ایراندیدبان، شانزدهم آوریل 2008
مهدی سامع عضو بهظاهر چپ شورای ملی مقاومت در واكنش به مطلب شكاف در شورا پس از مصاحبهی 7 عضو جداشده منتشر شده در ایراندیدبان، پاسخی * را در نهایت ِ محافظهكاری که مبادا بر دامان كارفرمایانشان در شورا گردی بنشیند به رشتهی تحریر درآورده است كه الحق و الانصاف با توجه به آنچه ایشان از مناسبات درونی شورا و انتقادات بیشمار رفقایشان نسبت به مجاهدین اطلاع دارند باید آن را بهمثابه باز نمودن یك كاسبی پرسود از جانب یك چریك سابق دانست.
سامع اگرچه تحریریهی ایراندیدبان را شكنجهگران! خطاب میكند، اما اتهام اصلی ما را گفتمانسازی علیه مجاهدین و وابستگان اعلام مینماید. بنابراین آنگونه كه خوشآیند جناب سامع میباشد با پذیرش اتهام گفتمانسازی و جهت اطلاع و یادآوری ایشان ذكر چند نكته را ضروری میدانیم:
– ابتدا در پاسخ به قسمت انتهایی مطلب ایشان كه با تقلید از ادا و اطوارهای ماجراجویانهی دار و دستهی رجوی آنهم در سر پیری ایراد شده و لابد برای ترساندن تحریریهی ایراندیدبان! مدعی شدهاند كه مرد جنگاند، باید یادآور شویم كه اور- سور-واز و مرد جنگ؟! شما و كارفرمایانتان به شمول سایر رفقا و دوستان اعم از اردوگاه اشرف و اور، اگر زن و مرد جنگید چرا به دامان اعضای كنگرهی امریكا و نمایندگان پارلمانهای اروپایی دخیل بستهاید؟
– گفتهاید كه پیمان مشترك شما و سایر شوراییان براندازی جمهوری اسلامی است. بسیار خب این گوی و این میدان! چرا معطلاید؟ نكند در 27 سال گذشته منتظر گوشزد كردن این نكته به دیگران بودهاید؟
– از آنجا كه گفتهاید افشای مسایل درونی شما و رفقایتان بهجهت روحیه دادن به نیروهای وارفته است! جهت خارج شدن حضرتعالی از توهم ذكر این نكته خالی از لطف نیست که اولاً بهجهت آنكه مجاهدین هنوز شما را غیر سازمانی میدانند و همچنین بهلحاظ حفظ مسایل اطلاعاتی، شما را در جریان بحران ریزش نیرو و وارفتگی در اشرف و اور قرار نمیدهند، بنابراین بهتر است قبل از اینكه در مغازهتان فرافكنی نیز حراج كنید كمی به پیرامون خودتان دقیقتر نظر نمایید. ثانیاً از نظر ما اگر شما هماكنون وارد ایران شوید، حتی مأموران امنیتی نیز شما را نخواهند شناخت چه رسد به اینكه افشای اختلافات درونی شما كه اصولاً چاشنی تمام كارها و برنامههایتان هست موجب روحیه دادن به كسی بشود. شاید زهره (همسر سابقتان) شما را در جریان دعوا و درگیریهای هیأت تحریریهی 5 نفرهی نشریهی اینترنتی نبرد خلق (كه عدد خوانندگان آن به 30 نفر هم نمیرسد) كه یك نمونهی كوچك از دعواهای معمول رفقایتان هست، نمی گذارد!
اما حرف اصلی اینكه چرا تا به این اندازه از تنوع و تكثر آراء وحشت دارید كه حتی حاضر به سانسور رفقایتان میشوید. مسایل رفقای شما نسبت به مجاهدین -خصوصاً مذهبی بودن آنان- قابل كتمان نیست و به امروز و دیروز مربوط نمیشود. یادتان نرفته است كه برخی از رفقای شما كه در اشرف بودند بهدلیل انتقادات جدی جدا شدند و به خارج بازگشتند و یا افراد دیگری كه حتی به عضویت شورا هم رسیدند اما با دیدن آنچه كه در این مجموعه میگذرد عطایش را به لقایش بخشیدند!
_______________________________
* خوابهای پنبه دانه ای شكنجه گران / جنگ خبر