تغییر نام گشتاپوی فرقه مجاهدین
محمد حسین سبحانی
هشتم آوريل
فعالیت اعضا و مسئولین سابق سازمان مجاهدین که بر اساس وظایف اخلاقی،انسانی و تاریخی می بایست تجربه تلخ نزدیک به سه دهه فعالیت تشکیلاتی با این سازمان را در اختیار مردم قرار دهند، در حال ثمر دادن نهایی می باشد.
در پرتو خلاقیت و هوشیاری کلیه اعضای جدا شده مجاهدین در چند سال گذشته و بویژه در یک ماه اخیر، فرقه مجاهدین به استیصال و درماندگی دچار شده است که این نکته را بخوبی میتوان در چهره پرخاشگر و کینه توزانه رهبران این جریان عقب مانده در برنامه های تلویزیونی شان و همچنین نوشته های رنگارنگ مطبوعاتی آنها مشاهده کرد.
رهبران و مزدبگیران این فرقه از جمله مهدی ابریشمچی، سیدالمحدثین، سهیلا صادق، محسن رضایی، محمد رضا روحانی و کریم قصیم در یک ماهه اخیر و بویژه بعد از پذیرش شکایت قضایی اعضای جداشده مجاهدین از مریم رجوی در دادگستری فرانسه، بطور مستقیم و غیر مستقیم اعضای جدا شده مجاهدین را به ترور در خاک اروپا تهدید کرده اند. بطور مثال مهدی ابریشمچی در تاریخ 26 اسفند 1383 در برنامه تلویزیونی این فرقه بطور علنی تهدید به ترور کرد ( برای اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله نگارنده تحت عنوان عباس شهریاری یا مجید شریف واقفی؟ مورخ 23.03.2005 در سایت های اینترنتی مراجعه کنید) که فیلم و صدای وی موجود است.
جهت یادآوری در هفته ها و ماه های گذشته نیز آقایان هادی شمس حائری و فرهاد جواهری یار و نگارنده مورد تهدیدات تروریستی و حملات فیزیکی قرار گرفته اند. اخیراً نیز یکی از ایرانیان آزاده به نام آقای حسین آذری به دلیل اینکه کتاب روزهای تاریک بغداد و نوارهای ویدئویی دریافت سلاح و پول توسط مسعود رجوی از ژنرال های صدام حسین ( کتاب برای قضاوت تاریخ) را ترویج نموده بود، مورد ضرب و شتم یکی از اعضای مخفی شورای ملی مقاومت در شهر کلن آلمان قرار گرفت که شکایت ایشان و این حمله تروریستی نیز توسط پلیس در حال پیگیری است.
اعضای جداشده مجاهدین در قبال این تهدیدات واکنش های هوشیارانه و خلاقانه ای داشته اند و در قالب اطلاعیه های انفرادی و جمعی از جمله اطلاعیه 63 نفره در محکومیت چماقداری و خشونت مجاهدین در اروپا، شکایت های حقوقی از رهبران این فرقه و همچنین طوفان پاریس در هفته گذشته ( 29 مارس الی اول آپریل) و تجمعات اعتراضی اعضای جداشده مجاهدین در شهرک های اوورسورواز، مری سورواز، سرژی پورتواز و شهر پاریس لرزه بر اندام رهبران این فرقه جاری کردند. این واکنش ها به ویژه طوفان پاریس به این فرقه ثابت کرد که زندان و زندانبانی و شکنجه در زندان ابوغریب و زندان های انفرادی پادگان اشرف بدون پاسخ نمی ماند.
اما فرقه مجاهدین بعد از واکنش های هوشیارانه یک ماهه اخیر اعضای جداشده مجاهدین دست به اقدام جدیدی زد.
در این اقدام، مریم رجوی برای رد گم کردن و مشخص نشدن ردپای ترور و چماقداری گشتاپوی فرقه مجاهدین، دستور تغییر نام نهاد سرکوبگر این فرقه از کمیسیون امنیت و باصطلاح ضد تروریستی شورای ملی مقاومت به کمیسیون مطالعات سیاسی شورای ملی مقاومت را صادر کرد. چنانچه از دو هفته گذشته تهدیدات تروریستی خود را بر عکس گذشته که در قالب کمیسیون امنیت و تروریستی شورای ملی مقاومت اعلام می کرد، حال با نام کمیسیون مطالعات سیاسی انجام می دهد.
لازم به یادآوری است که بعد از سپری شدن دو سال از مرگ سرگشتاپوی فرقه مجاهدین یعنی ابراهیم ذاکری، شورای ملی مقاومت تا کنون جانشین وی را معرفی نکرده است، زیرا در خاک اروپا نمی توانست ترور و زندان و شکنجه را مانند خاک صدام حسین به صورت عریان و آشکار ادامه بدهد و در نتیجه شکایت های حقوقی جدیدی را دامنگیر شورای ملی مقاومت کند.
نکته جالب اینکه هنوز مسعود رجوی مسئول غیب شده شورای ملی مقاومت، و همچنین همسرش مریم رجوی جرئت نکرده اند که رئیس کمیسیون مطالعات!! سیاسی!! شورای ملی مقاومت که همان وظیفه گشتاپوی فرقه مجاهدین و فرماندهی ترور و خشونت را برعهده دارد، بطور علنی اعلام کند.
جای این پرسش وجود دارد که چرا سازمانی که ادعای سیاسی بودن می کند، نام جانشین ابراهیم ذاکری و سرشکنجه گر و فرمانده جوخه های تروریستی این فرقه در خاک اروپا را اعلام عمومی نمی کند؟
چرا رؤسای تمام کمیسیون های فرمالیستی این شورا را مشخص کرده اند ولی نام رئیس کمیسیون گشتاپوی مجاهدین یعنی همان کمیسیون امنیت و تروریستی و یا کمیسیون مطالعات!! سیاسی!! را معرفی نمی کنند؟
این تغییر نام و مخفی کاری در مورد گشتاپوی فرقه مجاهدین نشان دهنده این است که رهبران این فرقه همانطور که مسعود رجوی و مریم رجوی در نشست های شورای مرکزی سازمان در عراق اعلام کرده بودند، در صدد تشکیل جوخه های ترور و قتل اعضای جداشده مجاهدین در خاک اروپا می باشند که البته ما نیز بدینوسیله به افکار عمومی و همچنین از طرق قانونی هشدارهای لازم را به مقامات مسئول اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن خواهیم داد.
