عباس صادقی
۳۰.۰۱.۲۰۰۸
در ماه پایانی سال۲۰۰۷ دو خبرخیلی مهم ابتدا روی سایتها و وبلاگهای جداشده از مجاهدین ودر ادامه؛روی تلکس خبرگذاری های بین المللی گزارش شد.
خبر اولی خوشحال کننده ومسرت بخش در عین حال نفس گیر که مخاطب اولیه آن همه جداشده ها وهمه اسیران بناچار گرفتار آمده در پادگان اشرف بود.خبر حکایت از سرشاخ شدن خانواده محمدی با هیولای بدخیمی بنام فرقه رجوی درخاک عراق بود؛که هنوز هم ادامه دارد.
( قلیان عواطف پاک مادر وپدری فداکارآنان را برای نجات جگرگوشه وعزیز دلبند خود سمیه راهی سرزمین مرگ وکشتار کرد تا در همهمه مرگ؛ زندگی را به دخترشان هدیه کنند ؛دعای خیر همه زنده اندیشان؛عواطف همه پدر ومادران بیخبر از فرزندان،شوق امید در چشمان همه نوجوانان اسیر در پادگان اشرف؛ودرود وسلام همه خانواده ها بدرقه راهشان شد.)
خبر دوم اما خیلی خوشحال کننده نبود وحکایت از سرگشتگی وآوارگی نفرات جداشده از فرقه که در کمپ تیپف تحت کنترل نیروهای آمریکایی قرارداشتند میکرد.
اخبار اولیه به نقل از اطلاعیه های تعدادی از سایتها حاکی از اقدام نیروهای آمریکایی درانحلال کمپ تیپف و وادار نمودن نفرات کمپ به خروج از ازکمپ ویا رها کردن آنها در بیابانهای اطراف خالص بود.
هرچند در دلسوزی همه کسانی که اخبار کمپ تیپف رابدینگونه منعکس کرده اند هیچ شکی نیست ونیت خیر ایشان روشن است ؛اما برای کمک به نفرات جداشده در عراق با جار وجنجال کردن وصرف دادن اطلاعیه واعلام لیست احتمالی ایشان؛ ودر مواردی اخبار غیر موثق نه تنها کمکی به این عزیزان نمیکندد بلکه میتواند موجب سرگشتگی بیشتر این افراد وحتی سوء استفاده فرقه رجوی گردد.
علیرغم برخی اطلاعیه ها هیچک از نفرات تیپف به اجبار یا اصرار نیروهای آمریکایی از کمپ خارج نشده اند وآمریکائیها کمپ را منحل نکرده اند وهمه نفراتی که از تیپف خارج شدند به درخواست خود ودر حضور نماینده صلیب سرخ؛ هم مسئولیت جانی وهم مسئولیت مالی خود را بعهده گرفتند واز کمپ تیپف خارج شده اند وباز بر خلاف ادعای یکی ازاطلاعیه ها از ینگه دنیا هیچیک از نفرات کمپ تیپف در سالهای گذشته(بیش از ۴۰۰نفر) بر خلاف میل خود به ایران نرفته اند.
کما اینکه هیچیک از این افراد برعکس اطلاعیه مذکورسابقه چندین ساله کار سیاسی ندارند زیرا جملگی آنان سالیان سال است که از دنیای سیاسی خارج شده وتحت شرایط کاملا بسته فرقه ای زندگی کرده اند وهیچ سابقه کار سیاسی را در پرونده خود ندارند.
متاسفانه علیرغم حضور سالیان این افراد در خاک اروپا وامریکا هنوز تصور میکنند دنیا بین فرقه مجاهدین ورژیم تقسیم شده است وقوانین را با فیلتری از این دو گونه تفکرتفسیر میکنند.
اگر تصور کنیم برای کمک به نفرات تیف اطلاع رسانی به مجامع حقوق بشری ؛صلیب سرخ ودیدبان حقوق بشر کافی است در خوشبینانه ترین وجه آن به بیراهه رفته ایم زیراامروز دیگر هیچ ارگان حقوق بشری در دنیا یافت نمیشود که از سرگذشت افراد جداشده بیخبر باشدو شناخت کافی از فرقه رجوی نداشته باشد واین میسر نمیشد الا اینکه افراد جداشده از فرقه دست بکار میشدند وخوشبختانه شدند وگزارش دیدبان حقوق بشر از زبان نفرات جداشده از فرقه منتشر شد.
بعد ازاین گزارش سیر سعودی سقوط فرقه تسریع شد ؛فرقه رجوی درلیست تروریستی هیچ کشوری قرار نمیگرفت چنانچه افراد جداشده علیه فرقه رجوی اقدام نمیکردند؛ کما اینکه تاکید اینبار گزارش وزارت خارجه امریکا مبنی بر فرقه ای بودن این سازمان را باید در تلاش همین افراد جستجو کرد.
امروز هم دلسوزی وکمک برای نفرات تیپف فقط وفقط از عهده افراد جداشده از فرقه که در اروپا وسایر کشورها مستقر شدند عملی است ونه کسی دیگر؛زیراما هستیم که شرایط روحی وروانی وفشارهای ناشی از حضور در مناسبات فرقه ای را میتوانیم درک و لمس کنیم ؛ما خود روزی در چنین شرایط دشوار ی زندگی میکردیم وچشم امید به کسانی داشتیم که میتوانستند شرایط آنروز ما را درک کنند.
وامروز هم نه آمریکائیها ونه هیچ سازمان خیریه دیگری قادربه درک شرایط این عزیزان نیست الا نفرات جداشده؛یا حداقل هیچیک از این سازمانهای خیریه ای به تنهایی وبدون حضور جداشده ها نمیتوانند کاری برای نفرات تیپف یا پادگان اشرف انجام بدهند.
اما برای کمک به این دوستان ابتدا باید شرایط را فهمید وواقعیت موجود را برسمیت شناخت تا بتوان یک راه حل متناسب با شرایط واقعی پیدا کرد.
۱-سرنوشت نفرات محصور در پادگان اشرف به سرنوشت نفرات تیپف گره خورده است هر سرنوشتی که این عزیزان پیدا کنند تاثیر مستقیم روی اقدام عملی نفرات گرفتار در پادگان اشرف میگذرارد ؛چنانچه موفق به خروج از عراق شوند دیوارهای استالینی پادگان اشرف فرو میریزد وموجب نجات آنان از زیر سیطره فرقه رجوی میشود.
۲-هیچیک از نفرات موجود در عراق که در پادگان اشرف یا در کمپ تیپف هستند از سوی کشورهای اروپایی یا آمریکایی بعنوان پناهنده سیاسی مورد پذیرش قرار نمیگیرند زیرا سالیان است که سازمان مجاهدین در لیست تروریستی اروپا وامریکا قراردارد در نتیجه بعد از سقوط صدام وثبت کلیه نفرات موجود در عراق ؛به هیچیک از این افراد مستقیما پناهندگی از هیچ نوعی اعطا نمیشود.
۳-از نظر دولت عراق مجاهدین خوب وبد ندارند وهمه آنها دوشادوش نیروهای صدام درسرکوب انتفاضه عراق شرکت داشته اند وهیچ تمایلی برای کمک مستقیم به افراد جدا شده نیز وجود ندارد.
۴-ازنظر آمریکا این کارت(مجاهدین) رااگر بتواند در بازی در پشت میزمذاکره با دولت ایران استفاده کند وگرنه جماعتی که سالیان تحت آموزشهای فرقه ای تروریستی قرار داشته است میباید در یک محیط قرنطی شده مانند عراق ودر یک محوطه بسته(پادگان اشرف)؛ دوران گذار به پیری خود راکاملا سپری کند ؛ چه در اینصورت بدون پرداخت هیچگونه هزینه سیاسی ونظامی؛ شاهد زوال تدریجی وقطعی این جریان فرقه ای تروریستی میشود.
۵-کلیه افراد حاضر در کمپ تیپف خواهان رفتن به یک کشوری غیر از ایران هستند ؛وگرنه طی سالیان گذشته این امکان وجود داشته است وتعدادبالغ بر۴۰۰نفر طی سالیان گذشته بدون هیچ مشکلی به ایران رفته اند.
چگونه کمک کنیم:
راه کمک به این عزیزان را خانواده محمدی نشان دادند وباز هم این خانواده جداشده ها ونفرات جداشده هستندکه میتواننداین بن بست را به یک شاهراه خروج نفرات جداشده ونفرات محصور در اشرف تبدیل کنند.
برای این منظور هر کسی در هر کشورچنانچه خانواده ای از جداشده ها ویا خانواده ای که کسی از خانواده اش در عراق گرفتار است را میشناسد پیشنهاد به رفتن به عراق بدهد.
باطل سحر تمام فرقه ها ارتباط اعضاء با کانون گرم خانواده است ودر این مسیر فرقه رجوی صدبرابر آسیب پذیرتر است.
کانونهای جداشده ها در اروپا؛چه بصورت مستقل وچه بصورت متمرکز وبا همدیگربا هماهنگی دولت عرق در (بغداد) وکردستان عراق که سابقه کمک به افراد جداشده در این منطقه وجود دارد ؛ اقدام به دایر نمودن یک دفتر ومکانی برای پیگیری کار این خانواده ها ورسیدگی به نفراتی که اقدام به خروج از کمپ ویا پادگان اشرف میکنند.
برای این منظورمیتوان از نفوذ افرادی مانند دکتر نوریزاده که سابقه کمک در این مناطق را دارند بهره مند شد ودر این مسیر است که میتوان از کمکهای دیگر ارگانها مانند صلیب سرخ؛ یونیسر ؛وحتی کمکهای سایر انجمنهای خیریه ای در عراق در جهت خروج این نفرات بهره مندشد.
برای این منظور باید به یاری خانواده محمدی شتافت واز اقداماتی که آقای خدابنده برای کمک به نفرات تیپف وپادگان اشرف صورت داده است نهایت استفاده را نمود
راه نجات این عزیزان حضور جداشده هایی است که این مسیر دشوار را طی کرده اند واکنون در کشورهای اروپایی مشکل اقامتی آنان حل شده است ومیتوانند بصورت داوطلبانه به کمک این عزیزان بروند.
به امید موفقیت این عزیزان
عباس صادقی
۳۰.۰۱.۲۰۰۸
