قدرت پوشالی رجوی

مجاهدین هرساله با برپایی گردهمایی در پاریس البته با خرج های بی رویه وسوء استفاده از جوانان در سرتا سر اروپا این گردهمایی را قدرت خود دانسته که مردم ایران حامی آنان هستند. درصورتیکه درآن گردهمایی شاید تعداد ایرانیان به پانصد نفرهم نرسد. اما امسال باد قدرت آنها خوابید. چون فرانسه به آنها اجازه این کار را نداد و خوشبختانه نمی توانند طنزی دوباره برای آزادی ایران اجرا کنند اما جالب اینجاست که سوزش این امر به حدی بالاست که آنها دراعتراض در اکثر کشورها دست به تظاهرات زده اند تا جوابی باشد برای اروپا.
کارهای سکت مانند آنها عجیب وغریب است که فکرمی کنند با پول خرج کردن وحنجره پاره کردن می توانند واقعیت ها را عوض کنند. چون واقعیت این است هیچ حامی جز کسانی که با پول به تظاهرات می آیند ندارند.
ولی این موجودات درکنارخیمه شب بازی ها فشار را روی نیروهای خودشان در آلبانی بیشتر و بیشتر کرده اند وحتی نمی گذارند آدم ها دسترسی به اینترنت وگوشی داشته باشند درصورتیکه بیشتر آنها خانواده هایشان برایشان موبایل خریده اند ولی از آن هم محرومند و ترددها را کم کرده اند تا بتوانند بدین وسیله نیروها را نگه داشته ونشان دهند درگیر جنگی بزرگ هستند. درصورتیکه خود آزاری مجاهدین انتها ندارد ونیروهای جوانشان خسته شده اند ازاین همه فشار و محدودیت.
درصورتیکه خود فرماندهانشان آزادانه ازهمه چیز استفاده می کنند چون به قول خودشان درگیر جنگ هستند درصورتیکه همین فرماندهان خیلی ها سواد خواندن و نوشتن ندارند. درگیر چه جنگی هستند بماند.
اگر ما می نویسیم وحرف می زنیم نه اینکه مجاهدین خیلی مهم اند.نه خیر بلکه ما چون خود این پروسه فشار و آزار را گذرانده ایم برایمان قابل قبول نیست که دوستان نزدیکمان که سالیان با هم زندگی کرده ایم در فشار باشند وهرکاری خواهیم کرد تا بتوانیم به آنها کمک کنیم.
رها آزادی