احمد چلبی، سیاستمدار عراقی که در سال 2015 فوت نمود، عموماً به این شناخته می شود که آمریکا را به سمت جنگ با عراق کشاند. او در تبعید کمک نمود تا بهانه های ساختگی لازم برای ایالات متحده برای ورود به اشغال عراق در سال 2003 فراهم گردد، و البته نهایتاً هیچ سهمی از قدرت بعد از سقوط صدام حسین به وی داده نشد.
چلبی شاید نزدیک ترین عراقی به رئیس جمهور جرج دبلیو بوش بود که نهایت همکاری جهت تصمیم برای اقدام به جنگ را به عمل آورد. او روابط نزدیکی با خبرنگاران در واشنگتن و لندن، قانونگذاران آمریکایی، مشاوران نو محافظه کار که کمک نمودند سیاست خارجی بوش شکل بگیرد، و شبکه گسترده ای از تبعیدیان عراقی برقرار نمود که بسیاری از آنان برای تولید و توزیع اطلاعات ساختگی علیه دولت صدام حسین پول دریافت می کردند.
بعدها افشا شد که گروه وی، یعنی کنگره ملی عراق، بیش از 100 میلیون دلار از سازمان سیا و سایر آژانس های اطلاعاتی در فاصله تأسیس آن در سال 1992 تا شروع جنگ دریافت کرده است. او یک دایره دوستی با جمهوری خواهان جنگ طلب – دیک چنی، داگلاس فیت، ویلیام لوتی، ریچارد پرل، و پل ولفویتس – که نقش مرکزی در آمریکا برای شروع جنگ داشتند برقرار نمود.
چلبی توسط جنگ طلبان آمریکا برای تولید این ادعا که صدام حسین سلاح های کشتار جمعی در اختیار دارد و از همکاری با بازرسان ملل متحد سر باز می زند مورد استفاده قرار گرفت که بهانه اقدام به تهاجم نظامی علیه کشور بود.
ولی بعداً روشن شد که اقدام به جنگ بر اساس اطلاعات غلط صورت گرفته است، و گزارشی از جانب کمیته اطلاعات سنا در سال 2006 نتیجه گیری نمود که”اطلاعات غلط” از منابع مرتبط با”کنگره ملی عراق” برای دفاع از سیاست تهاجم به عراق قبل از آغاز جنگ به صورت گسترده توزیع گردیده است.
آیا چلبی آمریکا را به جنگ کشاند یا بهتر است گفته شود مورد استفاده حامیان جنگ قرار گرفت تا بهانه ها و اطلاعات غلط را اعلام نماید. بعداً ثابت شد که چلبی در حقیقت بلندگوی جنگ طلبان کاخ سفید در هر کجا که قادر نبودند به صورت مستقیم چهره خود را نشان بدهند بود. آنان نیاز داشتند که یک به اصطلاح گروه اپوزیسیون این کار را انجام دهد و حداقل شروع قضیه با او باشد.
حالا مریم رجوی ایرانی، رهبر سازمان مجاهدین خلق (بعد از مسعود رجوی مفقود الاثر) همان نقش احمد چلبی عراقی را البته این بار در خصوص ایران ایفا کرده و می کند.
روز دوشنبه 30 سپتامبر 2019 در واشنگتن، این گروه که ارتباطات نزدیکی با جنگ طلبان کاخ سفید دارد، جزئیات بی اساسی را اعلام نمود و ادعا کرد که حمله پهبادی و موشکی به تأسیسات نفتی سعودی کار ایران بوده است. بدون ارائه هیچ مدرکی، مجاهدین خلق ادعا نمودند که تصمیم این حمله در جلسه شورای عالی امنیت ملی به ریاست رئیس جمهور روحانی و حضور وزیر خارجه ظریف گرفته شده است.
این موضوع یادآور نقش کوچکی است که در گذشته به مجاهدین خلق برای شروع بحران ساختگی هسته ای علیه ایران داده شد. در اوت 2002، علیرضا جعفرزاده، نماینده شورای ملی مقاومت (ارگان پوششی برای مجاهدین خلق) در آمریکا، در یک کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن حاضر شد و اطلاعات هسته ای علیه ایران را اعلام نمود. بعدا ثابت شد که این اطلاعات از جانب اسرائیلی ها به مجاهدین خلق داده شده است. این در حالی بود که گروه مربوطه در آن زمان در لیست گروه های تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار داشت. آمریکایی ها فقط نیاز داشتند که یک گروه اپوزیسیون ایرانی بحران را شروع کند، این که کدام گروه باشد مهم نبود.
مجاهدین خلق یک گروه به شدت جنجالی است. این گروه مسئول کشتن چندین آمریکایی در ایران در دهه 1970 میلادی می باشد. در سال 1992 اعضای آن یک تهاجم خونین علیه دفتر نمایندگی ایران در ملل متحد در نیویورک را انجام دادند. در سال 2012 نام این گروه از فهرست سازمان های خارجی تروریست وزارت خارجه آمریکا خارج شد چرا که یک کارزار لابیگری بسیار گسترده با صرف هزینه های گزاف از جمله پرداخت مبالغی بالا به مقامات و رهبران بازنشسته دولت آمریکا صورت گرفت. حامیان این گروه در کاخ سفید می گویند که مجاهدین خلق نقش مهمی برای افشای اطلاعات حساس در خصوص برنامه هسته ای ایران ایفا نمودند.
اعضای مجاهدین خلق در عراق تماماً بعد از اشغال این کشور توسط آمریکا در سال 2003 خلع سلاح شدند. این گروه توسط صدام حسین قبل از اشغال عراق و توسط ارتش آمریکا بعد از اشغال این کشور به مدت حدود دو دهه حفاظت شد. بعد از خروج نیروهای آمریکایی در سال 2009، اعضای گروه در سال 2012 از اردوگاه اشرف به اردوگاه لیبرتی، یک پایگاه نظامی ارتش آمریکا، نقل مکان نمودند. در حال حاضر آنان تحت دولت ترامپ در یک پایگاه ایزوله و دور افتاده در آلبانی استقرار داده شده اند که در آن رهبران سازمان به بازسازی مناسبات درونی فرقه ای خود می پردازند و کارشان دقیقاً همان است که توسط احمد چلبی انجام می شد – تولید بهانه و داستان های ساختگی برای هموار کردن راه برای اقدام به تهاجم نظامی و جنگ.
گردهمایی های پرهزینه مجاهدین خلق در پاریس و در حال حاضر در آلبانی به منظور ایجاد پلاتفورمی برای اعلام سیاست های آمریکا، از جمله تغییر رژیم در ایران و اعمال شدیدترین تحریم ها، مورد استفاده قرار می گیرد. این گروه تنها گروه به اصطلاح اپوزیسیون است که به صورت کامل از سیاست فشار حداکثری آمریکا بر مردم و سیاست جنگ با ایران حمایت می کند.
سیاست دولت ترامپ در خصوص ایران متناقض است. حتی در حالی که جنگ طلبان در کاخ سفید تلاش می کنند که آمریکا را به جنگی دیگر بکشانند، دیگرانی هم هستند که مانع می شوند. سازمان مجاهدین خلق به عنوان تولید کننده بهانه در خصوص درگیر بودن ایران در حمله موشکی به سعودی نقش خود را ایفا کرد. ولی این بار، برخلاف ادعاهای چلبی، نه سیاستمداران و نه رسانه ها هیچکدام توجهی به ادعاهای مریم رجوی نکردند. قطعاً به این دلیل که درس های تاریخی گرفته شده است.
ابراهیم خدابنده