چرا مجاهدین از کشورمان اخراج نمی شوند؟

چرا مجاهدین از کشورمان اخراج نمی شوند؟
(هیچ تمایزی بین مجاهدین خلق و القاعده نمی بینم)
صوت العراق، سلیم المریثی، ترجمه كانون هابيليان،دوازدهم ژوئیه 2007
این سؤال همیشگی میلیون ها عراقی خطاب به دولت و پارلمان است. از برخی سیاستمداران عراقی و نیروهای اشغالگر ، اتهام دخالت های ایران را می شنویم ، اما فراموش کرده ایم که گروهی تروریستی از دهه هشتاد و عهد صدام مقتور در اینجا هستند.
آیا توجیهی برای حضور آنان وجود دارد ؟ حال آن که در طول این سالیان با صدام و حکومت او همکاری داشتند.
ملت عراق به خوبی می دانند که صدام چگونه این گروه را به کار گرفت و از آنان در راستای نیل به اهداف خود بهره برد ، آیا وجود این سازمان تروریستی ، دخالتی آشکار در امور کشور جمهوری اسلامی ایران نیست ؟
آمریکا به خوبی می داند که مجاهدین خلق جایگاهی در میان مردم ایران ندارد و وزنه قابل اعتنایی نیست ، و برگ آن در زمان تأسیس جمهوری اسلامی سوخت.
می دانیم که آمریکا همیشه از برگ های برنده ای علیه دشمنان خود استفاده می کند ، لیکن این بار برگ آنها سوخته و شکست خورده است و تبدیل به خاکستری پراکنده شده است.
آری ، می دانیم که این سازمان خمیده تنها در حمایت آمریکا نیست ، بلکه القاعده و بعثی های سابق نیز از آن پشتیبانی می کنند.
خلف العلیان ، عدنان الدلیمی ، هیئت علمای طاغوت و سایر بعثی ها از جمله کسانی هستند که از سازمان حمایت می کنند و گمان مي کنند که با به کار گیری آن خواهند توانست هر جنایتی را به خصوص علیه شیعیان و قتل و قمع آنها ، همانگونه که رئیس مقبورشان در خلال انتفاضه شعبانیه کرده بود ، انجام دهند.
سازمان به ملت ایران نیز صدمه های فراوانی وارد کرده است و هدف خود را براندازی نظام جمهوری اسلامی از طریق به کارگیری خشونت و تمامی ابزارهای ممنوعه همچون : بمب گذاری ، بمباران و حملات موشکی که کاملاً شبیه به راهکارهای القاعده می باشد ، اعلام کرده است.
آیا این دخالت آشکار در امور کشور جمهوری اسلامی ایران نیست ؟!!
به عنوان یک شهروند عراقی هیچ دلیل روشنی مبنی بر دخالت ایران ندارم ، البته آن را رد نمی کنم ، زیرا حجم تهدیدات نظامی همه روزه آمریکا و انگلیس را علیه جمهوری نظامی و هشدارشان به ایران مبنی بر سرنگونی نظام را می بینم و می شنوم و طبیعتاً حق ایران است که از منافع خود حمایت کند.
اگر از دیگران درخواست عدم دخالت در امور داخلی خود را داریم ، خود ما نیز باید رفتار متقابل داشته باشیم ، چنانچه آمریکا طرفدار مردم عراق است ، می تواند مانع هم پیمان خود عربستان سعودی برای ورود اموال و تروریست ها به عراق بشود.
هر عراقی شرافتمندی به خوبی می داند که خاندان آل سعود ید طولانی در عراق از طریق حمایت تروریست ها و بعثی های جنایتکار دارد ، عربستان به صراحت حمایت و پشتیبانی خود را از جنگجویان سنی علیه شیعیان ابراز می دارد و ما به خوبی می دانیم این جنگجویان چه کسانی هستند.
از سوی دیگر ایران هر روز مواضع خود را مبنی بر حمایت از عراق جدید و حکومت و پشتیبانی از فرایند سیاسی را اعلام می کند و گامهای عملی را در این راستا همچون بازگشایی سفارت در بغداد ، دیدار مسئولین دولتی ایران از عراق ، کمک های مالی ، راه اندازی پروژه های عمرانی و…. برداشته است ، ایران همچنین بنا به دعوت حکومت عراق در راستای منافع عراق با دشمن دیرینه خود (آمریکا) وارد مذاکره شد.
آمریکا باید حمایت خود را عملاً از مردم عراق انجام دهد و جلوی کشتار مردم بیگناه را بگیرد.
بیش از چهار سال از ورود آمریکایی ها به بغداد می گذرد و مردم هیچ اثری از آبادانی و پیشرفت حتی در یکی از خیابان های بغداد را نمی بینند ، بلکه برعکس جز تخریب و نابودی روز افزون چیزی قابل لمس نیست.
به عنوان یک شهروند عراقی هیچ تمایزی میان حضور مجاهدین خلق و القاعده در عراق نمی بینم.
آمریکا باید بیدار شود و از نو به حساب خود رسیدگی کند.
بازیچه قرار دادن منافع ملت عراق کافی است.