نامه سرگشاده به اتحاديه اروپا

نامه سرگشاده به اتحاديه اروپا
ژانويه 2007
www.mojahedin.ws
در حکم صادره از سوی قضات محترم دادگاه بدوی اتحادیه اروپا درباره سازمان مجاهدین خلق تاکید شده است،
فرصت استماع از اتهامات تروریستی این سازمان از سوی اتحادیه اروپا سلب و نادیده گرفته شده است
همچنین رای این دادگاه تصریح کرده است که؛
سازمان مجاهدین خلق از ژوئن سال 2001 اقدامات تروریستی خود را متوقف کرده است.
در رابطه با این اظهارات و ادعاهای سازمان مجاهدین خلق که مورد اعتنا و مستند دادگاه واقع شده، ما این حق را برای خود محفوظ می داریم تا در خصوص ارائه مستند جرائم و اتهامات تروریستی این سازمان به استناد مدارک ضمیمه، این دادگاه را نسبت به اتهامات موجود توجیه نمائیم.
همانگونه که شما استناد کرده اید ممکن است مجاهدین ادعای متوقف کردن اقدامات تروریستی را داشته باشند، کمااینکه سازمان در پاسخ به بیانیه وزارت امور خارجه امریکا از اساس ترور مستشاران امریکایی در دهه 1970 را انکار و مسئولیت آن را متوجه گروه منشعب از خود کرده بود. اما بیانیه های رسمی سازمان مجاهدین خلق در همان زمان و حتی پس از انقلاب سال 1978 خلاف این ادعا را ثابت می کند. مجاهدین پس از انقلاب با چاپ کلیشه بیانیه های خود در خصوص ترور مستشاران امریکایی بار دیگر مسئولیت این اقدامات را به عهده گرفته و آن را به مثابه بخشی از افتخارات خود مورد تاکید قرار داده اند. مجاهدین ممکن است در حال حاضر و بنا به ضرورت های بین المللی آن را انکار کنند اما عمیقا به آنچه ادعا می کنند اعتقادی ندارند. به این دلیل که اساسا رویکرد خشونت آمیز به عنوان بخش تفکیک ناپذیر استراتژی مجاهدین خلق در تمام مقاطع حیات این سازمان بارها مورد تاکید قرار گرفته است. سازمان مجاهدین خلق که به عنوان یک گروه تروریستی از آن نام برده می شود، از ابتدای شکل گیری موضوعیت و موجودیت خود را بر اساس مشی مسلحانه و خشونت آمیز پایه ریزی کرده است.
تاریخچه خونین چهل ساله گذشته سازمان بیانگر این حقیقت است که این مشی تنها راه حل ممکن برای حصول به اهداف ایدئولوژیک و کسب قدرت سیاسی است. اهمیت این استراتژی برای مجاهدین به گونه ای تعیین کننده است که در انتخاب نام سازمان و تشکیلات خود نیز با استفاده از واژه هایی همچون مجاهدین خلق و یا رزمندگان مقدس، بر مرزبندی با سایر احزاب و تشکل های سیاسی که روشهای گفتمان و مبارزات پارلمانی را در دستور کار دارند، اصرار می ورزند. آموزشهای دوگانه ایدئولوژیک و نظامی اعضا از تاسیس تا اکنون، و استفاده از سلاح برای ترور و انفجار و به کارگیری انواع بمب های دست ساز و سرقت شده فقط به مقصود ایجاد رعب و هراس عمومی ساماندهی شده است. سازمان در خلال سالهای 1963 تا 1966 تاسیس شد و در سال 1969 پس از سه سال مطالعه مدام در خصوص استراتژی و ساختار تشکیلاتی مبتنی بر مشی مسلحانه و الگو برداری از سازمانهای مسلح در کشورهایی نظیر الجزایر، کوبا و… اقدام به عضوگیری و سازماندهی نفرات عملیاتی در خانه های تیمی بر علیه حکومت پادشاهی در ایران نمودند. (شرح تأسيس و تاريخچه ي وقايع سازمان مجاهدين خلق ايران از سال 1344 تا سال 1350)
از آنجا که سازمان تجربه و امکانات لازم برای تاسیس کمپ های آموزش نظامی نداشت و عملا ایجاد چنین پایگاه هایی در زیر چتر امنیتی رژیم شاه غیر ممکن بود، رهبران به این نتیجه رسیدند تا از امکانات دیگری استفاده کنند. به این منظور با سازمان الفتح که یک سازمان نظامی فعال در سرزمینهای فلسطینی بود ارتباط گرفته و اعضای خود را برای آمادگی عملیات تروریستی به اردوگاه های الفتح که در امان(اردن) واقع شده بود، روانه کردند. (رابطه سازمان با الفتح) پی آمد این آمادگی، سازمان مجاهدین خلق عملیات نظامی خود را طی سالهای 1973 تا 1976 تشدید کرد. هدف عملیات نظامی سازمان در درجه اول نظامیان و وابستگان امریکایی بود. نتیجه این اقدامات ترورهای منتهی به مرگ 6 امریکایی و انفجار دهها بمب در جریان سفر نیکسون به ایران بود. (بیانیه وزارت امور خارجه امریکا) بعد از انقلاب سال 1978 در ایران، سازمان مجاهدین خلق بار دیگر استراتژی خشونت آمیز مسلحانه را با شعار سرنگونی دولتی که نماینده مستقیم مردم بود، و همچنین شهروندان عادی، توامان آغاز نمود. این رویکرد، خونین ترین فصل تاریخ سیاسی معاصر ایران را رقم زد. استفاده از انواع سلاح های سبک و انفجار مناطق مسکونی متعلق به هدفهای ترور از شیوه های معمول سازمان مجاهدین خلق بود. تدوین کمی و کیفی این جنایات در نوع خود امر مشکل و تقریبا غیر ممکنی است.با این حال مدارک و شواهد قابل استنادی برای این جنایات موجود است.(قربانیان)
در سال 1987 سازمان در گزارشی با عنوان مقاومت به پا می خیزد مسئولیت 20 مورد از عملیات تروریستی خود را با شرح جزئیات آن می پذیرد و شرحی از چگونگی آماده سازی نیروهای عملیاتی خود را گزارش می دهد. (مقاومت به پا می خیزد) مجاهدین در ادامه استفاده از امکانات خارجی برای اقدامات تروریستی این بار با انتخاب خاک عراق و تشکیل ارتش موسوم به آزادیبخش عملا مورد حمایت مالی، لجستیکی و سوق الجیشی رژیم بعث عراق که در حال تجاوز به ایران بود، واقع شدند. در سال 1986 احداث هفت پایگاه نظامی برای آموزش عملیات تروریستی و به اصطلاح پارتیزانی بر علیه ایران، فصل تازه ای در استراتژی مسلحانه و خشونت آمیز گشود. مقر سرفرماندهی و کمپ اشرف در منطقه الخالص – کمپ انزلی واقع در جلولا – کمپ بنیاد در علوی – کمپ فائزه در کوت – حبیب در بصره و همایون در العماره عراق با کلیه امکانات و تجهیزات از سوی رژیم عراق برای اقدامات تروریستی در اختیار مجاهدین خلق قرار می گیرد.رابطه رژیم عراق با سازمان مجاهدین به گونه ای تنگاتنگ و استراتژیک بود که در مقاطع مختلف یکدیگر را مورد حمایت نظامی و پشتیبانی قرار می دادند. مجاهدین خلق در تهاجم نظامی به خاک ایران که به عملیات فروغ جاویدان شناخته می شود مورد حمایت و پشتیبانی ارتش عراق قرار می گیرد و به جبران نیروهای سازمان مجاهدین خلق در سال 1991 شیعیان و کردهای ناراضی عراق را سرکوب می کند. (عملیات تروریستی سازمان مجاهدین خلق)
این پروسه طولانی از اقدامات خشونت آمیز و تروریستی منجر به درج نام سازمان مجاهدین خلق در لیست گروه های تروریستی وزارت امورخارجه امریکا و متعاقبا اتحادیه اروپا و دیگر کشورهای غیر عضو اتحادیه می شود. در چنین شرایطی و متعاقب بازتر شدن فضای سیاسی ایران طی سالهای 2000 تا 2001 دور تازه ای از اقدامات تروریستی سازمان مجاهدین خلق با توسل به پرتاب انواع خمپاره های جنگی علیه هدفهای غیر نظامی آغاز می شود. این اقدامات منجر به قتل و معلولیت جسمی شماری از شهروندان عادی و تخریب اماکن مسکونی مردم می شود. اما خلع سلاح ناگزیر سازمان مجاهدین خلق در سال 2003 توسط نیروهای ائتلاف به توقف اجباری اقدامات تروریستی می انجامد. در واقع طرح ادعاهای مورد اشاره دادگاه بدوی اتحادیه اروپا را می توان محصول خلع سلاح و بسته شدن دست سازمان از یک سو و اتخاذ سیاست موسوم به بقا در شکاف سازمان مجاهدین خلق تلقی کرد و نه الزاما تغییر استراتژی مسلحانه و خشونت آمیز آنها. در حال حاضر علیرغم اینکه مجاهدین خلق خلع سلاح شده و تحت نظارت نیروهای ائتلاف قرار دارند، اما هیچ شواهدی که اثبات کند مجاهدین بطور بنیادی به تغییر استراتژی خشونت آمیز مبادرت کرده اند یافت نمی شود. پایگاه موسوم به اشرف در عراق کماکان در شکل و محتوای فردی و جمعی و نحوه زندگی روزمره افراد و نمادهای تعبیه شده بطرز فاحشی بر استراتژی خشونت آمیز و مسلحانه به مثابه یگانه راه کسب قدرت سیاسی مورد تاکید است. بر اساس این ظواهر و شواهد در دسترس، نمی توان ادعاهای سازمان مجاهدین خلق را جدی تلقی کرد. این رویکرد، متظاهرانه و حاصل تنگناهای موجود بر سر راه مجاهدین خلق برای سوء استفاده از اهرم های بین المللی است. بیانیه وزارت امور خارجه امریکا قویا این پارادوکس ها را مورد تاکید قرار داده و آنها را به زیرکی مجاهدین و اخلاقیات ماکیاولیستی آنها تعبیر می کند. هر گونه ادعا در خصوص تغییر رویه سازمان مجاهدین خلق از استراتژی مسلحانه و خشونت آمیز تنها از طریق نفی و نقد تئوریک و مستدل در مبانی و متدلوژی سازمان مجاهدین قابل طرح و ارزیابی است. اما یک ضرب المثل معروف ایرانی می آموزد: نیش عقرب نه از ره کین است که اقتضای طبیعتش این است.
رونوشت:
– جناب آقای بان کی مون دبیر کل محترم سازمان ملل
– جناب آقای خاویر سولانا دبیر کل محترم شورای اتحادیه اروپا
– پارلمان اروپا
– کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا
– دیده بان حقوق بشر
– وزارت امور خارجه آمریکا
– جناب آقای جلال طالبانی رئیس جمهور محترم عراق
– دادگاه محترم بدوی اتحادیه اروپا
– کمیته حقوق بشر سازمان ملل