خشونت گرایی وجه مشترک سازمان مجاهدین و فرقه ها (بخش 3)

سایت مجاهدین.دبلیو.اس
در این بخش سه گروه باقیمانده که به انحاء مختلف مورد خشونت فرقه ای قرار می گیرند را مرور می کنیم.
4- محققین، خبرنگاران، دانشمندان، نویسندگان و… که آشکارا علیه سازمان موضع گیری می کنند.
اگر چه در حال حاضر امکان برخوردهای خشونت آمیز با این افراد به دلایل مختلف از جمله وضعیت چالش برانگیز مجاهدین در غرب مقدور نیست، اما پیام های غیر مستقیم رجوی در سال گذشته به نوعی ضرورت برخوردهای فیزیکی و خشونت آمیز با این افراد را مورد تاکید قرار می دهد. شاید در این رابطه بتوان کیس هایی از نوع شکایت آلن شوالریاس از مجاهدین را محصول ادامه همان شیوه های خشونت آمیز اما این بار از طریق انگ زدن و ترور شخصیت افراد تلقی کرد. متهم کردن خبرنگاران آزاد و نویسندگان و محققین به وابستگی به جمهوری اسلامی شاید در شرایطی متفاوت می توانست با واکنش های خشونت آمیز پاسخ داده شود. اصرار و وعده های مجاهدین به مجازات های آتی طبعا در راستای رعایت این محذوریت ها و در عین حال اعتقادشان به مقابله خشونت آمیز با هر گونه چالش فکری و سیاسی در برخورد با منتقدین و مخالفین از هر طیف را نشان می دهد.
5- گناهکاران به اصطلاح ایدئولوژیک در نشست های درون تشکیلاتی فرقه مجاهدین خلق
شاید این گونه خشونت گرایی در میان مجاهدین یکی از نادرترین نوع اعمال خشونت فرقه ای باشد. گو اینکه شاهدان این گونه خشونت ها ممکن است در حال حاضر هم در مناسبات مجاهدین باقی مانده باشند، اما بیشتر جداشدگان به این شیوه خشونت گرایی در مناسبات درونی مجاهدین اذعان دارند. در این گونه وقتی یکی از اعضای سازمان بر اساس نشست های فرقه ای موسوم به غسل هفتگی، یا عملیات جاری ناگزیر است تمام ذهنیت های جنسی، طبقاتی، و… حتی رویاها و خواب های خود را بازگو کند، ظاهرا نسبت به این سوژه دچار بغض ایدئولوژیکی شده و تحت عنوان نقض حق رهبری و… واکنش نشان می دهند. این واکنش ها عموما با هجوم و دوره کردن سوژه و ضرب و جرح وی همراه است. اظهارات جداشدگانی که حداقل یکی دوبار در معرض این خشم ایدئولوژیکی قرار گرفته اند، حاکی از این است که بعضا آثار این گونه رفتارهای خشونت آمیز تا آخر عمر همراه آنها باقی خواهد ماند. تعدد این فاکت ها و نمونه ها نیز در حوصله این مجال نمی گنجد، به یکی از نمونه های اینگونه خشونت ها بسنده می کنیم:
در این نشست، کلیه افراد بایستی در طول هفته، حالات مردانه، نگاه به زنان و هر گونه تفکری که نسبت به زنان داخل یا خارج سازمان، گویندگان زن در تلویزیون، هنرپیشگان زن در فیلم ها یا حتی عکس های زنان در مجله ها و روی کارتن های اجناس و نهایتاً عکس پشت قوطی تاید را دارند، مکتوب کرده و در جمع حاضر با صدای بلند بخوانند، مثلاً: وقتی فلان زن را دیدم و یا وقتی فلان زن گوینده را دیدم، تمایل داشتم او را ببوسم، این یک فاکت محسوب می شود که حداقل بایستی در هفته بیشتر از 30 فاکت داشته باشی که سختی و خرد شدن شخصیت را تنها کسی درک می کند که خودش در این نشست ها شرکت کرده باشد. این فاکت ها در حالی خوانده می شوند که فرد از فرط شرمندگی و خجالت و عذاب روحی عرق می ریزد و سرش پایین است، در حالی که بسیاری از این فاکت ها ساختگی و مصنوعی است و جهت رفع تکلیف نوشته شده اند، در صورت سرپیچی و تخلف در هر دو نشست های عملیات جاری و غسل هفتگی مورد مواخذه، تنبیهات و برخوردهای فیزیکی یعنی کتک کاری توسط عده ای دیگر قرار می گیری و همواره افراد و دوستان را تحریک می کنند که فرد به قول خودشان متخلف را کتک کاری کنند. (1)
6- خشونت های انتحاری (خودسوزی)
از دیگر انواع خشونت های فرقه ای در میان مجاهدین اقدامات انتحاری است. این خشونت ها که عمدتا محصول ضرورت شرایط اجتماعی و در تقابل با اهرم های مدنی جهت مجاب کردن و فرار از دست قانون اعمال می شود حداقل در مقطع دستگیری مریم رجوی در ژوئن 2003 دولت و قوه قضائیه فرانسه را مجاب کرد تا از ادامه بازداشت مریم قجر عضدانلو (رجوی) صرفنظر کند. در چشم غربی ها این اقدامات خبر از سقوط تمام و کمال یک سازمان تروریستی و تبدیل آن به یک فرقه خطرناک را می دهد. آنتوانی گسلر در کتاب کالبد شکافی یک جریان ایدئولوژیک به نقل از تام هینیگان خبرنگار بریتانیایی رویترز می نویسد:
تام هینیگان، از خبرگزاری بریتانیایی رویترز، از خود پرسید كه آیا شاهد سقوط كامل یك فرقه است؟: تصاویر مردان و زنانی كه بنزین را روی خود می ریزند و در خیابان ها و پایتخت های اروپایی خود را به آتش می كشند… (2)
واکنش افکار عمومی در قبال این اقدامات شدت آسیب های روحی حاصل از خشونت ها را نشان داد. قوه قضائیه فرانسه تسلیم این خودزنی های شنیع و مشمئزکننده می شود. واکنش مقامات فرانسوی در قبال این رخدادها نیز در نوع خود جالب توجه بود. ژان فرانسوا كوپه، سخنگوی دولت فرانسه، ‌ضمن توصیف دراماتیک برای این اقدامات می گوید:
متاسفانه! این اعمال چیزهای زیادی درباره طرز فكر رهبری آنان را برایمان آشكار می كنند. (3)