تلفنهایی از ایران برای تلویزیون مجاهدین!
علی شمس
هر از گاهی تلویزیون مجاهدین تلویزیون جمهوری اسلامی را مسخره میکرد و راجع به آن تئاتر درست میکرد. شخصی با استودیوی تلویزیون رژیم تماس می گرفت و مجاهدین به صورت کمدی نشان میدادند که این تلفن از پشت صحنه خود تلویزیون رژیم است.
روزهایی بود در پایگاههای مجاهدین در خارج کشور که پای تلفن رفتن و به رادیو آمریکا تلفن زدن یک امر و وظیفه انقلابی بود! مسئول مربوطه این پایگاه باید برای تماس با این رادیو نفرات پایگاه را بسیج می کرد و برای همین نفرات در پشت چند تلفن جمع میشدند و متنی را از مسئول مربوطه دریافت می کردند که البته از بالاتر آمده بود و راهنمائی هم کرده بود که چه نکاتی باید رعایت شود، یعنی باید سعی کنید که به صورت یک ایرانی عادی برخورد کنید و جملات و سؤالات را طوری مطرح نکنید که از ابتدا مشخص شود که شما هوادار و یا از مجاهدین هستید و تا میتوانید بایستی که حرف خود را بزنید. البته محتوای آن نیز از قبل نوشته شده بود و خواهر مسئول مربوطه این متن را به شما میداد و شما فقط باید لو نمیدادید که از مجاهدین هستید.
البته بعضی مواقع قضیه آنطور که باید و شاید انجام نمیشد و نفر مربوطه بجای آنکه در آخر حرف تیز خود را بزند در همان اول میزد و باعث میشد که گوینده رادیو آمریکا تلفن را قطع کند.
ولی بعضی مواقع متن را میدادند به ما و می گفتند بگوئید که از ایران هستم و جالب آنکه یک همشهری من دقیقاً تلفن زد و گفت که الان من از اصفهان با شما صحبت میکنم! حال بعضی این تلفنهای انجام شده از ایران به تلویزیون مجاهدین در ارتباط مستقیم مرا به یاد این داستان میاندازد که در پایگاه یا بعدها دفتر نام گرفته مجاهدین بنام باقر زاده در کلن آلمان هر جمعه این آکسیون برقرار بود و خواهری با چند موضوع مختلف که برروی کاغذ نوشته شده بود و این که بعضی از ما از ایران میبایستی میبودیم به رادیو امریکا تلفن میزدیم. البته این اکسیون در سراسر پایگاهها و یا دفاتر مجاهدین در اروپا و امریکا برقرار بود! بعد که این صحنه ها را می دیدم و اکنون که تماسهایی از ایران را در ارتباط مستقیم می بینم به یاد همان برنامه کمدی می افتم که مجاهدین برای تلویزیون رژیم تولید کرده بودند که تلفنها از پشت صحنه انجام میشد؟ و این کنایه ای بود که خود مجاهدین دست به چنین کاری میزدند.
تلفن در اختیار افرادشان قرار میدادند و بعد نوشته شان را جلوی آنها قرار میدادند و نوع صحبت کردن را هم برروی کاغذ نوشته بودند که نفر چگونه برخورد کند که زود لو نرود و حرف خود را بزند. آیا زمانی که کسی این صحنه سازی ها را دیده است حق دارد که به بعضی از تلفنهای باصطلاح از ایران شک کند؟ بویژه که صدا هم بسیار صاف و تمیز می آید و گوینده هم بدون ترس شروع به صحبت می کند و چنان هم از زیر و بم مجاهدین خبر دارد که فکر میکنی مجاهدین در تهران هم کادر تربیت می کنند؟! و جالب اینکه در آخرین برنامه ارتباط مستقیم در روز یکشنبه گذشته آقائی چند سوال راجع به انقلاب ایدئولوژیک کرد که بلافاصله بوسیله یک مارکسیست!؟ مورد اتهام قرار گرفت که نوشته اش را وزارت اطلاعات در جلو او قرار داده است. من نمیخواهم قضاوت کنم که آیا چنین است و یا نیست چرا که اولا مجاهدین به هر کس که سوال بودار از آنها بکند، اتهام میزنند و ثانیاً از پشت تلفن سخت است که چنین قضاوتی کرد که کسی سؤالاتی را در مقابل کسی قرار داده است. مگر اینکه خود آدم هم مثل مجاهدین این کاره باشند و بعد البته از قدیم هم گفته اند که کهنه چینه فکر میکنه که هرچی که در توبره خودش است درتوبره دیگری هم هست!
حال مجاهدین که نوشته در مقابل ما قرار میدادند که به رادیو آمریکا تلفن بزنیم و بگوئیم از ایران هستیم (در حالی که در آلمان بودیم)، باید به چنین شک هائی هم برسند که اولاً این نفری که تلفن زده حتماً از وزارت اطلاعات است و ثانیاً نوشته اش هم جلویش گذاشته اند و در آخر نفر مربوطه هم بیسواد است!
و این هم جالب توجه است که بیشتر کسانی که تازگی ها هوادار شرمنده مجاهدین هستند، یا فرد عادی هستند و یا مارکسیست هستند و هوادار انقلاب ایدئولوژیک و یا بی طرف ولی فحاشی به نفری می کنند که قدری سؤال بودار کرده است! چون ترمز می برند و سریعاً دم خروس را رو می کنند!