من حسین ثابت رستمی هستم مدت زیادی است که چشم انتظار حداقل یک تماس از طرف شما محمد مهدی هستم. با هر زنگ تلفن پدر و مادر پیرم عنوان می کنند که شاید محمد مهدی باشد این چه زندگی است که رجوی به شما تحمیل نموده و تا کی بایستی به دروغهای رجوی گوش کنی؟ تا کی می خواهی مریم قجر شما را در آلبانی فریب داده و نعره به اصطلاح سرنگونی سر بدهد؟ باور کن آن گونه که رجوی ها به شما تلقین می کنند در ایران خبری نیست. باور کن زندگی زیباست و زندگی قبل از هر چیز با عشق آغاز می شود. این همان کلمه ای ست که رجوی به غایت از شنیدن آن ترس دارد چون وی هر کجا که نفرت و خشونت باشد ترویج دهنده آن می باشد.
من از فرسنگها دور، از کشورم ایران به فکر تو هستم. ولی چرا رجوی اجازه یک تماس به تو نمی دهد؟ مگر رجوی به جای عشق ، نفرت از خانواده را به شما یاد نداده است؟ چون با توجه به شناختی که از تو دارم تو این گونه نبودی و همیشه به یاد پدر و مادر بودی و اکنون چه شده که من و خانواده ات را دشمن خودت می دانی؟ من خطی که رجوی علیه خانواده ها پیش می برد اشراف دارم که می خواهد شما را از داخل پوک و تهی کند. ولی این را بدان که هر چقدر رجوی فریبکار قصد شیادی و حقه بازی داشته باشد ما خانواده ها در مقابل عوام فریبی رجوی خواهیم ایستاد و روزی شما را آزاد خواهیم کرد.
برادر بزرگم محمد مهدی ثابت رستمی هر کاری بتوانم برای رهایی تو، انجام خواهم داد و اکنون می خواهم چند کلمه ای با تو درد دل کنم. بعضی اوقات از دوری و چشم انتظاری تو حالت خفگی به من دست می دهد. تا کی باید دوری شما را تحمل کنم ؟ روزی نیست که با عکس هایت درد دل نکنم و برایت دعا نکنم. چه شبهایی بوده که با ستاره ها درد دل می کردم و آنان به خوبی شاهد هستند که دوری و چشم انتظاری بسیار سخت است.
در شبهای قدر دعا کردم که شب قدر تو فرا برسد و از چنگال رجوی جنایت کار رها شوی و به آغوش گرم خانواده برگردی اما چه سود وقتی جنایت کارانی مانند رجوی و دار و دسته کثیف او حضور دارند. رهایی تو شاید سخت باشد ولی چیزی که من از دوستان سابقت شنیدم آنان هم مشکل تو را داشتند ولی در یک نقطه تصمیم گرفتند و آزادی خود را بدست آوردند. من به این نکته ایمان دارم اگر تو هم بخواهی مانند آنان روزی رهایی خود را بدست خواهی آورد و این دور نیست.
در ضمن عکسی از مراسم عزاداری مسجد نزدیک خانه بابا برایت می گذارم. اگر مزدوران قلم بدست رجوی اجازه بدهند تو عکس را ببینی آن وقت در خواهی یافت که جای تو در میان مردمت خالی است.
قربانت حسین ثابت رستمی – رستم کلا