تنها چند روز تا پایان سال 1397 و آغاز سال جدید فاصله داریم. سال جاری نیز همچون سالهای قبل، با رویدادهای گوناگونی همراه بود. جهان خشونت‌های فراوانی را به ویژه در منطقه ی استراتژیک غرب آسیا به نظاره نشست. گروه‌های تروریستی که از سوی کشورهای غربی مدعی حقوق بشر حمایت می‌شوند به قتل عام گسترده و کشتار انسان‌های بی‌گناه دست زدند، با این خیال و توهم که کشورهای این منطقه را در کنترل خود درآورند اما پایمردی و ایستادگی مردم غیور و آزاده غرب آسیا اجازه هیچگونه گستاخی را به این تکفیری‌ها نداد و در جبهه‌های سوریه، یمن، عراق و… یکی پس از دیگری مجبور به فرار و عقب نشینی شدند. در یمن مقاومت انصارالله در برابر متجاوزان سعودی، در عراق پیروزی مردم و نیروهای مسلح و حشدالشعبی، در بحرین مقاومت دلیرانه انقلابیون در برابر ظلم و ستم آل خلیفه و درعربستان کشمکش و اختلاف آل‌سعود خبر از تحولات روشنی به نفع مردم این منطقه را دارد.
در سوی دیگر دنیا نیز، تحولات، حاکی از اختلافات کشورهای غربی و درماندگی آنها از حل بحران‌های پیچیده و امنیتی، سیاسی و اجتماعی است. تنفر افکار عمومی از مداخلات غرب در کشورهای دیگر و هزینه سنگین حمایت از تروریست‌ها موجب شده که این کشورها درصدد یافتن راهی برای خروج از بحران موجود باشند.
جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز، در مقابل فتنه ها و توطئه های دشمنان ایستاده و با درایت و صلابت انقلابی، اقتدار و نفوذ ناپذیری خود را در مقابل دشمنان به اثبات رسانده است.
دشمنان ملت ایران و در راس آنها امریکای جهانخوار درسال 1397 تلاش کردند ایران را از درون، دچار چالش و تفرقه کنند و با راه اندازی آشوب های از قبل برنامه ریزی شده و تحریکاتی داخلی تصور می کردند می توانند به نظام جمهوری اسلامی آسیب برسانند کما اینکه جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا وعده سقوط نظام ایران و برگزاری جشن کریسمس 2019 را در تهران در جمع مجاهدین داده بود و با تکیه بر تصوّر ناقص و باطل خود از ایران و ایرانی، همه‌ی توان و تلاش تبلیغی خود را بر این متمرکز کرده بودند تا 22 بهمن ماه 1397 که آغاز ورود به پنجمین دهه انقلاب اسلامی است، بی‌رونق جلوه دهد.
«مریم رجوی» سرکرده گروه تروریستی مجاهدین در گفت و گو با روزنامه”عکاظ” عربستان گفت: در ناآرامی‌های اخیر برخی از شهرهای ایران، مراکز نافرمانی وابسته به مجاهدین نقش زیادی ایفا کردند.
بررسی اجمالی پرونده سراسر نیرنگ و فریب فرقه مخرب و تروریستی رجوی به نوبه خود در سالی که آخرین روزهای آنرا پشت سر می گذاریم خالی از لطف نیست.
واکنش فرقه به خروج آمریکا از برجام
از اتفاقات مهمی که درسال 1397 رخ داد، خروج خود سرانه ترامپ رئیس جمهور آمریکا از برجام و تحریم‌های همه جانبه و ظالمانه علیه مردم ایران بود و در واکنش به این خروج یکجانبه، فرقه تروریستی رجوی نیز همانند اسرائیل و عربستان سعودی از آن استقبال کرده و محور اصلی تبلیغات خویش را حول همین مسئله تنظیم کردند که فعالیت های اصلی این به اصطلاح مقاومت، حمایت از سیاست های ترامپ و کوبیدن بر طبل جنگ و خونریزی و ویرانی علیه مردم ایران بوده است.
سکوت معنا دار در قبال قتل خاشقچی
سکوت فرقه تروریستی در مقابل قتل فجیح خاشقچی منتقد عربستان که در سفارت این کشور در ترکیه توسط شیوخ مرتجع عربستان سعودی اتفاق افتاد؛ از دیگر اتفاقات سال 1397 بود و در مقابل، تمامی فعالیت های عربستان سعودی و اسرائیل علیه منافع ملی مردم ایران را پوشش داده و با این سیاست های ضد ایرانی همسویی کامل داشته است.
ریزش بیش از پیش نیروها
سران فرقه و بطور خاص مریم قجرعضدانلو سرکرده فرقه تروریستی رجوی سعی کردند که با متوسل شدن به انواع و اقسام تلاش های مذبوحانه، جلوی ریزش نیرویی و فروپاشی کامل تشکیلات قرون وسطایی سازمان فرقه گرا و تروریستی رجوی را بگیرند و با دادن وعده های بسیار، خواستار باقی ماندن آنها در فرقه شد وبا همکاری کمیساریای عالی پناهندگان، از اهرم فشار مالی برای این مقصود و منظور استفاده کرد ولی خوشبختانه تیرشان به سنگ خورد و ما در سالی که گذشت شاهد ریزش بی سابقه نیرویی و جداشدن کادر های برجسته فرقه بودیم.
همسویی با تروریست های داعشی و تکفیری در سوریه
با توجه به شکست های پی در پی داعش و مزدوران تکفیری در سوریه و آزاد سازی بخش بسیار بزرگی از خاک این کشور توسط ارتش از لوث وجود تروریست ها، فرقه تروریستی رجوی همانند گذشته در اتفاقات سوریه نقش اپوزیسیون را بازی کرده و با آمریکا و متحدانش در منطقه خاورمیانه نظیر عربستان سعودی و اسرائیل علیه منافع ملی مردم سوریه حرکت کرده است و ضمن همسویی با گروه های تروریستی آنها را همچنان رزمندگان خطاب می کند و عملیات تروریستی آنها را زیر پوشش کامل خبری قرارداده است.
اعلام جدایی
آقایان عظیم میش مست،غلامعلی میرزایی، سعداله سیفی، بخشعلی علیزاده، علی هاجری، حسن حیرانی،موسی دامرودی، عبدالرحمن محمدیان و اخیرا هادی ثانی خانی و خانمها مرضیه قبادی، سرور سلامی (رضایی)، سارا هفت برادران (فرزند رضا هفت برادران از ذوب شدگان در ولایت استالینی رجوی، که دختر دیگرش صبا در اشرف کشته شد) راحله ضابطی، مژگان تقی پور (معروف به خلبان)
شتاب ریزش در فرقه ی رجوی علیرغم قولهای مزد بگیران آمریکایی و با تلاشهای خانواده های اسیران همچنان ادامه دارد.
مرگ های مشکوک
مرگ های مشکوک، که آشکارترین آنها غرق شدن مالک شراعی قهرمان شنا و غریق نجات در یک مخزن آب کم عمق و کوچک مصنوعی بود، در یکسال گذشته در آلبانی زیاد اتفاق افتاده است. تا امروز هم مقامات آلبانی برای سرپوش گذاشتن بر روی چنین قتل هایی همکاری نشان داده اند. متأسفانه چنین سرنوشتی می تواند در انتظار بسیاری دیگر هم باشد. فرقه به رهبری مسعود و مریم رجوی، مانند سلف خود تقی شهرام، از ارتکاب به هیچ جنایت و خیانتی با توجیه مصالح سازمانی رویگردان نیستند. از نظر آنان کشتن یک عضو اگر به نفع تشکیلات ارزیابی شود واجب بوده و جای درنگ ندارد. آرش پورغلامی، بهزاد مسعودی، احمد زارچی، مالک شراعی،عبدالله جعفر زاده افرادی هستند که دریک سال گذشته فوت کرده اند. البته باید متذکر شد که این مرگ های مشکوک مسبوق به سابقه بوده و در سالیان گذشته نیز چنین مرگ هایی درون فرقه به کرات اتفاق افتاده است.
ممانعت و ممنوعیت ملاقات خانواده ها با اسیران دربند
طبق اخبار رسیده از آلبانی بدنبال تلاشهای خانواده های اسیر در فرقه ی برده داری رجوی، بویژه تلاشهای خانواده محمدی و انعکاس ظلمهای اعمال شده به سمیه محمدی و والدین او، که آقا و خانم محمدی که در تمامی رسانه ها و مطبوعات آلبانی و سایتهای مدافع حقوق بشری در جهان و ایران منعکس شد. همچنین انعکاس وسیع مصاحبه های جداشدگان بویژه جدا شدگان زن نظیر خانم فرشته هدایتی و دیگرزنان جدا شده، در اعتراض به چنین وضعیتی جهت نشان دادن اختناق و زنجیر فکری و فیزیکی اعمال شده توسط فرقه رجوی.
فرقه تروریستی رجوی همانند سالهای گذشته فشار و محدودیت های بیشمار برای نیروهای خویش را اعمال کردند و همچنان فشار بر خانواده ها و ممنوعیت ملاقات خانواده ها با عزیزان گرفتار شان در تشکیلات فاسد را تشدید کرده و فشار بر جدا شدگان در کشور آلبانی را افزایش داده است.
ولی با وجود ایفای نقش های مخرب فرقه، نه تنها رجوی راه به جائی نبرد است،بلکه این خود تشکیلات قرون وسطایی و پوسیده اش هست که در حال فروپاشی کامل می باشد.
امیر یغمایی در یک افشاگری سکوت چندین ساله را میشکند
امیر یغمایی از کودکان فرقه است که پس از تولد در فرانسه در سن نوجوانی بهمراه سایر نوجوانان و فرزندان اعضای فرقه اجبارا به عراق و اشرف فرستاده شد و چندین سال را درآنجا سپری کرد.
او شجاعانه تمامی حصارهای ذهنی و غل و زنجیرهای برده ساز رجوی را درهم شکست و در قامت انسانی مسئولیت پذیر و متعهد صدای رسای هم نسل های خود شده است و به انها اموخت برای اینکه نسلی دیگر قربانی رجوی نشود باید بپا خواست وسکوت را شکست.
او در جریان این افشاگری منطقی، استدلال های سخیف برخی که معتقدند”باید سکوت کرد تا رژیم ایران از افشاگری ما استفاده نکند” را به سخره گرفت.آنجا که گفت فرقه خودش مسئول وپاسخ گوی کارهای خودش است.
ما سکوت کنیم تا کسانی از صحبت های ما برعلیه این سازمان سواستفاده نکنند؟ پس کی وکجا رهبران مجاهدین خلق باید حساب پس بدهند؟ او علیرغم سن وسابقه کم بسا فراتر از اعضای با سابقه، با استدلال و منطق و اسناد وشواهد دست رجوی را رو کرد. حرکتی که امیر شروع کرده بی شک درخود او متوقف نخواهد شد و بزودی شاهد ورود دیگر اعضای هم سن وسال امیر به صحنه افشاگری فرقه ضدانسانی رجوی خواهیم بود.
تحصن اعتراضی اعضای جدا شده از فرقه در آلبانی
با اخراج اعضای فرقه از عراق وانتقال به آلبانی و با برملا شدن و پوشالی بودن استراتژی مبارزه وشکستهای پی در پی که هرکدام به تنهایی برای فرقه و سرانش حکم مرگ را داشت همچون تخلیه اشرف و ترک خفت بار عراق و با تغییر شرایط در آلبانی و باز شدن فضا در روزهای اول هرچند محدود و موقتی برای اعضاء و علیرغم وعده و وعیدها و تلاش زیاد سران فرقه و شخص مریم قجر و سفرهای متعدد او به آلبانی برای باقی نگه داشتن اعضا در تشکیلات و مناسبات، شروع فصل جدیدی نیز برای اعضا در کشور جدید آغاز شد و آن با ریزش و جداشدن اسیران از بدنه فرقه و اعلام رسمی جدایی آنها شد و شرایط را برای فرقه بشدت سخت کرد تا حدی که از ابزار و اهرم قطع حقوق پناهندگی علیه آنان استفاده کرد گرچه آنهم راه بجایی نبرد اما این تحرکات هیچگاه سرکوب نشد تا اینکه روز سوم اسفند 1397، حدود 40 نفر از اعضای نجات یافته از فرقه در آلبانی در میدان اسکندر بیک آلبانی گرد هم آمدند تا یک آکسیون و تحصن اعتراضی را برگزار کنند.
نفس برگزاری این اعتراض حداقل از منظر حقیر دو دستاورد دارد اول آنکه تیر خلاص دیگری بر پیکر بیجان فرقه بود. فرقه ای که هر گونه صدای اعتراضی را در گلو خفه می کرد. حالا بایستی شاهد اینگونه اعتراضات باشد و دوم اینکه در دنیای سانسور اطلاعات و اخبار امروز، تعدادی از مردم تیرانا به عینه شاهد این واقعه بوده و با خواندن پلاکاردهای معترضین و جداشدگان با بخشی از جنایات فرقه ای که در خانه آنها جای داده شده و امنیت کشورشان را بشدت تهدید می کند، آشنا شدند.
رسوایی پشت رسوایی
افشاگری خبرنگار اکونومیست درباره سازمان مجاهدین
خبرنگار بخش خاورمیانه نشریه اکونومیست با انتشار توییتی درباره راهپیمایی مجاهدین در پایتخت لهستان دست به افشاگری زد.
گزارشگر بخش خاورمیانه نشریه اکونومیست با انتشار پیامی در صفحه توییتر خود درباره حضور سیاهی‌لشگرها در تجمع ضدایرانی گروه تروریستی مجاهدین در پایتخت لهستان دست به افشاگری زد.
«گِرِگ کارلستروم» با انتشار تصویری از تجمع مجاهدین در ورشو در صفحه توئیتر خود نوشت:”اعضای گروه مجاهدین خلق در مقابل محل برگزاری نشست ورشو دست به راهپیمایی زدند. اما طبق معمول حدود یک سوم جمعیت، غیرایرانی‌هایی بودند که با اتوبوس از اسلواکی به ورشو آورده شده بودند و نمی‌دانستند برروی پلاکاردهایی که در دست دارند چه نوشته شده است”
گروه تروریستی مجاهدین به استناد گزارش‌های رسانه‌های خارجی، همیشه در تجمعات و راهپیمایی‌های خود در خارج از کشور اقدام به اجاره شهروندان کشورهای خارجی برای پرازدحام نشان دادن اعتراضات خود می‌کند.
این گروه نیز همزمان با چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران بار دیگر با هواداران اجاره‌ای خود در پاریس اقدام به برگزاری تظاهرات کرد اما جمعیتِ شرکت‌کننده در این تظاهرات آنچنان اندک بود که هیچ تصویر بازی از آن به بیرون مخابره نشد.
تجمع روز جمعه مجاهدین در پاریس به اندازه‌ای دلسردکننده بود که مریم رجوی، سرکرده این گروه تروریستی، با وجود آنکه در پاریس اقامت دارد، برای سخنرانی در این مراسم حاضر نشد و مهناز سلمانیان (دبیر ارشد شورای به اصطلاح ملی مقاومت) بجای او بیانیه تجمع را قرائت کرد.
افزون بر این، نگاهی به تصاویر افرادی که روز جمعه تحت عنوان حامیان”تغییر رژیم در ایران” در راهپیمایی مجاهدین در پاریس شرکت کردند نشان می‌دهد که همانند تجمعات قبلی این گروه تروریستی، بسیاری از آنها را افرادی با ملیت‌های مختلف تشکیل می‌دادند.
روزنامه انگلیسی گاردین تابستان گذشته در گزارش خود درباره گردهمایی قبلی گروه تروریستی مجاهدین در پاریس فاش کرد بخش اعظمی از افراد حاضر در آن گردهمایی که نهم تیرماه ۱۳۹۷ برگزار شد، توریست‌ها، پناهجویان و اتباع کشورهای اروپای شرقی بودند که با وعده سفر رایگان به فرانسه به همراه غذا و اقامت چندروزه با اتوبوس به این تجمع آورده شده بودند و پرچم گروه مجاهدین خلق به دست آنها داده شده بود و از آنها خواسته شده بود که کلاه‌های زردرنگی که نام مریم رجوی برروی آنها نوشته شده بود را بر سر بگذارند.
تلاش گروه مجاهدین برای پر تعداد نشان دادن خود به اینجا ختم نمی‌شود.
شبکه بی‌بی‌سی اذعان کرد بررسی بیش از ۱۴ هزار توییتی که در ماه اخیر در حمایت از نشست ضدایرانی ورشو منتشر شده است، نشان می‌دهد که تمام این توییت‌ها فقط از طریق ۸ حساب کاربری ارسال شده‌اند.
و در خاتمه بایستی اشاره کرد که این راه تا فروپاشی و انحطاط کامل فرقه توسط خود – نه نیروی خارجی و بیرونی – ادامه خواهد داشت…
