ترکیبی از طنز و واقعیت
این روزها تصاویری در فضای مجازی مشاهده میکنید که تعداد قابل توجهی از نیروهای رجوی با موهای سفید و چهره های تکیده و فرتوت از زنان و مردان که هرکدام پشت یک دستگاه کامپیوتر و در حال شلیک به سمت ایران هستند و عنقریب است نظام جمهوری اسلامی را با کلیک ها و لایک ها و هشتک های انقلابی و حماسی خود سرنگون کنند.
و اکنون گفتگویی هرچند از راه دور اما با خاطراتی نزدیک را خطاب به همین رزمندگان پیر که عمر و جان و روح و روان خویش را از دست دادند و مجالی برای رزم پیدا نکردند با هم مرور میکنیم.
گفتگوییست آشنا ، با ترکیبی از شعارها و اشعار حماسی آن دوران.
آی کربلایی صفدر پیر تو فقط زنده بمان.
من روزی خواهم آمد ، روی یک تانک مراخواهی دید ، به حسن تپه سفرخواهم کرد.
من بر دستان تو بوسه خواهم زد.
اما افسوس کربلایی صفدر آنقدر چشم براه دوخت و تو نیامدی.
آری زمانیکه محمد قرایی مدیحه سرای رجوی برای رزمندگان ارتش به اصطلاح آزادیبخش شعر می سرود و برای ورود به ایران وعده های قریب الوقوع میداد.
قرار بود محمد قرایی روی یک تانک به زادگاهش” حسن تپه” بیاید و برای مردم این دیار آزادی را به ارمغان بیاورد. اما افسوس که پس از سه دهه از آن رجز خوانی ها میگذرد اما شاعر مدیحه سرای دربار رجوی هنوز نتوانسته خود را از زندان رجوی برهاند.
کربلای صفدر مرد و تو اکنون با موس و کی برد روی یک کامپیوتر با موهای سفید و عینک ته استکانی از قلب تیرانا با استعانت از جان بولی و بن سلی ( جان بولتن و بن سلمان ) به قلب تهران شلیک خواهی کرد.
باز یاد آرید آن سرود های حماسی رزمندگان رهایی به پیش را.
یاد آرید نعره های مریم را که در عملیات مهران با فرمان آتش به پیش قلب و آپاندیس مهدی ابریشمچی را نشانه رفت.
امروز مهران فردا تهران!!!
حال ببینید رزمندگان رهایی را در کسوت رزمندگان و پیران کهنسالی که در نبرد با سرطان و آلزایمر و بیماری های گوارش و روده چگونه دست و پنجه نرم میکنند و هرکدام نوبت خویش را به انتظار نشسته اند.
راستی مانورهای غرش شیر و شیر و خورشید ، ستونهای زرهی استیجاری و عاریه ای صدام و تانکهای عراقی و کاسکاول های برزیلی ، توپهای 155 آمریکایی برای شما چه کردند تا امروز با لایک و تویئت به جنگ مردم ایران آمده اید چه خواهید کرد ؟
کسی که باد میکارد طوفان درو میکند.
تشکیلاتی که بر پایه خیانت و دروغ و ریا و فریب بنا شده باشد نتیجه ای جز این نخواهد داشت.
نیروهای از همه جا رانده که در کشور فقیر و دور افتاده ای چون آلبانی تمام توان خود را برای زنده ماندن بکار میگیرند ، با انواع و اقسام بیماری ها و مشکلات لاینحل دست و پنجه نرم میکنند امروزه در یک نمایش مضحک قصد دارند با خرید و بکار گیری کامپیوتر و کاربران بیمار و مبتلایان به الزایمر قصد سرنگونی نظامی را دارند که بیش از چند سال است در عرصه سیاسی ، نظامی با جبهه متحد آمریکا ، اسرائیل ، سعودی هماورد میطلبد و همه را بر کرنش وادار نموده است.
قویترین ناوها و جدیدترین قدرت پهبادی امریکا در مقابل قدرت بلامنازع ایران در خلیج فارس وخاورمیانه پوزه شان به خاک مالیده شد حال خاله سوسکه منتظر است با کیس و موس و مانیتور و تعدادی پیرزن و پیرمرد مفلوک به جنگ ایران بیاید.
و در نهایت خطاب به فرقه رجوی باید گفت :
مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست ……
عرض خود میبری و زحمت ما میداری
علی مرادی