جهاد اکبر یا تهاجم بر شأن و شرافت انسان ها!؟
قسمت اول
( نقدی بر عملیات جاری و غسل هفتگی مجاهدین خلق)
در خاطرات و افشاگری هایی که توسط اعضای جدا شده ی مجاهدین خلق انجام گرفته است بارها از نشست های عملیات جاری و غسل هفتگی ( و دیگر نشست ها با عناوین خاص خود) یاد و نام برده شده است. ا ز آنجا که نشست های”عملیات جاری” ( و نیز”غسل هفتگی”) حاوی مسائل قابل تأملی است و کالبد شکافی این” دو نشست” به لحاظ ماهوی تا حدود زیادی در شناخت ماهیت و عملکرد مجاهدین خلق و دستگاه رهبری اش مؤثر است فلذا لازم دیدیم تا به نقد و تشریح این دو موضوع اهتمام ورزیم:
” عملیات جاری” همان” نشست های روزانه” یی است که در پایان هر روز و پس از اتمام کار و مسئولیت های مربوط به روز جاری، در لایه های مختلف تشکیلات انجام می گیرد.. نشست عملیات جاری بین اعضای فرماندهی، عضوها، زیر عضویت ها و سایر لایه ها بود و به عبارت دیگر هم رده های تشکیلاتی با همدیگر به برپایی این نشست ها اقدام می نمودند. قبل از هر چیز بهتر است تعریف شخص طراح و خالق این نشست ها، یعنی”مسعود رجوی” را درمورد”عملیات جاری” مورد مداقه قرار بدهیم. البته این را هم گفته باشیم که نشست های روزانه در تمام تشکیلات و اغلب نهادها، سازمان ها و گروه های سیاسی یا فرهنگی در جهان رایج می باشد اما ساختار و ماهیت عملیات های جاری ( نشست های روزانه ) در مجاهدین تماماً با آنچه در جهان رایج است تفاوت کیفی و حتی تفاوت کمی دارد. کسی که این مطالب را مطالعه نماید به خوبی واقف خواهد شد که چرا و چگونه این نشست ها را با آنچه در جهان هست متفاوت قلمداد می نماییم. به هر حال، ببینیم خود رجوی راجع به” عملیات جاری” در تشکیلات مجاهدین چه تز و تعریفی را ارایه داده است. رجوی می گوید :”عملیات جاری جهاد اکبر مجاهدین است. عملیات جاری پیچیده ترین و بغرنج ترین رزم یگان و ارتش آزادیبخش و مجاهدین بر علیه حکومت ایران است. عملیات جاری سلاح بود و نبود و سلاح استراتژی ماست. اگر عملیات جاری را داشته باشیم به پیش می رویم و اگر نباشد فروپاشیده می شویم…”
عملیات جاری یکی دیگر از بدعت های رجوی است و این معجون عجیب الخلقه در سطح و ساختار ( یا در فرم و نمای ظاهری اش) جهت امور روزانه یعنی کار و مسئولیت تشکیلاتی افراد و در ذات و کنه آن تشکیلات را به اهداف و خواست های نامشروعی نایل می کرد که عمده ترین اهداف و فرایند این پدیده ها همان بحث” تهی سازی” افراد از هر نوع هویت و منش انسانی و خصایل” فردی” و نیز جایگزین کردن داده های تشکیلاتی در این قالب و ظرف تهی شده بود. رجوی از عملیات جاری به عنوان” جهاد اکبر مجاهدین” نام می برد و این اولین بدعت در خصوص این پدیده است. اما چرا رجوی آن را جهاد اکبر نامیده است؟! همانطور که تمام مسلمین می دانند،”جهاد اکبر” در نظر و رأی پیامبر اسلام (ص) و ائمه طاهرین (ع) ؛” مبارزه با نفس اماره” و تلاش جهت سرکوب هوس های شیطانی که در درون هر انسان سر می تابد بزرگ ترین جهاد یا همان” جهاد اکبر” نامیده شده است و ارزش آن در نزد پیامبر اسلام (ص) از جهاد با کفار و دشمنان دین والاتر و بیشتر است. وقتی رجوی عملیات جاری تشکیلات خودش را” جهاد اکبر” می نامد، در نگاه نخست این گونه استنباط می شود که واقعاً در این نشست ها ( عملیات های جاری) افراد با نفس اماره خویش به جهاد و مبارزه بر می خیزند! اما به راستی در کجا و کدام مقطع از تاریخ اسلام ( و حتی دیگر ادیان الهی یا مکاتب بشری) پیروان دین را درون یک” جمع” و به حضور انسان های دیگر برده است تا تحت عنوان مبارزه با نفس” خودشکنی” نمایند؟! اما همین که فردگناهکار می خواست دهان به گویش گناهان خود باز کند، پیامبر (ص) یا ائمه (ع) قاطعانه آن فرد را از بازگویی گناهان خویش منع کرده و تنها جایگاه اقرار به افعال حرام یا” افکار خطا آلود” را آستان و درگاه خداوند و خلوت فرد معرفی کرده اند. اگر مسلمانی پرده از گناه برادر دینی خویش برمی داشت حتی بر او حد جاری می گردید و”عیب پوشی” یکی از سفارشات مؤکد اسلام می باشد. برای یک بار و یک مورد هم کسی در تاریخ صدر اسلام سراغ ندارد که پیامبر، ائمه یا بزرگان و اولیا دین را از کسی خواسته باشند تا در حضور ایشان یا در نزد انسانی دیگر پرده از گناهان خود ( یا گناهان دیگری) بردارد و اعتراف به انجام فعل حرام نماید. جالب این که همان بحث” اقرار در نزد کشیش” هم که در مسیحیت مشاهده می شود تنها بین کشیش و فرد معترف انجام می شود و غیر از این دو نفر ( و خدای آنان) اجازه نمی دهند کسی شاهد بر اعترافات فرد باشد. اما رجوی که داعیه عمل به” اسلام ناب” و جامعه ی توحیدی دارد، به نام” جهاد اکبر” نه تنها فرد را به حقارت و ذلت تمام رهنمون می شود ،بلکه هیچ نوع خودسازی و انسان سازی که تأمین کننده ی نظر اسلام و پیامبر اکرم (ص) باشد در تئوری و عملکرد رجوی ( در عملیات جاری ) مشاهده نمی شود.
در عملیات های جاری مجاهدین، تمام افراد تشکیلات به نوبت” سوژه” نشست ها می شوند و در کل لایه های تشکیلات سوژه شدن شامل همه ی افراد خواهد شد. ( تنها کسی که بازخواست نمی شود و هرگز”سوژه ی” جمع نمی گردد خود خالق و برپا کننده ی این بامبول ، یعنی شخص رجوی و نیز همسرسوگلی اش (مریم) می باشد؟).
معمولاً پیش از برپایی هر عملیات جاری، فرمانده ی مربوطه ( در هر لایه و هر سطح از تشکیلات ) به فرد یا افرادی که قرار است در آن نشست” سوژه” شوند اعلام می نماید که باید” فاکت”های خود را نوشته و آماده ی قرائت آن” فاکت” ها در” جمع”( عملیات جاری ) باشند. اما تفاوت بین نشست های” عملیات جاری” و” غسل هفتگی” در چیست؟
پایان قسمت اول
ادامه دارد…
برای مشاهده جداول و عکس های مربوط به نشست ها اینجا را کلیک کنید.
