آزادگان سرافراز هشت سال دفاع مقدس اذعان دارند که گروه تروریستی مجاهدین علاوه بر اقدام علیه امنیت کشور که مصادیقی چون ترور، همکاری با رژیم بعث در بحبوحه جنگ تحمیلی، جاسوسی برای عراق به اشکال مختلف همچون تخلیه تلفنی و چندین عنوان جرایم دیگر، در اردوگاه اسرا حضور جدی داشتند و با انواع شکنجه روحی و روانی آنها را مورد اذیت و آزار قرار می دادند تا جایی که برخی از اسرای زیر شکنجه این عناصر به شهادت رسیده‌اند.
در معاهدات بین المللی اسرای جنگی از حقوقی برخوردارند که صراحتا در مواد 12 و 129 عهدنامه‌های چهارگانه 1949ژنو آمده است. طبق این مواد، محاکم قضایی خاص باید مجاهدین را با استفاده از مکانیسمهای مختلف قضایی، سیاسی، فرهنگی و تبلیغاتی مورد مواخذه و پیگیری قرار دهند تا چهره ننگین آنها برای دنیا بیشتر شناخته شود.
همزمان با سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی، برای واکاوی این موضوع با دکتر کوهستانی استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه به گفت‌و‌گو نشستیم:
با توجه به معاهدات بین المللی که رفتار انسانی با اسرای جنگی را تاکید دارد نظر حضرتعالی در رابطه با جنایت‌هایی که مجاهدین در اردوگاه های اسرا انجام دادند چیست؟
در خصوص اسرای جنگی در عراق، به طور طبیعی مسئولیت رعایت قواعد و حقوق بشر و بشردوستانه حاکم بر وضعیت این افراد در وهله نخست به عهده دولت عراق بوده است. در قوانین مختلف بین المللی بر رعایت حقوق اسیران جنگی تاکید شده که در این بین کنوانسیون ژنو 1949 به طور خاص تعهدات فراوانی برای دولت بازداشت کننده در نظر گرفته است که بسیاری از آنها رعایت نشد. به عنوان مثال در ماده ١٣ تاکید شده که با اسيران جنگي بايد در هر زمان با انسانيت رفتار شود. هر عمل يا غفلت غيرموجه از طرف دولت بازداشت کننده که به موجب آن يك اسير جنگي فوت شود يا سلامت او شديداً تهدید شود در حكم تخلف مهم از اين قرارداد شمرده خواهد شد. مخصوصاً هيچ اسير جنگي را نمي‌توان مورد جرح جسماني يا آزمايش طبي يا عملی از هر قبيل که مجوز آن برای معالجة اسير مزبور نبوده و به نفع وي نباشد قرار داد. یا در ماده 17 مقرر شده هيچ گونه شکنجه بدني يا روحي نبايد به اسيران جنگي وارد آيد تا از آنان اطلاعاتي از هر قبيل کسب گردد. اسيراني که از دادن اطلاعات خودداري کنند نبايد مورد تهديد يا دشنام قرار گيرند يا در معرض ناراحتي و سلب مزايا از هر قبيل واقع گردند.
موارد فوق دو نمونه از دهها نمونه نقض حقوق اسیران جنگی ایران در اردوگاههای عراق است که متاسفانه به شدیدترین نحو ممکن مورد نقض قرار می‌گرفت اما آنچه که تحمل نقض این حقوق اولیه و مورد تاکید اسناد بین المللی را سخت‌تر می کند این است که در بسیاری از موارد این نقض توسط مجاهدین مزدور که در خدمت رژیم صدام بودند انجام می‌شد. اینکه اسیر در بند مورد ضرب و جرح دولت متخاصم قرار بگیرد سخت است. اما اینکه این تعدیات توسط هموطنان اسرا و ایرانیان خائنی که خود را در اختیار رژیم ظالم صدام گذاشته بودند انجام می‌شده بسیار سخت تر است
با نگاهی به کتابهای خاطرات آزادگان عزیز همچون خاطرات «ملاصالح»، «آن بیست و سه نفر» و «پایی که جا ماند» در موارد متعدد می توان شخصیتهای منافق ایرانی را در این کتابها یافت که در اردوگاههای عراق در کنار بازجوهای بعثی قرار گرفته اند و به اذیت و آزار و شکنجه اسیران ایرانی می پرداختند.
این گروه در کنار بازجویان حزب بعث قرار گرفتند و اسرا را به بدترین شکل ممکن شکنجه روحی و روانی کردند،آیا در این رابطه جمهوری اسلامی (قوه قضاییه و یا وزارت امور خارجه کشور ) اقدامی صورت گرفته است ؟
مجاهدین نه تنها به خاطر اینکه در ایام اسارتِ رزمندگان عزیزانمان در اردوگاههای حزب بعث در کنار بازجوهای قسی القلب آنها قرار گرفته و مانند آنها و بلکه بدتر از آن اقدام به شکنجه و آزار اسرای ایران می کردند و بدین شکل قوانین متعدد بین المللی را نقض کرده اند و مسئولیت بین المللی را متوجه خود کرده اند بلکه به خاطر ترور دهها هزار نفر ایرانی بی گناهی که مظلومانه توسط این گروه تروریست به شهادت رسیده اند باید مورد پیگیری قضایی قرار گیرند.
بدین منظور بسیار ضروری است موضوع با تشکیل محاکم قضایی خاص در سطح داخلی به طور ویژه و قاطع به جنایات این آدمکشان تبهکار و خائنان به ملت رسیدگی شود و در سطح بین المللی نیز با استفاده از مکانیسمهای مختلف قضایی، سیاسی، فرهنگی و تبلیغاتی این خائنان وطن فروش را مورد مواخذه و پیگیری قرار داد و چهره ننگین و کثیف آنها را برای همه دنیا معرفی کرد.
دکتر کوهستانی