دبیر کل محترم عفوبین الملل جناب آقای کومی نایودو
باسلام واحترام
اینجانب حبیب اله علی گنجی ساکن استان خراسان رضوی هستم.درسال ۱۳۵۹هجری شمسی برادرم به نام غلام محمدعلی گنجی به اسارت نیروهای عراقی درآمده وهشت سال در زندان های مخوف عراق به سر برده وباخانواده ازطریق نامه مکاتبه داشته است. حدود سی سال هست که دربندسازمان مجاهدین خلق گرفتار شده است.ودرحال حاضر هم درکمپ اشرف ۳ مربوط به سازمان مجاهدین خلق درکشور آلبانی به سرمی بردوعمر وی بیهوده تلف میگردد. ازجانب بنده درسال های اخیر تلاش های زیادی شده تا بتوانم با وی ملاقات داشته باشم ونامه هایی نیز به نهاد های مختلف بین المللی وحقوق بشر وکمیساریای آلبانی نوشته شده وخواستار ملاقات با برادرم شده ام که متاسفانه جوابی دریافت نکردم وموفق به دیدار باوی نشده ام.باید گفت که سازمان مجاهدین خلق حقوق بشر را زیر پاگذاشته واز ملاقات خانواده ها بااعضای دربند سران این فرقه جلوگیری می نمایند وکشور آلبانی نیزاجازه ورود بنده رابه کشورشان جهت دیداربا برادرم را نمی دهند. ودرگزارش اخیر عفو بین الملل که باید به حقوق افراد در هرکجای جهان به آنها ظلم می شود رسیدگی نماید، به حقوق برادرم وامثال اوکه دربند فرقه ی رجوی هست هیچ توجهی نشده وبه وضعیت آنها آنطور که باید باشد، رسیدگی نمی شود وباتوجه به مسائل سیاسی جهان از سازمان مجاهدین خلق جانبداری بیشتری می شود.
لذاعاجزانه از شما استدعا داریم که به حقوق انسانی برادرم وهم نوعان او که هیچ ارتباطی با دنیای خارج از کمپ ندارند وهمچون پرنده ای در قفس هستند رسیدگی شده وهمچنین حقوق خانواده های آنهاکه چشم انتظارشان هستند رعایت شود وطرفین از نگرانی درآیند.
باتشکر فراوان حبیب اله علی گنجی.
آقای فیلیپ لوتر مدیر محترم تحقیقات عفو بین الملل برای منطقه خاورمیانه و شمال
با سلام
من حمید بقائی هستم. دایی بنده در سازمان مجاهدین خلق در آلبانی می باشد به نام محمد حسینی مقدم شاندیز که روزی برای تحصیل به هند می رود ولی نمی دانم چطور سر از عراق و سازمان مجاهدین به رهبری رجوی که در کنار صدام بود در می آورد عراقی که در آن سالها به رهبری صدام علیه کشورم ایران می جنگید او آنزمان جوان بوده و الان سنی از ایشان گذشته. ازشما میخواهم به عنوان کسی که از حقوق بشر دفاع می کنید کمک کنید آن جوانان دیروز نزد خانواده ها یشان برگردند.
آقای فیلیپ لوتر
شما سعی کنید به عنوان یک مدافع حقوق بشر وافعاً درست قضاوت کنید (چرا که گزارش گرانتان از اشرف3 پادگان اهدایی امریکا در آلبانی به رجوی گزارش یکجانبه ای و به نفع مجاهدین به شما دادند)و به درد دل ما خانواده ها که سالیان است بدنبال عزیزانمان هستیم گوش کنید مادر من در حسرت حتی یک تماس تلفنی برادرش انتظار می کشد و می سوزد ولی سازمان مجاهدین خلق چنین اجازه ای را به دایی ام نمی دهد که او با خانواده اش تماس بگیرد ما در ایران خوب درک می کنیم که رجوی برای به قدرت رسیدن، عزیزانمان را گول زد وبا شستشوی مغزی آنان را جذب کرد. بعضی از این عزیزان را از همسر انشان جدا کردند و از ارتباط باخانواده منع کردند. اینها چطوری میخواستند با این فکر پلید، کشوری به این بزرگی را اداره کنند اینها که اینقدر شعور ندارند که نباید فرزندی رو از پدر و مادرش جداکنند. تا جایی که من می فهمم کارشان مانند کار فرقه ها است که همه چیز را برای رهبرشان می خواهند.
آقای فیلیپ لوتر
این فرقه رجوی تو این چهل سال چه خدمتی به مردم بزرگ ایران کرده؟ شما بهتر است با دید بازتری قضاوت کنید. این عزیزانی که در بند فرقه رجوی اسیر هستند الان که سنی ازاینهاگذشته چقدر خوبه به کانون گرم خانواده برگردند و بتوانند تماسی باخانواده های خود داشته باشند.. شما خودتان رو به جای این خانواده ها بگذارید ببینید چه بر آنها گذشته است و می گذرد.
متشکرم از قضاوت درست شما
با احترام: حمید بقایی – مشهد مقدس
دبیر کل عفو بین الملل آقای کومی نایودو
باسلام و احترام
احتراما اینجانب فاطمه سلامی نیا ساکن خراسان رضوی شهرسبزوار خواهرزهرا سلام نیا هستم که بیش از 20سال است در سازمان مجاهدین خلق عضویت داشته و در حال حاضر هم در کمپ به اصطلاح اشرف 3 مربوط به همین سازمان در کشور آلبانی ساکن می باشد. متاسفانه طی این سال ها و علیرغم تلاش های زیاد و از جمله نوشتن نامه های متعدد به نهادهای مختلف بین المللی وحقوق بشری و از جمله کمیساریای آلبانی تاکنون موفق به دیدار با خواهرم نشدیم. برای من بسی جای تاسف است که سازمان شما در جدیدترین گزارش خود درپایان 2018 از نقض ابتدایی ترین حقوق اعضای سازمان مجاهدین خلق منجمله استفاده ازتلفن و موبایل و دیدار نزدیک محروم کرده اند، اشاره ای نکرده است که من به نمایندگی ازطرف خانواده ام از شما درخواست دارم که حقوق بشرخانواده ها واعضای مستقر درکمپ مجاهدین خلق ساکن درآلبانی را هم مورد توجه قراردهید.
جناب دبیرکل
من وخانواده ام عاجزانه ازشما تقاضا داریم نمایندگانتان را به آلبانی و کمپ مجاهدین خلق بفرستید و از نزدیک نظاره گر باشید که چگونه عــزیزان مــا را بی خبــراز محیط بـیرون نگهداشته اند واز اولیه ترین نیازهای روزمره محروم کرده اند نظاره گر چروکهای زود رس پیشانی پدرانی باشید که در آرزوی بغل کردن فرزندان خود هستند ولی حتی جرأت ابراز احساسات خود را ندارند.ازنظر شما انسانیت کجای قانون این فرقه است که نباید اعضا حداقل با والدین یا فرزندان خود ارتباط تلفنی داشته باشند.
با تشکر
به:دبیرکل محترم عفو بین الملل آقای نایودو
سلام احتراما بدینوسیله اعلام می کنم که گزارش شورای عفو بین الملل در خصوص نقض حقوق بشر را مطالعه نمودم اما متاسفانه دراین گزارش شما نکاتی قابل تأمل وجود دارد و آن مطالبی است که کاملا متفاوت با حقیقت است و کذب است اطلاعاتی که سازمان در اختیار شما قرار داده فقط حرفهای پوچ وبی اساس است آن هم ازطرف نهادی که دم ازحقوق بشر میزند اما عزیزان وبرادران وخواهران ما را از اولیه ترین حقوق بشری خود محروم کرده انسانیت آنها را زیر سئوال برده و احساسات درونی آنها را خفه کرده است.
برادرم محمد بقایی ازسال 1988 میلادی اسیر این فرقه مخوف شده و متاسفانه 30 ساله در چنگ سازمان مجاهدین خلق می باشد و ماعلیرغم اینکه بارها به عراق و کمپ اشرف رفتیم چیزی جز تهمت و بی احترامی و پرخاش ازسوی اعضای سازمان نصیبمان نشد ونه تنها موفق به دیدن برادرم نشدیم حتی صدایش را نشنیدیم.
این فرقه حتی اجازه نداد با عزیزمان گفتگوی تلفنی درحد یک دقیقه داشته باشیم
پدرم در حسرت دیدار فرزندش فوت کرد ومادر کهنسالم درفراغ فرزندش اشک می ریزد
چه کسی جوابگوی این نقض حقوق بشر است وچه شده که این ظلمت و ناجوانمردی از نگاه شما دیده نشد؟
برادرم محمد بهترین سالهای عمر خود رو دراسارت این فرقه مخوف گذراند و اخیرا طبق اطلاعات دوستان جداشده مطلع شدیم ازناحیه یک پا هم مصدوم شده است.
جناب دبیرکل
من وخانواده ام عاجزانه ازشما تقاضا داریم نمایندگانتان را به آلبانی و کمپ مجاهدین خلق بفرستید و از نزدیک نظاره گر باشیدکه چگونه عزیزان ما را بی خبراز محیط بیرون نگهداشته اند واز اولیه ترین نیازهای روزمره محروم کردند نظاره گر چروکهای زود رس پیشانی پدرانی باشید که در آرزوی بغل کردن فرزندان خود هستند ولی حتی جرأت ابراز احساسات خود را ندارند.
ازنظر شما انسانیت کجای قانون این فرقه است که نباید اعضا حداقل با والدین یا فرزندان خود ارتباط تلفنی داشته باشند
با تشکر از شما
مرضیه بقایی خواهر محمد بقایی
کشور:ایران
استان:خراسان رضوی
شهر:مشهد
دبیرکل محترم عفو بین الملل اقای نایدو
باعرض سلام واحترام.اینجانب مریم حسینی گزارش شما درباره ی نقض حقوق بشر در ایران را مطالعه کردم.خواهرم مرضیه حسینی درسال 1365 به قصد ادامه ی تحصیل از کشور خارج شد.بعدا فهمیدیم که او به سازمان مجاهدین خلق پیوسته است.درمدت این 32سال ما تماسهای بسیاری با نهاد های مختلف بین المللی وهم چنین کمیساریای عالی پناهندگان در البانی داشته ایم ولی تاکنون موفق به دیدار خواهرم نشده ایم.
اقای دبیر کل
شما که ادعای طرفداری از حقوق بشر را می کنید چرا در گزارش خود از نقض ابتدایی ترین حقوق انسانی در سازمان مجاهدین خلق سخنی به میان نیاورده اید؟ ایا دیدار خانواده ها با عزیزانشان تقاضای زیادی است؟وحال ان که حتی درمخوف ترین زندان ها هم این حق رعایت می شود.ایا فکر نمی کنید که حق مسلم چند هزار خانواده را نادیده گرفته اید؟ایا جا ندارد که ما تصور کنیم گزارش شما رنگ وبوی سیاسی دارد؟
اقای دبیر کل ازشما عاجزانه تقاضا دارم به طورویژه پیگیر این مساله باشید وزمینه ی دیدار خانواده ها با عزیزانشان را فراهم نمایید
با تقدیم احترام
مریم حسینی ازاستان خراسان رضوی شهرمشهد
به دبیر کل محترم عفو بین الملل آقای نایودو
سلام
احتراما اینجانب مریم دوست رزمگاه فرزند ابراهیم دوست رزمگاه گرفتار در سازمان مجاهدین خلق در کشور آلبانی بدینوسیله اعلام می کنم که گزارش شورای عفو بین الملل در خصوص نقض حقوق بشر را مطالعه نمودم و جای تاسف دارد که نامی از خطرناکترین ناقضین حقوق بشری به نام سازمان مجاهدین خلق به رهبری مسعود و مریم رجوی برده نشده است.
این گزارش شمامنصفانه نیست و عاری از حقیقت است
اطلاعاتی که سازمان در اختیار خانم رها بحرینی و منصوره میلز قرارداده فقط حرفهای پوچ وبی اساس است
اما متاسفانه شما با این گزارش عزیزان ما را از اولیه ترین حقوق بشری خود محروم کردید
پدرم ابراهیم دوست رزمگاه بیش از ۳۰ سال است که گرفتار سازمان مجاهدین می باشد علی رغم تلاش های ما برای دیدار یا حتی صحبت کردن با ایشان بی نتیجه بوده است
ما سالها از مهر پدری محروم بوده ایم ودر حسرت دیدارش مانده ایم
جناب دبیر کل:
من و خانواده ام عاجزانه از شما تقاضا داریم نمایندگانی را به آلبانی وکمپ مجاهدین خلق بفرستید.
واز نزدیک نظاره گر باشید که چگونه عزیزان ما را بی خبر از محیط بیرون نگه داشته واز اولیه ترین نیازهای روزمره محروم ساختند ودر صورت صلاحدید ترتیبی اتخاذ کنید که برای یکبار هم که شده پدرمان را ملاقات کرده یا حداقل بتوانیم با او صحبت کنیم ودر حسرت دیدارش نمانیم
با تشکر:مریم دوست رزمگاه
از ایران شهر مشهد
آقای کومی نایودو دبیرکل محترم عفوبین الملل
با سلام
من علی اکبر غلامی خیرآبادی هستم برادرغلامرضا غلامی خیرآبادی که در جنگ ایران وعراق اسیر شد. تا زمانی که وی در اردوگاه جنگی بود برایمان نامه می نوشت.اما از سال 68 دیگر از وی خبری نشد. بعدها متوجه شدیم که رهبران مجاهدین خلق او و تعدادی دیگر از اسرای جنگی را در هماهنگی با صدام و البته با بی توجهی مسئولین وقت صلیب سرخ با وعده فرستادن به اروپا فریب داده و به کمپ خودشان بنام اشرف می برند تا ازآنها درجهت مقاصد خود سوء استفاده کنند.
آقای دبیرکل
خبر موثق داریم که برادرم الان در کشور آلبانی و در مقر اشرف 3 مربوط به سازمان مجاهدین خلق می باشد. ولی ما همچنان موفق به ارتباط با او نشدیم متاسفانه مسئولین دولت آلبانی اجازه ورود من و خانواده ام را به کشورشان جهت دیدار با برادرم نمی دهند.اینکه شما موضوع حقوق بشر را دنبال می کنید عالیست اما نمی دانم چرا درگزارش نهاد شما در رابطه با حقوق امثال برادرم که توسط سازمان مجاهدین خلق سالهاست نقض می شود اصلا یک خط هم نوشته نشده است.بنابراین ازشما می خواهم که خودتان راسا ورود کرده و این نقصیه را برطرف کنید. درغیر اینصورت این حق را به من و خانواده ام بدهید که فکرکنم گزارش عفو بین الملل تماما با اهداف سیاسی و نه بر مبنای رعایت حقوق بشر تنظیم شده.سئوال من ازشما این است که آیا برادرمن دراین دنیا حق آزاد زیستن وآزاد انتخاب کردن ندارد؟ لطفا به من و خانواده ام پاسخ دهید.
با تشکر علی اکبر غلامی خیرآبادی
رونوشت:
1- آقای فیلپ لوتر
2- نویسندگان گزارش عفو بین الملل
دبیر کل عفو بین الملل آقای کومی نایودو
احتراما اینجانب منصور سرابی ساکن خراسان رضوی شهر مشهد برادرعلی سرابی هستم که بیش از 30 سال است در سازمان مجاهدین خلق عضویت داشته و در حال حاضر هم در کمپ به اصطلاح اشرف 3 مربوط به همین سازمان در کشور آلبانی ساکن می باشد. متاسفانه طی سالیان علیرغم تلاش های زیاد و از جمله نوشتن نامه های متعدد به نهادهای مختلف بین المللی وحقوق بشری و از جمله کمیساریای آلبانی تاکنون به جز یک مورد بعداز سقوط صدام موفق به دیدار با برادرم نشدیم. البته دیداری که تحت شدیدترین مراقبت ها از ما انجام می شد بطوریکه همیشه به جز برادرانم چند نفر دیگر از اعضای سازمان مجاهدین همیشه ما را همراهی می کردند که مورد اعتراض خواهرم قرار گرفت. بهر حال برای من بسی جای تاسف است که سازمان شما در جدیدترین گزارش خود درپایان 2018 از نقض ابتدایی ترین حقوق اعضای سازمان مجاهدین خلق منجمله برادرم علی سرابی اشاره ای نکرده است.
من به نمایندگی ازطرف خانواده ام از شما درخواست دارم که حقوق بشرخانواده ها واعضای مستقر درکمپ مجاهدین خلق ساکن درآلبانی را هم مورد توجه قراردهید.
با تشکر
منصور سرابی – خراسان رضوی – مشهد
آقای کومی نایودو دبیرکل محترم عفو بین الملل
با سلام
من راحله بهبهانی می باشم. پدرم مهدی بهبهانی در دوران جنگ ایران و عراق اسیر شد. اما در سال 68 رهبران سازمان مجاهدین خلق بدون توجه به قوانین مربوط به نگهداری اسرای جنگی و البته با حمایت صدام رئیس جمهور سابق عراق او را با وعده فرستادن زود هنگام به ایران و یا به کشورهای اروپایی فریب داده و به مقر خودشان می برند که باز برخلاف معیارهای حقوق بشری هیچگاه نگذاشتند من پدرم را ملاقات کنم. وقتی گزارش شما را در مورد نقض حقق بشر مطالعه نمودم تعجب کردم که چرا درآن گزارش به حقوق حقه پدرم که توسط رهبران مجاهدین خلق سالهاست نقض می شود اشاره نشده است درحالیکه منطقا نهاد شما نباید تبعیض قائل شود. تعداد زیادی به همراه.پدرم در کمپ مجاهدین خلق هستند که تاکنون هیچ نهاد بین المللی و حقوق بشری توجهی به وضعیت اسفناک آنها نکرده و مورد بررسی قرار نداده است که چرا حقوق قانونی آنها نقض می شود.حال از شما می خواهم که بطور ویژه به این مسئله بپردازید شاید که امثال پدرم من هم نجات پیدا کند.
راحله بهبهانی از ایران– شهرطبس
رونوشت:
1- آقای فیلپ لوتر
2- نویسندگان گزارش عفو بین الملل
