تائيد سازمان امنيت آلمان- بخش بايرن مبني بر رهبری فرقه گونه مجاهدين
گزارش اداره حراست بايرن سال 2006 در مورد سازمان مجاهدين و شورای ملي مقاومت صفحات 84 تا 86
(ترجمه علی اکبر راستگو، نوزدهم آوریل 2007)
شورای ملي مقاومت مجموعه ای از گروه های اپوزيسيون ايراني و اشخاص است.
در ماه اوت 1993 شورا يک پارلمان در تبعيد تشکيل داد و دبيرکل سازمان مجاهدين يعني مريم رجوی را بعنوان «رئيس جمهور آينده ايران» اعلام کرد. از جمله وظايف سازمان های وابسته به مجاهدين که در کشورهای غربي فعاليت ميکنند، ميتوان از فعاليت های تبليغاتي سرسام آور و اقداماتي جهت تهيه پول نام برد.
شورای ملي مقاومت و سازمان مجاهدين قصد دارند رژيم ايران را سرنگون سازند ودراين رابطه استفاده از شيوه مبارزه مسلحانه را لازم مي بينند. شورای ملي مقاومت در سراسرجهان، بازوی سياسي مجاهدين مي باشد. مجاهدين تا اشغال عراق توسط نيروهای آمريکايي و انگليسي بعنوان قويترين و نظامي ترين گروه اپوزيسيون بشمار مي رفتند که از طريق خاک عراق در داخل ايران عمليات انجام مي دادند. در همين رابطه بازوی نظامي آن «ارتش آزاديبخش ملي» (NLA) در عراق مسئول بسياری از عمليات های تروريستي در داخل ايران بود. فرمانده کل اين «ارتش آزاديبخش» مسعود رجوی همسر مريم رجوی مي باشد. بعد از سقوط رژيم عراق در آوريل 2003، ارتش آزاديبخش قرارداد آتش بس با نيروهای آمريکايي بست که طبق آن 4000 عضو ارتش در کمپ «اشرف» خلع سلاح گرديده وتحت نظر آمريکايي ها قرار گرفتند.
دراين مابين نيروهای مجاهدين مشمول قانون بند 4 کنوانسيون ژنو شده اند که طبق آن حفاظت از افراد غيرنظامي در مواقع جنگ تامين مي گردد.
سازمان مجاهدين و نه شورای ملي مقاومت در تاريخ 2 ماه مه 2002 در ليست گروه های تروريستي اتحاديه اروپا ثبت شده است. در تاريخ 12 دسامبر (2006) يک دادگاه اتحاديه اروپا، مصوبه ای را که طبق آن سازمان مجاهدين در ليست گروه های تروريستي طبقه بندی شده بود، بدليل اينکه روال اداری طي نشده است، لغو کرد. اين دادگاه ولي به اين سئوال که آيا مجاهدين يک سازمان تروريستي مي باشد، نپرداخت. رای صادره از دادگاه هنوز قابل اجراء نيست.
در آلمان هيچگونه مرزبندی مابين سازمان مجاهدين و شورای ملي مقاومت ديده نمي شود. مجاهدين خلق در داخل گروه های تبعيدی ايراني از سالها پيش ايزوله هستند چرا که خودشان را «تنها آلترناتيودموکراتيک» رژيم ايران ميدانند. در حقيقت اين سازمان از مسئله ابتدايي دموکراسي خيلي بدور است. ساختار تشکيلاتي منضبط از بالا به پائين و رهبری فرقه مانند زوج مسعود و مريم رجوی اين موضوع را اثبات مي کنند. از زمان خلع سلاح ارتش آزاديبخش و محاصره افراد مجاهدين در قرارگاه اشرف در عراق، اين سازمان ديگر امکان عمليات تروريستي ندارد. هيچگونه نشانه مشخصي از طرف شورای ملي مقاومت و سازمان مجاهدين مبني برخودداری از خشونت تا بحال ديده نشده است.
هواداران سازمان مي کوشند با انجام مراسم عمومي نظير کنسرت موزيک ويا سخنراني نظرها را بخود جلب کرده و تبليغ کنند. موضوع اين جلسات بيشتر.مباحثي مانند «نقض حقوق بشر در ايران»، اعتراض عليه برنامه هسته ای ايران»، «اعتراض عليه احمدی نژاد رئيس جمهورايران» و همچنين درخواست خارج شدن از ليست تروريستي اتحاديه اروپا مي باشند. اين نوع جلسات در برلين، وين، مونيخ و ژنوبرگزار گرديدند.
بعد از انتخاب رئيس جمهور محمود احمدی نژاد, برنامه هسته ای ايران در کنار مسئله نقض حقوق بشر در ايران موضوع اصلي تظاهرات های شورای ملي مقاومت شد.
شورای ملي مقاومت درخواست تصويب قطعنامه تحريم عليه رژيم ايران را ازشورای امنيت سازمان ملل کرده است. ضمن اينکه سياست کنوني غرب را باعث وضعيت فعلي مي داند.
علاوه برآن شورای ملي مقاومت خواستار زدودن نام سازمان مجاهدين از ليست تروريستي اتحاديه اروپا و آمريکا شده است. در تاريخ اول جولای (2006) تظاهرات بزرگي در اين رابطه در پاريس تحت عنوان «زمان مناسب برای تغيير با مريم رجوی فرارسيده است» انجام شد که درآن مريم رجوی به اهميت مقاومين در قرارگاه اشرف اشاره کرد. بعد از سخنان نوری المالکي نخست وزيرعراق مبني درخواست برچيدن اين قرارگاه، هواداران سازمان از اوت تا اکتبر هرروزه جلوی مقر سازمان ملل در ژنو تظاهرات کردند. در صورت انحلال قرارگاه قرارگاه اشرف، سازمان احساس تضعيف مبارزه عليه قدرتمداران ايران را ميکند.
از اواسط سال فعاليت های مالي توسط هواداران شورای ملي مقاومت و انجمن های پوششي آن تشديد شده است. انجمن های فعال در استان نوردراين وستفالن که شامل
„Hilfswerk für Menschenrechte im Iran (HMI)” –
«انجمن برای حقوق بشر در ايران» از شهر دورتموند
„Menschenrechtszemtrum für ExiliranerInnen (MEI)” –
«مرکز حقوق بشر برای ايراني ها» از شهر دوسلدرف
„Menschenrechtsverein für Migranten” –
«انجمن حقوق بشر برای پناهندگان» از شهر آخن
مي باشند، در سراسر آلمان فعاليت خياباني جمع آوری پول از مردم را انجام مي دهند. مراکز اصلي اين فعاليتهای مالي در برلين، هامبورگ و استان نوردراين وستفالن قرار دارند. در استان بايرن نيز کم وبيش مراجعه به منازل تحت عنوان باصطلاح کمک های انساني ديده شده است.
سازمان مجاهدين و شورای ملي مقاومت همچنان مي کوشند سياستمداران را به حمايت از اهداف خود ويا شرکت در مراسم بکشانند تا در افکار عمومي خودشان را جنبش در تبعيد آزاديخواه و «دموکراتيک» جابزنند.