تلاش نافرجام قمر خانم در عراق
از هنگام سقوط حکومت دیکتاتوری صدام حسین متحد وپدرخوانده فرقه رجوی در عراق ؛واز بدو تشکیل حکومت موقت در عراق ؛ موضوع اخراج این فرقه تروریستی ازعراق توسط دو جریان متفاوت با خاستگاه های مختلف همواره مورد پیگیری جدی قرار گرفته است.
جریان اول نمایندگان مردم عراق بودند که در کسوت دولت موقت و سپس دولتی که با انتخابات و رای مردم عراق در حاکمیت قرار گرفت وظیفه برچیدن وپاکسازی پایه های باقی مانده حکومت سرنگون شده صدام حسین را از وظائف اصلی خود میدانستند؛زیرا فرقه رجوی بدلیل همکاریهای امنیتی ونظامی تمام عیار با سیستم اطلاعاتی وامنیتی حزب حاکم بعث(استخبارات عراق) در سرکوب شیعیان در جنوب واکراد عراقی درشمال این کشورعملا به یکی از بازوهای نظامی صدام تبدیل شده بودو مشمول این پاکسازی قرار میگرد.
پیشینه همکاری فرقه رجوی در سرکوب مردم عراق به سال 1991 برمیگردد.
در سال 1991 هنگام عقب نشینی نیروهای عراقی از کویت تحت فشار نظامی متحدین در جنگ اول خلیج فارس؛ شورشهای داخلی در عراق اکثر شهرهای این کشور را در بر گرفته بود و شورشیان در جنوب شهرهای مهم کربلا ونجف را به کنترل خود دراورده بودند.
در شمال نیز نیروهای وفادار به آقای جلال طالبانی(مام جلال) پس از تصرف شهرهای کرکوک ؛سلیمانیه ؛ سلیمان بگ واربیل وتوز خرماتو؛ کلار وکفری وبخشی از خانقین پیشروی خود به سمت بغداد را آغاز کرده بودند.
نیروهای در حال عقب نشینی و از هم پاشیده عراق قادر به مهار شورشها بطور همزمان در جنوب وشمال نبود.
وظیفه مقابله با پیشروی اکراد در شمال به فرقه رجوی سپرده شد زیرا در شمال عراق این فرقه از پایگاه وتجهیزات کافی برخوردار بود و رجوی نیز این ماموریت را به نحو شایسته ای برای پدر خوانده خود به انجام رساند ومانع پیشروی اکراد عراقی وسقوط صدام در آن شرایط گردید.
جریان دوم اما از اعضاء ونفرات جدا شده از این فرقه محسوب میشوند که طی سالیان بطرق مختلف توانسته بودند خود را از چنگال اختاپوسی فرقه در عراق رها کنند وخود را به اروپا ودنیای آزاد برسانند و از همان بدو ورود به اروپا ومتناسب با امکانات وتوان خود توانستند شرایط حاکم بر سرنوشت اعضاء در بند این فرقه را بازگو کنند؛ ومنتظر فرصت وشرایطی بودند تا بتوانند به افرادی که ناخواسته وبالاجبار و(ترس از رفتن به زندان مخوف ابوغریب ویا مبادله با اسرای عراقی موجود درایران ) همچنان مجبور به ماندن در عراق در زیر سیطره وبمباران تفکرات فرقه ای (طلاقهای اجباری همسر وفرزند وخانواده؛پذیرش جلسات تفتیش عقاید موسوم به عملیات جاری؛ جلسات تفتیش جنسی موسوم به غسل هفتگی؛ دیگ وسایر جلسات شستشوی مغزی ؛زندان؛ شکنجه و قتل )؛بدلیل مخالفت با حضور درتشکیلات فرقه شده بودند یاری برسانند ؛تا این افراد که ما خود روزی مانند آنان در آرزوی کمکی از بیرون از عراق بودیم که بتوانیم در انتخاب مسیر زندگی خود آزادانه تصمیم بگیریم ؛ آزادانه برای زندگی خود تصمیم بگیرند ودنیای متمدن و آزاد نیز از حقایق حاکم بر این فرقه تروریستی بیش از پیش آگاه شود.
در این مسیر افراد جداشده از این فرقه دو هدف انسانی را بطور جدی دنبال میکنند:
1- کمک به آزاد کردن افراد خواهان جدایی از زیر سیطره فیزیکی تشکیلاتی فرقه وکمک کردن به این افراد برای پناهندگی در کشور ثالث ؛ که بخشی از این افراد هم اکنون در کمپ تیف تحت نظارت نیروهای آمریکایی قرار دارند. (اصلی ترین هدف)
2- کشاندن رهبران این فرقه تروریستی به پای میز محاکمه به جرم همکاری نظامی؛ امنیتی با صدام وزندان شکنجه وقتل بیش از صد تن از اعضاء ناراضی.
که شخصا معتقد هستم با محقق شدن محور اول وخروج افراد از عراق و با برملا شدن حقایق این سالیان توسط دیگراعضاء این فرقه ؛محور دوم اتوماتیک مانند ساعقه ای بر سر رهبری این فرقه فرود خواهد آمد.
در نقطه مقابل این دوجریان؛ یعنی دولت عراق که خواهان برچیده شدن بساط فیزیکی این فرقه در عراق بدلائل امنیتی؛وجداشده ها که خواهان برچیدن سیطره تشکیلاتی از روی بدنه این تشکیلات فرقه ای و تروریستی هستند ؛تلاش های مذبوحانه فرقه رجوی قرار دارد.
رهبری این فرقه بطور هیستریک تمام امکانات وعوامل خود را بسیج کرده تا مانع محقق شدن این خواسته شود.البته باید گفت(زهی خیال باطل)
اینکه چرا رهبری فرقه چنین نیتی یا قصدی دارد البته بر همگان روشن است ؛ طبق تحلیلهای آبکی رهبری فرقه ؛ نیروهای به گروگان گرفته شده در عراق تنها برگی است که رهبری میتواند برای بازی داشته باشد و اگر یک بار دیگر احمقی مانند صدام در جهان پیدا شود ؛شاید در یک بازی نظامی دیگری مورد استفاده قرار بگیرد.
چنانچه این هدف رهبری برآورده شود ودر یک حمله نظامی احتمالی وحتی ناموفق از سوی آمریکا علیه ایران این نیروها مورد استفاده قرار گیرند :
اولا: رهبری از شر نیروهای روی دست مانده اش خلاص میشود وهمچنین(3000نفر )دیگر به لیست شهدای فرقه افزوده میشود.
دوما: وجهه رهبری فرقه در نزد ارباب جدید بالا میرود ورهبری میتواند ادعای سهم الارث نیروهایش را بکند (عجب دوغی میشود اگر بشود).
در این راستا است که فرقه رجوی قصد دارد چنین وانمود کند که به غیر از خودش نیمی از مردم جهان اصرار دارند که هیچ یک از اعضاء این فرقه نباید از عراق خارج شوند وباید در عراق بعنوان پناهنده سیاسی پذیرفته شوند.
تلاش برای اینکه این افراد باید بعنوان پناهنده سیاسی پذیرفته شوند تلاشی است انسانی وهمه وجدانهای حقوق بشری نیز باید به این افراد که سالیان عمر و جوانی ودار وندار خویش را در خندق فرقه از دست داده اند نهایت کمک خود را مطابق قوانین بین المللی ارائه دهند واین مسیری است که اولین بار افراد جداشده در آن قدم گذاشتند وبرای این منظوراز هر کمک بین المللی از هر جریان یا اشخاص استقبال میکنند حتی از حامیان دروغ یا راست فرقه از جمله:
پنج میلیون و 200 هزار تن از مردم عراق
احتمالا قمر خانم یا نمیداند معنی این ارقام وتاثیرآنها چیست یا اگر میداند؛ این ارقام واقعی نیستند وخوراک داخل فرقه ای دارد.
حتی اگر این فرقه از حمایت صوری پنج میلیون و 200 هزار تن از مردم عراق برخوردار بود حداقل میتوانست رئیس جمهور 13سال درحسرت خود را به نوایی برساند یا دردولت عراق تاثیر گذار باشد ونه تنهامانع خلع سلاح فرقه که لااقل بعد از سقوط ولینعمت خود آزادانه در عراق برای رفع ورجوع مسائل صنفی خود تردد کند چه رسد به پذیرش حق پناهندگی سیاسی از سوی دولت عراق که از پیش پا افتاده ترین حقوق برسمیت شناخته شده بین المللی است.
مابقی حمایتهای جهانی وفرا جهانی پیشکش قجر خانم از جمله:
300هزار شهروند فرانسوى
این حجم حمایت نه تنها در فرانسه که در هر کشور اروپایی منجر به تغییر دولت میشود.
01200 وكيل و حقوقدان عراقي در حمايت از مجاهدين
اگراین تعداد وكيل و حقوقدان عراقي را بر نفرات موجود در الموت اشرف تقسیم کنیم به هر نفر چهار وکیل میرسد که چهار وکیل برای یکنفر میتواند نظر منفی هر دادگاه جنایی راتغییر دهد چه رسد به پذیرش پناهندگی سیاسی.
ومجددا:
2ميـليـون و 800هـزار تـن از مـردم عـراق
اضافه شود به حمایت پنج میلیون و 200 هزار تن از مردم عراق برای تغییر حکومت در عراق؛ با این آمار وارقام در تعجم که چرا دولت فعلی در حاکمیت است وفرقه رجوی نیست.
بیانیـة ايران، فراخوان به عدالت
1300 تن از وکلا و حقوقدانان انگلستان در حمایت از حذف نام مجاهـدین از لیست تروریستی
ظلم در حق رهبری را ملاحظه فرمودید ؛اگر این ارقام درست میبود امشب حتما نفرات روابط RB باید توی دیگ میرفتند.
قمر خانم در به در بدنبال یکنفر در انگلیس بود تا مانع آبروریزی درموسسه ایران آید شود واین دکان بسته نشود اما در قحطی وکیل وحقوقدان؛ در آن موسسه گل گرفته شد و حالا خبر از وجود 1300 تن از وکلا وحقوقدانان انگلستان در حمایت از حذف نام مجاهـدین ازلیست تروریستی میدهند.
ویا:
كميته بين المللي وكلا براي دفاع از مجاهدين مستقر در عراق – بيــانيـة پـاريـس 10مارس2004
تا دیروز حمایتها شامل شیوخ اطراف الموت اشرف بود کم کم به کل عراق وسپس منطقه وبعد هم ماشاالله به اروپا وحالا هم حمایت بین المللی شده:
با این اوصاف پس مشکل چیست؟
کی مانع میشه که رهبری فرقه همچنان ناموفق در دستیابی به پناهندگی سیاسی ؛در شرایط معلق بسر ببرد.
آیااین همه حمایت در عراق؛منطقه؛اروپا؛ وجهان برای کسب پناهندگی کافی نیست؟
چنانچه افراد جداشده فقط یک درصد از این همه امکانات حقوقی را میداشتند میتوانستند10 بار برای همه نفرات محصور در قلعه اشرف ونفرات موجود در کمپ تیف پناهندگی بگیرند.
والا نگارنده فقط حمایت یکنفر از جمعیت 6میلیاردی جهان را(بعنوان مترجم) برای اعلام پناهندگی به همراه داشتم ومدت کوتاهی بعد پناهنگی مرا برسمیت شناختند.
احتمالا سایر پناهندگان در سراسر جهان هم ریلی غیر از این را نرفته اند؛ کافی است شما شرایط پناهندگی را مطابق با قوانین پناهندگی در کشور مورد نظر را داشته باشید.
برای این منظور(پناهندگی سیاسی) نیاز به حمایتهای آنچنانی ودهن پر کن بین المللی هم ندارید.
• وچنانچه شرایط کافی برای پناهندگی را نداشته باشید ؛در هیچ کشوری پناهندگی سیاسی به شما تعلق نمیگیرد حتی اگر بجای محمد حسين اَلْعَوَض و محمد عبد الكرخي ومیثاق شيوخ عشاير عراق ودهها برابر اطلاعیه وبیانیه دیگر که در آینده از سوی:
• بیش از:
• پنجاه ودومیلیون نفر از مردم عراق ؛ بجای پنج میلیون و 200 هزار تن
• 3میلیون شهروند فرانسوی وسایر ملل بجای 300هزارنفر
• 120000وکیل وحقوقدان عراقی بجای12000هزار نفر
• ومجددا 28میلیون عراقی بجای 2میلیون 800هزارنفر
• 13000تن از وکلا وحقوقدانان انگلستان بجای 1300تن
• وهمه نمایندگان کنگره وهمه نمایندگان مجلس آمریکا وجهان را بهمراه داشته باشید.
با یک محاسبه ساده میتوان دریافت مشکل قمر خانم پناهندگی سیاسی نفرات موجود در قلعه اشرف نیست ؛زیرا هیچیک از این نفرات در کسوت وقالب فرقه ازهیچ کشوری نمیتوانند پناهندگی سیاسی دریافت کنند؛ زیرا فرقه رجوی در لیست گروههای تروریستی آمریکا واتحادیه اروپاست.
در عراق نمیتوانند پناهندگی سیاسی دریافت کنند زیرا د ست این فرقه به خون مردم کشور عراق آلوده است.
تنها راه برای کسب پناهندگی این افراد:
1-خروج از الموت فرقه به هر طریق ممکن
2-خروج از عراق ورساندن خود به یک کشورثالث است
با آرزوی موفقیت برای همه کسانی که قصد خروج از این فرقه وهمه فرقه ها را دارند.
عباس صادقی
25.08.06
