گزینه سومی برای ایران
سایت UPI ؛ یونایتد پرس اینترنشنال
نویسنده : کلود سلهانی
11 فوریه 2005
رئیس جمهور ، بوش در اظهاراتی در دولت جدیدش، هشداری به ایران داد که چندان هم پوشیده نبود. اوایل این هفته کاندولیزا رایس نیز، در اولین سفرش به اروپا به عنوان وزیر امور خارجه امریکا، به ایران هشدار داد.
شماری از اندیشمندان واشنگتن به وحشت افتاده اند و مخالف گفتگو و فشار بیشتر هستند. کمیته سیاست ایران IPC گروه جدیدی از کارشناسان سابق خاورمیانه در واشنگتن، جایگزین سومی برای مذاکرات ارائه می دهد، آنها می گویند مذاکرات راه به جایی نمی برد و گزینه نظامی هم به نظر آنها ماجراجویانه است. IPC از تغییر رژیم در تهران حمایت میکند، از این رو آنها با حمایت و قدرت دادن به مقاومت ایرانیان، از آنها طرفداری می کنند.
به طور مشخص تر، IPC می خواهد دولت امریکا از یک گروه خاص به نام مجاهدین خلق حمایت کند. اما نخست آنها ملزومند که دولت بوش را متقاعد کنند که این گروه را از فهرست تروریست های دولت ایالات متحده خارج کند.
IPC تشکیل شده است از مقامات سابق امریکایی که در کاخ سفید، دولت ایالات متحده ، پنتاگون، سرویس های جاسوسی ، کنگره و کارشناسانی از حوزه های فکری و دانشگاهها، بر امور خاورمیانه کار کرده اند ،مانند سفیر سابق جیمز اکنیز، پول لونتال بنیانگزار مؤسسه کنترل هسته ای ، توماس مک اینری معاون سابق نایب رئیس کارکنان نیروی هوایی، بروس مک کلم، از مؤسسه استراتژی های دمکراتیک، ریموند تنتر، عضو سابق شورای ملی امنیت در زمان رونالد ریگان و کلیر لوپز و تحلیل گر اطلاعاتی سابق.
دیدگاه IPC این است که نظام دینی ایران برای مواضع ملی و آرمان های امریکا تهدیدی به شمار می رود. آنها به اجمال شش تهدید را بر می شمارند :
– به دنبال کسب سلاح های هسته ای بودن
– ادامه به حمایت و دخالت در شبکه های تروریستی
– مخالفت آشکار با روند صلح عرب – اسرائیل
– نقش بر هم زننده در عراق
– گسترش دهنده ایدئولوژی رادیکال
– نقض حقوق بشر در میان ملت خود
مباحثات IPC به شدت به مجاهدین خلق، سازمانی که از سال 1997 به دلیل کشتن غیر نظامیان در فهرست تروریست های دولت امریکاست، عنایت می کند. به علاوه در اگوست 2003 دولت ایالات متحده دفاتر گروه های مرتبط با MEK را بست.
MEK ، در دهه 60 به عنوان سازمانی چپ گرا که علیه شاه می جنگید، ظهور یافت. در 1979 در انقلاب اسلامی شرکت کرد و علیه شاه با آخوندها همکاری کرد و از تسخیر سفارت امریکا در ایران حمایت کرد.
پس از انقلاب، MEK از خمینی جدا شدند. بسیاری از رهبران سازمان کشته شدند و گروه به پاریس رفت و در آنجا مریم رجوی را برای رهبری انتخاب کرد. همسرش مسعود رجوی شاخه نظامی را رهبری می کرد. در طول جنگ ایران – عراق، MEK با عراق همکاری کرد به امید اینکه نظام اسلامی تهران را براندازد.
امروز این سازمان تقریباً یک جنبش فرقه گون شده اند که اسلام و مارکسیسم را ترکیب کرده است. در ژوئن گذشته، هفت نفر از مجاهدین در شهرهای اروپایی جهت اعتراض به اخراج ایرانیان از اروپا دست به خودسوزی زدند.
گفته می شود، که مجاهدین احتمالاً بزرگترین و سازمان یافته ترین گروه مخالف ایران هستند. زنان در حدود یک سوم مسئولان رده بالای این سازمان را تشکیل می دهند. با این وجود، به این معنا نیست که امریکا باید کورکورانه به دلیل نبودن گزینه بهتری ، از آنها حمایت کند.
در حال حاضر گزینه های رئیس جمهور شامل موارد زیر می شوند: مذاکرات مداوم، حمله نظامی و حمایت از مخالفان ایران.
گزارش IPC ، اشاره میکند که واشنگتن تقسیم شده است به کسانی که خواهان مذاکره با ایران هستند و کسانی که از حمله نظامی علیه ایران پشتیبانی میکنند. آنها از گزینه های دیپلماتیک و نظامی موجود حمایت کرده و درعین حال برای اپوزیسیون ایرانی نقشی کلیدی جهت تسهیل تغییر رژیم در ایران فراهم می کنند. ایده بدی نیست، اما امریکا نباید کاملاً یا مطلقاً روی MEK سرمایه گذاری کند.
دیدگاه IPC این است که راه حل دیپلماتیک درباره مسئله هسته ای بسیار آهسته پیش می رود. آنها اذعان می کنند که در صورتیکه تغییر رژیم به وقوع بپیوندد واشنگتن ممکن است پیگیری گسترش سلاح های هسته ای را به نامطلوب ترین گزینه یعنی حمله نظامی به ایران ختم کند.
با توجه به موقعیت کنونی در عراق، یک ماجراجویی نظامی دیگر مصیبت بار خواهد بود و قوت القاعده را فزونی می بخشد. IPC هشدار می دهد که: ایرانی با… توانایی سلاح هسته ای نمی تواند به اندازه سلاح های هسته ای در دستان نظام دینی غیر منتخب ، خطرناک باشد.
کارشناسان واشنگتن بر علیه سناریوی کابوس که همانا وجود سلاح هسته ای در دست رژیم خشن و تهاجمی سرکوبگر تهران است، هشدار می دهد. IPC توجه خود را معطوف به منابع MEK درباره گسترش معادن اورانیوم ایران و تسهیلات غنی سازی اورانیوم در اصفهان مرکز ایران… می کند.
گزارش IPC تأکید میکند که : جهان نمی تواند در انتظار اثبات بنشیند در حالیکه تردیدی مستدل از وجود بمب ایرانی وجود دارد. IPC معتقد است ایران فقط یک تا سه سال تا تولید بمب هسته ای فاصله دارد.
IPC حمایت از MEK را توصیه میکند ، آنها می گویند این گروه از پشتیبانی مسلمی برخوردار است چرا که بزرگترین و سازمان یافته ترین گروه مخالف ایرانی است. این کمیته ادعا می کند که نزدیک به 3800 عضو MEK در کمپ اشرف در 60 مایلی شمال بغداد هستند.
در راستای حمایتش از MEK ، کمیته سیاست ایران درخواست می کند در صورتی که امریکا تصمیم حمایت واضح از تغییر رژیم در ایران را اتخاذ کند کمیته MEK را در وهله اول جهت یافتن گزینه ریاست جمهوری فرا می خواند. این کار، راه را به همکاری های آینده نیز می گشاید و با توجه به واقعیت های موجود در منطقه و این حقیقت که امریکا هنوز در افغانستان و عراق درگیر است، تهاجم نظامی همه جانبه از همه گزینه های موجود نامطلوب تر است. حرکت نظامی محدود نتایجی در پی خواهد داشت و تروریسم بیشتر را تحریک می کند.
درگیری هایی که توسط اروپایی ها و دولت های امریکایی در طول ربع قرن گذشته، کمتر نتیجه ملموسی در پی داشته است. بنابراین واشنگتن باید گزینه سومی را در نظر داشته باشد : کمیته توصیه می کند گزینه های دیپلماتیک و نظامی باز را نگهدارد و در عین حال نقشی کانونی برای اپوزیسیون ایرانی جهت آسان سازی تغییر رژیم در یاران فراهم کند. با این وجود گزینه سوم لزوماً نیازی نیست که MEK باشد.
