گزارش DST درباره مجاهدین
« Le Figaro » خلاصه هایی از گزارش DST که عملکرد پلیس فرانسه جهت آشکار ساختن ماهیت تروریستی سازمان را توجیه می کند ، منتشر کرد.
در زیر خلاصه ای از یک گزارش اداره نظارت کشور (DST ) که روز سه شنبه در Figaza Le< منتشرشده است ، ملاظه می کنید. این گزارش بسیار برای حکومت فرانسه مفید است چرا که عملکرد پلیسی آنرا جهت افشای وجه سازمان بسیار خطرناک و تروریستی مجاهدین ، در هفته گذشته ، توجیه می کند. حتی خود سوزیهای اعضای سازمان نیز برنامه ریزی شده بوده است.
منتخب گزارشا ت
« OMPI ، با فعالیتهای متعدد در خاک فرانسه از خود چهره ای غیر قانونی ، مخفی ، فرقه ای ، مجرم و حتی جنایتکار نشان داده است. این سازمان در فرانسه دارای دویست تا سیصد مبارز و دوستدار دارد. هسته سخت سازمان شامل دهها مبارز است.
(… ) سازمان توانسته است تا کنون ظرفیت تحرک و بسیج شدن خود را با عملکردهایی در موقعیتهای متعدد جهت اعتراض ( مسابقه فوتبال ایران – امریکا در لیون در 1998 ، دیدارهای رهبران ایرانی از پاریس ، خصوصاً دیدار خاتمی در 1999 ، نماینده مجلس ایران در 2001 ) ، به معرض نمایش بگذارد ، کارشناسان تظاهرات خیابانی که بیشتر آنها از عراق وارد خاک فرانسه شده اند.
OMPI ، نمایندگی قانونی در فرانسه ندارد. این سازمان بالفعل وجود دارد و عملکردش توسط چندین انجمن آشکارا و غیر آشکارا سازمان دهی می شود.این انجمنها جهت پوشش اعضای سازمان خدمت می کنند. بدین ترتیب 14 انجمن فهرست شده اند. این انجمنها تشکیل یافته است از اعضای OMPI ، که برخی از آنها در شبکه های جمع آوری مالی سازمان پدید آمده اند ،ا زجمله مهمترین آنها ؛ SR , ATZ , BRS , NM , HRM می باشند. برخی از آنها هیچ فعالیت مهمی ندارند. در عوض ، یکی از آنها به طور شاخصی جلب توجه می کند و آن انجمن کمک ایران (Aide) می باشد.
OMPI از شورای ملی مقاومت ایران به عنوان پوششی بهره می برد و در شماره 7 خیابان des Gords در Auvers – sur – Oise ساکن شده و حکومتی در تبعید داده است. رهبر این سازمان ، مسعود رجوی است که نماینده اش در فرانسه صالح رجوی می باشد. فعالترین اعضای این حکومت به شرح زیرهستند :
محمد محدثین ، رئیس کمیسیون امور خارجه ، ابو القاسم رضایی معروف به محسن ، مسئول سیاسی ، و ابراهیم زاکری ، رئیس کمیسیون ضد جاسوسی و امنیت که اخیراً در گذشته است.
از 1998 ، که OMPI تبدیل به حزب اصلی مخالف رژیم ایران شد ، تأثیر سیاسی خود را از دست داده است. این گروه عملکرد خود را ریشه دار تر کرد و حملات متعددی بر حسب خاصیت تروریستی و نظامی اش در ایران مرتکب شد.د ردوم ژوئن 1998 ، سازمان مجاهدین خلق پیکی را جهت به عهده گرفتن سوء قصد مرتکب شدده در دفتر نماینده انقلاب در تهران ، به زبان فرانسوی فرستاد. حدود ده نفر در این واقعه کشته یا زخمی شدند. در پیک دیگری این جنبش ؛ به همان شیوه قبل ، مسئولیت حمله مرگباری علیه « قرارگاه کل سپاه پاسداران » را به عهده گرفت ( سوم ژوئن 1998). دو ماه بعد ، مکتوب رسمی در دفتر AFP در نیوکوزی (chypre) دریافت شد که مسئولیت قتل اسد ا… لاجوردی ، مسئول سابق زندان اوین درایران ، در تاریخ 23 اوت 1998 را می پذیرفت و (… ) د رسال 2001 ، OMPI مسئولیت195حمله علیه ایران را پذیرفت. سازما ن مسئولیت بسیاری از سوء قصدهایی که مرتکب شده است ( در ایران ) را از طریق همین ابلاغها که ناشی از پایگاه فرانسوی آن در فرانسه است ، پذیرفته است. این ابلاغها یا از طریق فاکس و یا سایت اینترنتی آنها انتشا ر یافته اند : (http ;// www. Iran. mojahedin. Com)
پس از سوء قصدهای 11 سپتامبر در امریکا ، OMPI دیگر مسئولیت سوء قصدهای مرتکب شده اش در ایران را نپذیرفت ، تا مبادا به عنوان سازمان تروریستی بر شمرده شود.
OMPI در فرانسه ، پنج روزنامه و نشریه که به لحاظ قانونی هیچ ثبت اسنادی ندارند. این نشریه ها شامل موارد زیر می باشند :
« ایران زمین » ، « ایران لیبراسیون » ، « Le Lion » (شیر) ، « Le Soleal » ( آفتاب ) ، « اخبار ایران » و « مجاهد ». این نشریه ها اساساض عملکرد تبلیغاتی سازمان را به انجام می رسانند.
از همه معروفتر ، روزنامه مجاهد بود که در فوریه 1999 از سوی وزیر داخلی کشور ممنوع شد ، در این روزنامه به شیوه ای غیر قانونی در کشور ما به نشر خود ادامه می دهد ، اظهارات کاملاً خشن نسبت به رژیم بیان می شود. انتشار و توضیع مجاهد توسط اعضای سازمان انجام می گیرد. ما توانسته ایم برخی از عناوین کینه جویا نه را آشکارا بر حذف فیزیکی رهبران اساسی رژیم ایران فرا می خوانند ، در یابیم ، از جمله این عناوین می توان « مرگ بر خامنه ای» ، « مرگ بر خاتمی » و «مرگ بر رفسنجانی » را ذکر کرد.
این عناوین به شیوه ای عینی و گویا ، خطرناک بودن و ماهیت کینه جوی سخنرانیهای رهبران سازمان مجاهدین خلق را در روزنامه شان به تصویر می کشد. لحن مقاله های این نشریه نشان می دهد که انتشار آن در فرانسه ریسکی برای نظم عمومی ایجاد می کند زیرا خوانندگان را جهت مرگ رهبران اصلی نظام ایران که ممکن است سفرهای رسمی به فرانسه داشته باشند ، بر می انگیزد.
از یک منبع گزارش میشود که احتمالاً روزنامه مجاهد در Grande- Bretagne چاپ وویرایش می شود. محل سکونت سازمان نیز شماره 17 خیابان des Gords در Auves – sur – oise است. نشانی صندوق پستی نشریه نیز به شرح زیر است :
2 bis خیابان Dupont de I’ Eure ، در پاریس ، 20 e. انجمن ABC Live در این نشانی ساکن شده است که انگیزه اجتماعی آن سامان دهی روند فرستادن نشریه ها به مبارزنی است که نشانی آنها تغییر یافته است و یا مرتباً توسط M.A.M. یا F.A.T بازگردانده و مسترد می شوند.
سازمان مجاهدین خلق برای همه فعالیتهایش ، یعنی اداره میراث غیر منقولش ، وسائل ارتباطی ا ش اسکان مبارزانش و رتق و فتق امور ارتش اش در عراق نیاز به بودجه وافری دارد. بر حسب اطلاعات ما ، سازمان از پولهایی با منبع قاچاق استفاده نمی کند. برعکس ، سازمان مجاهدین خلق و برخی از اعضایش ، به ویزه در آلمان ، تحت پیگرد قانونی هستند چرا که مبالغی را که به کودکان بی سرپرست اختصاص داده میشوند را اختلاص کرده اند. این مبالغ جهت خریداری سلاحهای لازم برای مبارزان و عوامل تروریستشان مصرف میشده است.
بخشی از درآمدشان نیز از طریق جمع آوری سرمایه های سازمان دهی شده توسط متخصصان تبعید شده ایرانی در نمایندگیهای OMPI در اروپا ، امریکا ی شمالی و خاورمیا نه ، فراهم می شود. بخش دیگر از درآمدشان از اهداهای برخی از اعضا ، که مرتباً مجبور به کمک مالی به سازمان می شوند ، و بالاخره صدام حسین ، سرمایه گذار اصلی آنها ، که کمکهای او حدود میلیونها دلار تخمین زده شده است ، بدست می آید.
شناسایی راههای درآمد زایی سازمان مجاهدین مسلماً کار دشواریست. سازمان دارای مدارهای چرخش سرما یه ای پیچیده ای در سطح بین المللی است که عدم شفافیت شیوه درآمد زایی آنها را بسیار حادتر می کند. منبع این سرمایه ها و مقصد نهایی آنها اغلب ناشناخته هستند. ظاهراً در این سازمان تلاش می شود که عملیات اقتصادی تحت پوششها یی انجام بگیرد ؛ همانطور که اعضای آن نیز بیشتر به صورت مخفی فعالیت می کنند.
واسطه های اقتصادی سازمان مجاهدین خلق ، از طریق شبکه بانکی پیچیده ای در فرانسه ، اروپا ، امریکای شمالی ، و خاورمیانه عمل می کنند. صاحبان این حسابهای بانکی یا اشخاص حقیقی و یا اشخاص حقوقی ای هستند که برخی از آنها در فرانسه ساکن هستند.
در خصوص اشخاص مجازی ، انجمن کمک ایران (Aide) ، که داعیه اجتماعیش «انسانیت » است ، سرمایه ها را از افراد خاصی در سرزمین ملی خویش جمع آوری کرده و به کل آنها را در قالب حسابهای بانکی مختلف به افراد فیزیکی در خارج از تور می رساند ، از جمله به کشورهای ترکیه ، امارات عربی ، که البته در این کشور هیچ اثری از مقصد نهایی پولها نمی توان یافت. این انجمن شدیداً مورد سوء ظن است به لحاظ اینکه نیروی جنگی OMPI و عملیاتهای تروریستی آن را در ایران حمایت مالی می کند ، چرا که این پولها را علیرغم مشکل ظاهری و داعیه اجتماعیش از قالب فعالیتهای اجتماعی خارج می کند. (… )
اطلاعات از منابع مختلف در مورد جریانهای مالی سازمان نشان می دهد که حرکت حسابهای مالی ، به صورت چرخه ای است. به همین دلیل کاملاً منبع و مقصد پولها شناسایی نمی شود.