق انسانی برادرم وهم نوعان اوکه هیچ ارتباطی با دنیای خارج ازکمپ ندارندرسیدگی بشودوهم چنین حقوق خانواده های آنها که سالهاست بی خبر و چشم انتظارشان هستنند را رعایت کنند تا طرفین از نگرانی در آیند.
باتشکر-ایران خراسان رضوی مشهد
احتراما اینجانب احمد رضایی ساکن خراسان رضوی شهر مشهد برادر حجت رضایی هستم که بیش از 30 سال است در سازمان مجاهدین خلق عضویت داشته و در حال حاضر هم در کمپ به اصطلاح اشرف 3 مربوط به همین سازمان در کشور آلبانی ساکن می باشد. متاسفانه طی سالیان علیرغم تلاش های زیاد و از جمله نوشتن نامه های متعدد به نهادهای مختلف بین المللی و حقوق بشری و از جمله کمیساریای آلبانی تاکنون موفق به دیدار با برادرم نشدیم. برای من بسی جای تاسف است که سازمان شما در جدیدترین گزارش خود درپایان 2018 از نقض ابتدایی ترین حقوق اعضای سازمان مجاهدین خلق منجمله برادرم حجت اشاره ای نکرده است که من به نمایندگی ازطرف خانواده ام از شما درخواست دارم که حقوق بشرخانواده ها واعضای مستقر درکمپ مجاهدین خلق ساکن درآلبانی را هم مورد توجه قراردهید.
با تشکر
احمد رضایی
دبیر کل عفو بین الملل آقای کومی نایودو
احتراما
اینجانب حمیدرضا تدینی ساکن خراسان رضوی شهر مشهد برادر مهدی تدینی هستم که بیش از 30 سال است که در سازمان مجاهدین خلق عضویت داشته و در حال حاضر هم در کمپ به اصطلاح اشرف 3 مربوط به همین سازمان در کشور آلبانی ساکن می باشند.
متاسفانه طی سالیان علیرغم تلاش های زیادی از جمله نوشتن نامه های متعدد به نهادهای مختلف بین المللی و حقوق بشری و از جمله کمیساریای آلبانی تاکنون موفق به دیدار با برادم مهدی تدینی نشدیم.
برای من جای تاسف است که سازمان شما در جدید ترین گزارش خود در پایان 2018 از نقض ابتدایی ترین حقوق اعضای سازمان مجاهدین خلق اشاره ای نکرده است. من به نمایندگی از طرف خانواده ام از شما در خواست دارم که حقوق بشر خانواده ها و اعضای مستقردر کمپ مجاهدین خلق ساکن در آلبانی را هم مورد توجه قرار دهید.
باتشکر از شما
حمیدرضا تدینی – خراسان رضوی –مشهد
رونوشت:
فلیپ لوتر
رها بحرینی
منصوره میلز
جناب آقای دکتر کومی نایودو،
اینجانب ریحانه مالکی هستم از استان خراسان جنوبی.
ببخشید که مزاحم شدم اما باید مسئله ی مهمی را با شما در میان بگذارم. برادر من، در مرداد سال ۶۷ به عنوان سرباز در عملیاتی تجاوز کارانه به نام فروغ جاویدان که توسط سازمان مجاهدین با پشتیبانی و همگاری صدام بر علیه ایران انجام شد اسیر شد. از آن موقع، ما هیچ خبری از وی نداشتیم. در طی سال های ۹۰ تا ۹۴، چهار بار برای ملاقات محمدعلی به عراق رفتیم (۲ بار کمپ اشرف، ۲ بار لیبرتی) اما متاسفانه هیچ گونه ملاقاتی صورت نگرفت. در حال حاضر محمدعلی مالگی در آلبانی در کمپ موسوم به اشرف3 به سر می برد و تنها سال گذشته بود که یک تماس تصویری کوتاه قبل از اینکه او را به اردوگاه موسوم به اشرف 3 ببرند حاصل شد. که افسرده و نگران به نظر می رسید.
از شما خواهشمندیم ما را از سرنوشت وی باخبر کنید. چرا که ما خیلی نگران او هستیم
بیش از ۳۰ سال است که از سرنوشت وی خبری نداریم و خانواده اش نگران هستند.
منتظر پاسخ شما هستیم.
با احترام،
ریحانه مالکی – شهر: فردوس
رونوشت:
فلیپ لوتر
رها بحرینی
منصوره میلز
آقای کومی نایودو، دبیرکل عفو بین الملل
با سلام و احترام
من خواهر محمد گلزار هستم که در دوران پایانی جنگ ایران و عراق در عملیات مهتاب فکه مفعودالاثر شد. تاسال 73 از برادرم اطلاع درستی نداشتیم و بعد متوجه شدیم اسیر صدام نیست. سازمان مجاهدین خلق او را اسیر کرده تازمانی که در عراق در کمپ اشرف و لیبرتی بودن چندین بار برای ملاقات مراجعه کردیم اما متاسفانه سازمان مجاهدین اجازه ملاقات نداد. همه دنیا دم از حقوق بشر میزنند نمی دانم ما بشر نیستیم ویا اون سربازی که برای دفاع از وطنش به جنگ رفته بشر نیست که نباید حدود 32 سال با خانواده تماس داشته باشد. من وخانواده ام واقعا دلتنگ برادرم هستیم و از شما خواهش میکنیم فرصت یک ملاقات کوچک را برای این اسیر ها که در کشور آلبانی به سر می برند فراهم کنید بلکه ما هم بفهمیم که حقوق بشر فقط یک شعار نیست. من عاشق برادرم هستم واقعا این دوری طاقت فرسا شده شما را به مقدسات قسم میدهم از کشور آلبانی اجازه ملاقات هرچند کوچک بگیرید.
با تشکر خواهر چشم انتظار سکینه گلزار – خراسان رضوی – مشهد
رونوشت:
فلیپ لوتر
رها بحرینی
منصوره میلز
