زمانی که معلوم شده درآمدهای حاصل ازپتروشیمی وفلزات ( بصورت شمش شده، تبدیل به لوله ومفتول گردیده ) ، کمک بزرگی به ایران میکند تا ازتکیه ی زیاد بردرآمد نفت خلاص شود، وزارت خزانه داری آمریکا ، به تحریم فلزات ایران دست زده وسازمان مجاهدین رجوی ، با سرعت وخوشحالی تمام، این خبر را چنین بازتاب داده است:
“وزارت خزانه داری آمریکا اعلام کرد با تغییر در آیین نامه تحریم های مالی علیه رژیم ایران، اداره کنترل دارایی های خارجی این وزارتخانه در آیین نامه جدیدی تحت عنوان «بخش ایران و نقض حقوق بشر» تحریم خرید مس، فولاد، آهن و آلومینیوم را به تحریمهای رژیم به خاطر نقض حقوق بشر پیوند داده است”.
واقعا چه ربطی دارد فروش مس و …بارور شده که کاری اشتغال زاست وقسمتی ازحقوق بشری انسان های ایرانی را تامین میکند ونقض حقوق بشر؟!
آنگاه چه کالای آمریکا باید تحریم شود که نژاد پرستان سفید پوست درعرض 1روز ، 30 نفر آمریکائی راکشتند وگفته شد که یکی از ضاربان ازهوادران شخص دونالد ترامپ نژاد پرست هستند ؟!
آیا منطقی دراین کاراست که یک ملت بخاطر نقض حقوق بشرشان ، مورد تنبیه یک کشور قلدر وناقض تمام قوانین بین المللی که خود از پایه گذاران آن بوده است ، قرار گیرد؟!
مثلا عده ای شغل شان را ازدست بدهند باین بهانه که چرا حقوق بشری شان نقض میشود؟!!
بقیه ی خبر بدین شکل است :
” در اردیبهشت امسال، دونالد ترامپ طی یک فرمان اجرایی این فلزات را در لیست تحریم های رژیم ایران قرار داد و دولت آمریکا گفت: درآمد حاصل از فروش این فلزات در حمایت از تروریسم، برنامه موشکی و برنامه هسته ای رژیم ایران هزینه می شود”.
پس مسئله نه حقوق ایرانی ها ، بلکه بخاطرعدم تسلیم کامل دربرابر آمریکاست که میداند تسلیم کامل با قدرتمند سازی توان نظامی ایران ودور نگه داشتن دشمنان از نزدیک شدن به سرحدات خود ، سازگار نیست.
ضمنا:
اولا طرح مجدد برنامه ی هسته ای، که با توافق برجام کاملا حل شده، چیزی جز شرارت نیست.
ثانیا درارگان های رسمی بین المللی ، ایران ازجهت مبارزه با تروریزم که خود یکی از قربانیان است ، محکوم نشده وطرح این مسئله برای فریب مردم جهان و توجیه جنایتکاری های خود آمریکاست.
اصل قضیه عبارت ازاین است که بما مردم ایران فشار مضاعفی آورده میشود تا ازحکومت خود بخواهیم در برابر این ابر جنایتکار سیری ناپذیر تسلیم شوند که بنظر میرسد خیال خامی است.
بدون توجه به گذشته ی دور ، ما از28مرداد 1332 تا22 بهمن 1357تسلیم آمریکا بودیم ودراین مدت پیشرفتی را که بتوان نام آنرا پیشرفت گذاشت ونه مصرف گرایی ، آنگونه که باید وشاید نداشته ایم.
اگر صنایعی ایجاد شد، عمدتا با کمک کشورهای خارج ازمدار آمریکا بود و …
یعنی تسلیم چیزی نیست که بزرگترها آنرا ندیده باشند وجوانترها با بررسی وضع صنایع درآن دوران 25 ساله ومقایسه ی آن با صنایع چین و … که از چندین جنگ وحشتناک بیرون آمده بود ، نتوانند آنرا درک کنند.
بلی همه ومخصوصا جوانان باید بدانند که پیشرفت یک کشور درمقایسه با وضع کشور های مشابه است که مفهوم درست خود را می نمایاند!
نوید