ترور کودک ۷ ساله با ادعای هدف قرار دادن مسئولین

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، استفاده از روش‌های مختلف ترور از شگردهای گروه تروریستی مجاهدین است. این گروه تروریستی که در سال‌های ابتدایی دهۀ 60 به دلیل حضور اعضا، از روش‌های مختلفی مثل ترور با اسلحه، ترور انتحاری و بمب‌گذاری استفاده می‌کرد، در دهۀ 70 و به خاطر نداشتن تشکیلات در داخل کشور از روش خمپاره‌زنی از خاک عراق به شهرهای مرزی استفاده می‌کرد. 9 آذر 78، وقتی خانواده 4 نفره بیت‌سالم در اهواز سوار بر موتور بودند، هدف خمپاره‌زنی کور گروه مجاهدین قرار گرفتند و هر 4 نفر جانباز ترور شدند. محمد پسر بزرگ خانواده که در آن زمان تنها 7 سال داشت، حرف‌های شنیدنی از این واقعه و آنچه بعد از این حادثه تروریستی بر او و خانواده‌اش گذشته، دارد. پایگاه خبری‌تحلیلی هابیلیان با محمد بیت‌سالم که در هفت سالگی به درجۀ جانبازی رسیده به گفت‌وگو نشست.

محمد بیت سالم متولد 6 اسفند ماه 1371 است. او درباره واقعه ترور خانواده‌اش می‌گوید: 9 آذر 78 بود که با پدر، مادر و برادر کوچکم سوار بر موتور به سمت بازار نادری اهواز در حرکت بودیم که در مسیر نزدیک به پل پنجم، چند خمپاره اطرافمان منفجر شد که از قضا یکی از آن‌ها بسیار نزدیک ما بود و ترکش‌های آن به تمامی اعضای خانواده ما اصابت کرد و جانباز شدیم. پدرم 60 درصد، مادرم 40 درصد، خودم 50 درصد و برادر کوچکم رضا 30 درصد جانبازی داریم. برادرم، رضا آن زمان 4 ساله بود.

او در ادامه با اشاره به مشکلاتی که طی این 20 سال با آن دست و پنجه نرم کرده است، می‌گوید: جانبازی برای من و خانواده یک افتخار است ولی زندگی ما در این 20 سال تماما سختی بوده است. من و پدر و مادر و برادرم در حقیقت معلول شده‌ایم و معلولیت بسیار سخت است. من 20 سال است که به عنوان یک پسر نتوانسته‌ام فوتبال بازی کنم. به عنوان یک جوان نمی‌توانم یک پیاده‌روی ساده انجام دهم. اگر بخواهم خریدهای روزانه‌ام را انجام دهم اذیت می‌شوم. بسیار کم طاقت هستم. فشارهای روحی و روانی در این سال‌ها نه تنها کم نشده که هر روز بیشتر هم می‌شود. همین الان ترکش‌های باقی مانده از آن حادثه که هنوز در بدن من هست و امکان خارج کردنش نیست، عفونت کرده است. داروها دیگر اثری برای من و مادرم ندارد و اخیرا متوجه شده‌ام که عفونت بدنم 4 برابر شده است.

خانواده بیت سالم که همه از مردم عادی بودند و حمله گروه مجاهدین به آن‌ها برایشان غافلگیر کننده بوده است، ابتدا از ماهیت تروریست‌ها اطلاعات چندانی نداشتند. محمد در این باره می‌گوید: زمانی که مجروح شدیم نمی‌دانستیم جریان چیست. ولی بعدا مجاهدین در روزنامه‌ها و رسانه‌هایشان این حمله را بر عهده گرفتند و ما کم‌کم این گروه تروریستی را شناختیم و فهمیدیم این ترور توسط مجاهدین سازماندهی شده است. این اقدام تروریستی توسط افرادی که خود ایرانی هستند، فاجعه است. هرچقدر بگویم کم است. نمی‌دانم چه واژه‌ای برایش استفاده کنم.

او با اشاره به اقدام حقوقی علیه گروه تروریستی مجاهدین می‌گوید: تقریبا هشت سال پیش در سفری که به پاریس داشتیم شکایتی علیه گروه مجاهدین در دادگاه پاریس ترتیب دادیم. بازپرس پرونده صحبت‌های ما را شنید و مدارکمان را دید و در نهایت گفت «شواهد نشان می‌دهد که حق با شماست». مجاهدین در رسانه‌هایشان ادعا کرده بودند که یکی از مسئولین را هدف قرار داده‌اند. اما نه پدر من مسئول بوده است و نه شهید جلال جلیزوای که در این حادثه به شهادت رسید. شهید جلیزاوی یک معلم بود و پدر من حتی کارمند دولت هم نبود و شغل آزاد داشت. بازپرس پرونده‌ نیز در دادگاه پاریس این موضوع را تائید کرد. هنوز هم پرونده باز است. از آنجایی که مقر مجاهدین هم در حومۀ پاریس پایتخت فرانسه است، دادگاه پاریس مریم رجوی سرکرده مجاهدین را برای پاسخگویی به پرونده ما به دادگاه احضار کرده بود.

خبرگزاری تسنیم