سربی کلاه سازمان!
(انتقاد کشورهای آسیایی از الگوی اروپایی مبارزه با تروریسم و سکوت دستگاه رجوی در قبال مات شدن لابی صهیونیستی)
سلیم صدیقی، کانون هابیلیان، مشهد ششم اکتبر 2007
مریم رجوی در شورا ی اروپا با بیان اینکه حقوق بشر در ایران رعایت نمی شود اینگونه ابراز داشت که در ایران حقوق بشر با الگوهای نوین جامعه ی جهانی سنخیت و برابری ندارد. وی با این ترفند قصد داشت تا از یک طرف مواضع حقوق بشر در ایران را به چالش بکشد و مقامات مذاکره کننده را مجبور به اعمال موضع گیری در برابر مسائل حقوق بشر در ایران بنماید و از طرفی با دفاع ظاهری از نمونه ی حقوق بشر اروپایی ، برای خود بعنوان یک آزادی خواه و طرفدار حقوق بشر وجهه ای کسب کند. ولی شاید فراموش کرده که سازمان تروریستی مجاهدین توسط همین اروپایی ها نیز در لیست تروریستی قرار گرفته اند. البته وجهه ی وقیحانه ی رجوی ها در این است که همیشه دم را غنیمت می دانند یعنی وقتی صحبت از لیست تروریستی میشود از مماشات اروپا با ایران سخن بمیان میاورند و از همراهی آنها با حکومت گلایه می کنند اما وقتی صحبت از حقوق بشر میشود فراموش می کنند که خودشان کارنامه ی سیاهی دارند و با دم زدن از اصول حقوق بشر اروپایی ، حقوق بشر در ایران را محکوم می کنند. البته فصل الخطاب این مبحث را شاید بتوان در صحبتهای رییس مجلس اندونزی درنشست نمایندگان مجالس آسیایی جستجو نمود. جایی که سازمان به راحتی از مقابل آن عبور کرد و ترجیح داد سکوت کند. رییس مجلس اندونزی به صراحت اعلام کرد : الگوی حقوق بشری که ما بعنوان کشورهای آسیایی مد نظرمان است ، با شما – اروپایی ها – متفاوت است و شما نمی توانید انتظار داشته باشید که ما از شما کپی برداری کنیم ، ما الگوی خودمان را دنبال می کنیم. * البته این پیام به اندازه ی کافی واضح بود ، یعنی الگوی حقوق بشری کشورهای اروپایی و سنجش رعایت این حقوق در آسیا با یکدیگر متفاوت است. در خصوص سازمان نیزباید گفت الگوی اروپا – برخی معدود نمایندگان پارلمان اروپا – الگویی به چالش کشیده شده است زیرا از طرفی این سازمان درلیست تروریستی اروپا قرار می گیرد و از طرفی دیگر سرکرده ی آن برای گفتگو در شورای اروپا حاضر میشود. البته به موازات رییس مجلس اندونزی نمایندگان سوریه و بنگلادش نیز برخورد دو گانه ی شورای اروپا را محکوم کردند اقدامی که برای همین تعداد اندک نمایندگان و پارلمانتر های بازنشسته ی اروپایی نیز مسجل است که به همین زودی باید آن را انکار کنند یا به اشتباه بودن آن اعتراف کنند. آنچه در این بین اهمیت ویژه ای دارد دفاع مشروع کشورهای مستقل آسیایی از مواضع ایران و کیش و مات شدن لابی صهیونیستی بود که مریم و دستگاه پوسیده ی تبلیغاتی اش به هیچ عنوان به آن اشاره ای نکردند.
