متن کامل سخنان محمد حسین سبحانی در اجلاس برگزار شده در پارلمان اروپا
کانون قلم، هشتم مارس 2007
توضیح:
این جلسه در تاریخ 27.02.2007 به دعوت پارلمان اروپا در شهر بروکسل در مورد حضور سازمان مجاهدین خلق در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا بعد از صدور رای دادگاه لوگزامبورگ برگزار شد. ریاست این جلسه را خانم آنگلا بیر نماینده تام الاختیار پارلمان اروپا در رابطه با ایران برعهده داشت. در این اجلاس که با حضور بیش از 70 نفر از اعضای پارلمان اروپا ، بویژه احزاب سبز در این پارلمان، خبرنگاران و کارشناسان امور تروریسم حضور داشتند. همچنین گروهی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به نمایندگی از انجمن ها و کانون های مدافع حقوق بشر و مبارزه با فرقه گرایی و تروریسم در این اجلاس شرکت کرده بودند.
محمد حسین سبحانی:
خدمت خانم ها و آقایان محترم سلام عرض می کنم. همچنین از سرکار خانم آنگلا بیر ریاست محترم جلسه تشکر ویژه دارم. همچنین از سخنان بسیار ارزشمند سناتور جوزی دوبیه در مورد سازمان مجاهدین خلق بسیار سپاسگذار هستم. بسیار خوشحال هستم که در خدمت شما عزیزان هستم و تلاش می کنم در فرصت کوتاهی که در اختیار دارم تجربیات بسیار تلخ خودم از سه دهه فعالیت و همکاری با سازمان مجاهدین خلق وهمچنین پژوهش در مورد این فرقه مذهبی در اختیار شما قرار بدهم. موقعیت تشکیلاتی من در نشریه و اسناد منتشر شده توسط سازمان مجاهدین خلق مشخص است و به عنوان عضو شورای مرکزی در این سازمان فعالیت می کردم ، بنابراین تجربیاتی را که خدمتتان ارائه می دهم ناشی از همکاری نزدیک و تنگاتنگ با این سازمان می باشد. من این تجربیات تلخ را با رنج و درد بسیار بدست آورده ام و بطور مشخص بیش از هشت سال، تاکید می کنم بیش از هشت سال، در زندان های انفرادی سازمان مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف به دلیل انتقاد به استراتژی مبارزه مسلحانه و تروریستی و روابط این سازمان با صدام حسین در حبس بودم. مدارک آن نیز توسط سازمان مجاهدین خلق منتشر شده که می توانم به نشریه شماره 592 متشره در تاریخ آگوست 2002 اشاره کنم که در اینجا این نشریه را مشاهده میکنید. بر طبق این سند سازمان مجاهدین نامه دست خط من را که در تحت فشار شکنجه و زور در داخل زندان از من گرفته شده، به چاپ رسانده است.. البته دستخط متعلق من است ولی همانطور که توضیح دادم با زور و شکنجه گرفته شده است، ولی براساس همین دستخط که سازمان مجاهدین خلق در نشریه مجاهدی شماره.592 صفحه 3 منتشر کرده، اعتراف کرده است که من از شهریور1371 برابر با سپتامبر 1992 به زندان انفرادی در قرارگاه شرف فرستاده شده ام. سپس بعد از هشت سال به دستور آقای مسعود رجوی و خانم مریم رجوی، رهبران این سکت مذهبی، به زندان اطلاعات و امنیت صدام حسین در بغداد تحویل داده شدم. و مدت 35 روز نیز در این زندان در حبس بودم و بعد از این مدت من را به زندان ابوغریب فرستادند که مدت یکسال نیز در این محل زندانی بودم. البته این مطالبی را که عرض کردم صرفاً تجربیات شخصی من نیست و فقط در مورد من اعمال نشده است، تعداد محدودی از دوستان در این جلسه حضور دارند که موارد نقض حقوق بشر در مورد این دوستان نیز اعمال شده است و همچنین دوستانی که فرصت نبوده در این جلسه شرکت داشته باشند. بنابراین ضمن تایید سخنان ارزشمند خانم آنگلا بیر در مورد گزارش دیدبان حقوق بشر، تاکید می کنم که آن قطره ای از دریای نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین ،این سکت مذهبی می باشد. انتقادات من نسبت به سازمان مجاهدین به معنای تایید مواضع جریان ، یا دولت، یا رژیم جمهوری اسلامی نیست. من در حال حاضر به عنوان یک کارشناس و پژوهشگر در امور سازمان مجاهدین دعوت شده و در این جلسه صحبت می کنم. هرگاه فرصتی بود که من در مورد حقوق بشر در رژیم جمهوری اسلامی صحبت کنم، طبعاً در آن موارد نیز صحبت خواهد شد.
نکته ای که مایلم به آن اشاره کنم این است که سازمان مجاهدین مدعی است که بعد از سرنگونی صدام حسین دیگر عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است و این را به عنوان یک استدلال برای دادگاه لوگزامبورگ جهت خروج از لیست گروه های تروریستی در اتحادیه اروپا عنوان می کند. در صورتیکه این امری واضح و روشن است که وقتی صدام حسین دیکتاتور سابق عراق سرنگون شد، دیگر آن عقبه ای که سلاح، تانک و تجهیزات و تدارکات لازم را به این سازمان می داد، وجود خارجی نداشت و گرفته شده بود. بنابراین این نکته که در این فاصله زمانی سازمان مجاهین عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است، دلیلی بر این نیست که این سازمان از اندیشه و بینش مبارزه مسلحانه و تروریستی دست برداشته است. سازمان مجاهدین یک تفکر با ساختار عمیق فرقه گرایانه می باشد که در سخنان آقای جوزی دوبیه این امر به خوبی اشاره شد و من و سایر دوستانم این موارد را از نزدیک مشاهده کردیم. جایگاه رهبری در سازمان مجاهدین، جایگاهی است که اعضا باید آن را بپرستند. در چند نوبت، صبح، ظهر و شب، در آیین ها و سرود های مختلف باید این امر و شعار درود بر رجوی فریاد زده شود و این امر روزانه تکرار می شود. من از دوستانی که از سازمان مجاهدین خلق حمایت می کنند و خوشحالم که در اینجا حضور دارند، سؤال می کنم آیا در سازمان و سکتی که ازدواج در آن ممنوع است و در آن جرم محسوب می شود، یک فرد لیبرال و آزادیخواه می تواند به این قانون خود ساخته در درون فرقه تن دهد؟
چرا ازدواج زنان و مردان در سازمان مجاهدین حرام است و حکم اعدام دارد؟
چرا علینقی حدادی عضو مرکزیت سازمان مجاهدین به دلیل باصطلاح همین جرم اعدام شد؟
به چه دلیل بسیاری از اعضای ناراضی سازمان مجاهدین در زندان ابوغریب در حبس بودند؟
آیا فرد و جریانی که نقض حقوق بشر را سرلوحه کار خود قرار می دهد نمی تواند شعار دمکراسی بدهد و مدعی برقراری آن شود.
سازمان مجاهدین خلق بعد از صدور حکم دادگاه لوگزامبورگ در دوازدهم دسامبر سال گذشته به دروغ، تاکید میکنم به دروغ، در رسانه های خودش و در داخل قرارگاه اشرف مدعی شده که از لیست گروه های تروریستی خارج شده است که با توضیحاتی که آقای پاساو به عنوان یکی از مشاورین حقوقی پارلمان اروپا در این جلسه ارائه کرده اند،امری خلاف و غیرواقعی می باشد. من توجه دوستانی که از سازمان مجاهدین خلق حمایت می کنند ( اشاره محمد حسین سبحانی به آقای پائولو کازاکا نماینده پرتغال در پارلمان اروپا بود) و سایر عزیزانی که دراین جلسه حضور دارند، را به نکته ای جلب می کنم. این نشریه را که مشاهده می کنید متعلق به سازمان مجاهدین خلق است و ارگان رسمی این سازمان محسوب می شود. در آرم سازمان مجاهدین خلق اسلحه کلاشینکوف به عنوان یک باور خشونت طلبانه و تروریستی طراحی و تزئین شده است. اگر سازمان مجاهدین خلق برای دست برداشتن از امر مبارزه مسلحانه و تروریستی جدی است، چرا این آرم را تغییر نمی دهد و تصویر سلاح را به عنوان یک ابزار خشونت طلبانه برای رسیدن به هدف از آن حذف نمی کند؟
با توجه به اینکه فرصت من بسیار کوتاه است و خانم آنگلا بیر هم در این مورد توضیح دادند، مایل هستم تشکر خودم را از شورای وزیران اقتصاد و دارایی اتحادیه اروپا که در مورد حکم دادگاه لوگزامبورگ بیانیه ای را صادر کردند و همچنان تاکید کردند که سازمان مجاهدین خلق یک سازمان تروریستی می باشد، اعلام کنم. همچنین مایل هستم توجه نمایندگان محترم پارلمان اروپا را بر این نکته جلب کنم که با توجه به اینکه سازمان مجاهدین یک سازمان تروریستی و با ساختار عمیق فرقه گرایانه می باشد، ما نباید به دلیل مشکلاتی که در مورد نقض حقوق بشر در رژیم جمهوری اسلامی وجود دارد، از یک سکت مذهبی و تروریستی حمایت کینم. اگر این سازمان به هر دلیل از لیست گروه های تروریستی خارج شود، این امر در تناقض با اصول اولیه حقوق بشر و دمکراسی است. چرا که سازمان مجاهدین در پرونده اش بعد از گذشت چهار دهه از تاسیس خود، موارد بسیاری از ترور مستشاران آمریکایی در زمان رژیم شاه و صد ها ترور خیابانی در زمان رژیم جمهوری اسلامی ، و ده ها ترور و قتل را در مورد اعضای منتقد و ناراضی خودش را چه در زمان رژیم شاه و چه در جمهوری اسلامی انجام داده است. بنابراین من و دوستانم نمی توانیم به عنوان افرادی که تجربیات گرانبهایی در مورد سازمان مجاهدین خلق دارند، بپذیریم که سازمان مجاهدین خلق از لیست گروههای تروریستی خارج شود. البته اگر رهبری سازمان مجاهدین یعنی آقای مسعود رجوی و خانم مریم رجوی آمدند و مسئولیت بیش از دو دهه خونریزی ، عملیات مسلحانه و تروریستی که باعث شده روند دمکراسی در ایران به تاخیر بیفتد، بپذیرند. بعد از پذیرش این مسئله در یک دادگاه بین المللی خوب طبیعی است که در آنجا قوانین مشخص وجود دارد و می تواند به این وضعیت رسیدگی شود.
وقت من تمام شده است، از اینکه به سخنان من توجه کردید، سپاسگذار هستم.
متن کامل سخنان محمد حسین سبحانی در اجلاس برگزار شده در پارلمان اروپا
