شکنجه در سازمان مجاهدین
دی تاگس سایتونگ
گزارشی از دکتر بهمن نیرومند
سازمان مجاهدین کسانی را که می خواستند این سازمان را ترک بکنند سال ها در سلول های انفرادی نگه داشته و شکنجه شده اند.
سازمان مجاهدین در دهه 1980 چادر خود را در عراق زد تا از آنجا توسط کمک نظامی، همینطور مالی صدام حسین عملیات مسلحانه علیه رژیم را انجام دهد.
آنها در دو حمله بزرگ که تدارک دیده بودند و می خواستند از مرز عبور کرده و بجنگند که هر دو بار با شکست روبرو شدند.
در یک گزارش 28 صفحه ای از سازمان دیدبان حقوق بشر که توسط کسانی که در سازمان مجاهدین بودند و توانسته اند از دست این سازمان فرار بکنند تهیه شده است که 5 نفر از آنان توسط سازمان مجاهدین به عراق تحویل داده شد که در زندان ابوغریب در زمان حکومت صدام به عنوان زندانی نگه داشته شدند اعضایی که می خواهند این سازمان را ترک کنند به قیمت خیلی گرانی باید هزینه این کار را بپردازند.
جو استورک رییس بخش خاورمیانه و شمال افریقای سازمان دیدبان حقوق بشر می گوید: زندانیان سابق این سازمان می گویند که نمی توانند علیه رهبران سازمان کوچکترین انتقادی را بکنند. یکی از آنان آقای سبحانی است که از سال 1992 حدود هشت سال ونیم در زندان انفرادی بوده و سپس به سازمان اطلاعات عراق تحویل داده شده است و بعد از 2 سال زندانی بودن در زندان ابوغریب به ایران استرداد شده است.
شاهدین این گزارش شاهد قتل دو نفری بودند که در هنگام بازجویی و شکنجه جان خود را از دست داده اند.
سازمان مجاهدین در سال های 1997 و 2002 از طرف آمریکا و اتحادیه اروپا به عنوان سازمان تروریستی ثبت شده است. بعد از سرنگونی صدام حسین سازمان مجاهدین که یک ایدئولوژی اسلامی و مارکسیستی است به حالت دیگری در آمد امریکا ابتدا این سازمان را خلع سلاح کرده است. آمریکا این سازمان را که حدود 3000 نفر بودند را به عنوان ابزاری بر علیه رژیم ایران استفاده می کند و همینطور در زمینه مالی طبق گزارش دیدبان حقوق بشر بازوی سیاسی این سازمان به عنوان شورای ملی مقاومت سعی دارد که اسم تروریستی را از روی خودشان بردارد.
این سازمان خودش را دولت موقت در خارج می داند و خود را دولت دمکرات معرفی می کند.
نمایندگان این شورا سعی می کنند که با نماینده های دولت های اروپایی و آمریکایی پارلمان اروپا خواهان این شدند که این سازمان را از لیست تروریستی بیرون آورند و این خواسته را هم از بعضی جناح های سیاسی آمریکا خواستار شدند. در مقابل نقاط بالا اقای استورک می گوید:
اشتباه بزرگی است که بخواهیم این سازمان را حمایت بکنیم که خود نقض حقوق بشر می کند.