مسعود رجوی به مدت بیش از دو دهه رهبر بلامنازع فرقه تروریستی مجاهدین خلق بود. او درست همزمان با سقوط صدام حسین در عراق در مارس 2003 ناپدید گردید. از آن زمان هیچ کس اطلاعی از او ندارد، همسرش مریم در حال حاضر سازمان را رهبری می کند.
طی شانزده سال گذشته، بسیار در خصوص دلایل ناپدید شدن وی گفته و نوشته شده و اینکه چرا او حتی خودش را به هوادارانش هم نشان نمی دهد. حتی شایعاتی مبنی بر مرگ او نیز بوده که سازمان مجاهدین خلق واکنش روشن و قاطعی در این رابطه نشان نداده که به شایعات قوت بیشتری بخشیده است.
حقیقت غیرقابل انکار اینست که سازمان مجاهدین خلق تاریخچه ای تیره و تار از ترور، جنایت و خیانت دارد و لذا مورد تنفر مردم ایران، حتی کسانی که مخالف جمهوری اسلامی هستند، می باشد. مسعود رجوی که محبوبیت خود را در داخل ایران از دست داده بود، قمار نمود و سرنوشت خود را به سرنوشت صدام حسین گره زد که در نهایت بازنده شد.
بعد از سقوط دیکتاتور بغداد – تنها حامی دولتی فرقه رجوی – سازمان مجاهدین خلق به دنبال آلترناتیوی برای وی، این بار در غرب، گشت. ولی ایالات متحده و متحدین منطقه ایش تنها به شرطی راضی به استفاده از مجاهدین خلق بودند که مسعود رجوی حضور نداشته باشد. آنها عبور از رهبر فرقه را می خواستند تا سوابق ننگین فرقه را با وی پشت سر بگذارند.
بهرحال، مقامات بالای مجاهدین خلق می دانستند که فرقه بدون رهبر کاریسماتیک یعنی مسعود رجوی پابرجا باقی نخواهد ماند، و این مسئله سازمان را در یک پاردوکس مرگبار قرار داد. حامیان جدید از قبیل سعودی می خواستند که مسعود رجوی از صحنه کنار برود، در عین حال سازمان مجاهدین خلق بدون او قادر به ادامه بقا نبود.
دو سال پیش، رئیس سابق اطلاعات سعودی، شاهزاده ترکی بن فیصل خبر مرگ مسعود رجوی را اعلام نمود. در عین حال مریم رجوی همچنان از او به عنوان رهبر سازمان یاد می کند، اگرچه هیچ آثاری از وی مشاهده نمی شود.
ولی سازمان مجاهدین خلق تحت رهبری مریم رجوی از پس برآورده کردن نیازها و خواسته های حامیان جدید بر نیامده است. بنابراین اکنون زمان آن فرارسیده که چهره جدیدی، اگر سازمان مجاهدین خلق بخواهد بدرد تقابل با جمهوری اسلامی ایران بخورد، ظاهر گردد. ما منتظر هستیم تا زمان ناپدید شدن مریم رجوی هم بعد از شوهرش فرا برسد.
ابراهیم خدابنده