پیام خروج ممنوع چیست؟
به مناسبت ثبت دائمی سازمان مجاهدین در لیست گروه های تروریستی
محمد حسین سبحانی/ 17.12.2005ـ آلمان
براساس سند منتشر شده توسط وزارت خارجه آمریکا در تاریخ 10 اکتبر 2005، مشخص شده است که سازمان مجاهدین خلق در لیست دائمی گروه های تروریستی جهان قرار گرفته است و این را باید یک پیروزی برای حامیان استراتژی پرهیز از خشونت، اعضای جدا شده مجاهدین، نهاد های مدافع حقوق بشر و خانواده های اعضای در بند مجاهدین در عراق و سایر نقاط جهان پنداشت.
سازمان مجاهدین بعد از سرنگونی رژیم صدام حسین و خلع سلاح اجباری توسط آمریکا در عراق، تمام تلاش خود را در دو سال گذشته در اروپا و آمریکا بر روی این مسئله متمرکز کرده بود که با بزک کردن چهره خشن و تروریستی خود از لیست گروه های تروریستی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا و کانادا و…. خارج شود.
اما با افشاگری و فعالیت های گسترده سیاسی و دیپلماتیک اعضای جدا شده از مجاهدین و همچنین انتشار گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر ( خروج ممنوع ) در تاریخ 18 ماه می 2005 مبنی بر نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین، عملاً دست و پا زدن های این فرقه تروریستی برای خروج از لیست تروریستی با یک مانع جدی روبرو شد. اتفاقاً به دلیل اهمیت سند و گزارش منتشر شده توسط سازمان دیده بان حقوق بشر بود که فرقه مجاهدین حملات و تهدیدات گسترده ای را بعد از انتشار گزارش خروج ممنوع علیه اعضای جداشده مجاهدین که مورد استناد سازمان دیده بان حقوق بشر قرار گرفته بودند، بیش از گذشته آغاز کردند.
رهبران فرقه مجاهدین با سرنگونی صدام حسین دیکتاتور سابق عراق و خلع سلاح اجباری این فرقه در عراق توسط آمریکا، به خوبی می توانستند تشخـیـص دهـند که باید اسـتـراتـژی و شعـار زنـده باد مـبـارزه مسـلحـانه ( تروریستی ) و مستحکم باد ارتش آزادیبخش ملی ایران را آرایش و بزک کرده و در غالب تغییر دمکراتیک!! و راه حل سوم به شخصیت ها و نمایندگان پارلمان ها و دولت های غربی غالب کنند تا شاید بتوانند از لیست گروه های تروریستی جهان خارج شوند و برای این کار بدون اغراق صد ها میلیون دلار پول و تمام سرمایه انسانی فرقه را هزینه کردند.
آقـایـان لـرد کـوربت ( نـماینده مجلس انگـلسـتان در پارلـمـان اروپا ) و کـازاکـا ( نماینده پرتقال در پارلمان اروپا ) که از حامیان اصلی مجاهدین می باشند را در نیمه دوم سال 2005 میلادی به عراق اعزام کردند تا باصطلاح به سازمان دیده بان حقوق بشر ثابت کنند که سازمان مجاهدین در سال های ما بین 1990 تا 2002 زندان و شکنجه گاه نداشته است.
روشن است که هر دیکتاتور و شکنجه گری، از جمله رجوی ها، این تجربه را دارند که بعد از سرنگونی صدام حسین و وزیدن نسیم آزادی، زندان ها و شکنجه گاه هایشان را تغییر کاربری دهند. چنانچه اعضای جداشده مجاهدین که هر کدام از یک ماه تا 8 سال در زندان های رجوی و صدام حسین به سر برده بودند، در اطلاعیه ای دقیقاً یک ماه بعد از سرنگونی صدام حسین به این ترفند فرقه مجاهدین مبنی بر تغییر کاربری زندان های مجاهدین هشدارهای لازم را داده بودند، بنابر این به لرد کوربت و آقای کازاکا و سایر دوستانشان باید یادآوری کرد که برای کشف زندان ها و شکنجه گاه ها کمی دیر به عراق تشریف برده بودید.
قربانیان در اروپا حضور دارند و آماده شهادت دوران اسارت خود می باشند، چرا به عراق رفته اید؟
خوشبختانه بعد از تبلیغات وسیع سازمان مجاهدین مبنی بر اینکه بعضی از دوستان آنها زندان و شکنجه گاه در مراکز سازمان در عراق کشف نکرده اند، مجدداً سازمان دیده بان حقوق بشر با شجاعت بر صحت گزارش خود تاکید نمود.
من همچنین 6 ماه قبل در کنفرانس بررسی نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین که توسط کانون آوا در شهر پاریس بر گزار شد، عرض کردم:
من سخنرانی خود را به تاثيرات سياسي گزارش ديده بان حقوق بشر اختصاص داده ام. همانطور که ميدانيد سازمان ديده بان حقوق بشر در 18 ماه می گزارشي را تحت عنوان خروج ممنوع منتشر کرد. من مي خواهم اشاره کنم که پيام خروج ممنوع چيست؟
سازمان مجاهدين مدعي است که گزارش سازمان ديده بان حقوق بشر يک گزارش سياسي است، البته اين گزارش تاثيرات سياسي هم دارد ولي گزارش سياسي نيست.
گزارش بر مبناي حقوقي و بر اساس مستندات و شهادت شاهدين حقيقي تهيه شده است که عده اي از آنها نيز در اينجا حضور دارند ولی این گزارش تاثيرات سياسي هم دارد مانند هر گزارشي که در مورد نقض حقوق بشر چه در مورد دولت ها و چه گروههاي سياسي که در اپوزسيون هستند ، دارد. مثلا گروههاي سياسي در يوگسلاوي که حتي در اپوزسيون هستند و نقض حقوق بشر کرده اند، گروه القاعده نيز که در حاکمیت نيست ولی در درون خودش نقض حقوق بشر ميکند سازمان مجاهدين نيز از اين جمله است، بنابراين اين گزارش تاثيرات سياسي دارد، چنانچه هنگامي که سازمان ديده بان حقوق بشر در مورد مسائل ازبکستان گزارشي را منتشر ميکند طبعا تاثيرات سياسي هم دارد. من در اينجا ميخواهم به تاثير سياسي که اين گزارش ديده بان حقوق بشر داشته است، اشاره کنم
در يک جمله تاثير سياسي گزارش خروج ممنوع اين است که خروج از ليست گروه های تروريستي براي سازمان مجاهدين ممنوع است. در واقع پيام خروج ممنوع سازمان ديده بان حقوق بشر خروج ممنوع مي باشد. خروج ممنوع از کجا ؟ خروج ممنوع از ليست گروه های تروريستي.
اکنون با توجه به شرایط جدید چند نکته قابل تاًمل است.
1ـ خوشبختانه در شرایط جدید نه تنها سازمان مجاهدین خلق در لیست گروه های تروریستی باقی مانده است، بلکه شورای ملی مقاومت ارتش آزادیبخش ملی ایران، و انجمن دانشجویان مسلمان نیز به دلیل اینکه زیر مجموعه فرقه مجاهدین تلقی شده اند، در فهرست گروه های تروریستی جهان قرار گرفته اند.
2ـ تا سال 2004 قوانین آمریکا در مورد گروه های تروریستی از جمله سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت و القاعده و…… بدین شکل بوده است که دولت آمریکا ملزم بوده است که سازمانهای تروریستی خارجی باید هر دو سال مجدداً بررسی و در لیست گروه های تروریستی طبقه بندی شوند، در غیر این صورت طبقه بندی آن گروه ها در لیست گروه های تروریستی لغو می شود.
اما در سال 2004 قانون جدیدی برای ممانعت از تروریسم در آمریکا تصویب شده است که روش بررسی و باطل سازی خاص جایگزین آن شده است. قانون جدید تصریح میکند که یک سازمان تروریستی باید 2 سال بعد از تاریخ طبقه بندیاش دادخواستی را برای باطل سازی ِ تصمیم تسلیم دادگاه ـ مقامات قضایی نماید و اثبات کند که تروریست نیست که در خوشبینانه ترین شکل یک چشم انداز دور برای خروج از لیست گروه های تروریستی متصور است.
از دو نکته فوق می توان نتیجه گیری کرد که شرایط برای فرقه مجاهدین هرچه بیشتر سیاه و تاریک شده است.
اما این بار پیام خروج ممنوع (ممنوعیت خروج از لیست گروه های تروریستی) چیست؟
پیام بن بست فعلی برای فرقه مجاهدین این است که باید برای برون رفت از این بن بست ، رهبران نسل فدا ( یعنی رجوی ها ) برای یک بار هم شده فداکاری کنند و با معرفی خود به دادگاه های بین المللی و پذیرش مسئولیت بیش از دو دهه خونریزی و اعمال تروریستی و همکاری با صدام حسین و برپایی زندان و شکنجه و نقض حقوق بشر به وضعیت موجود پایان دهند. اگر رجوی ها در این امر تاًخیر نمایند، بدون تردید دادگاه های بین المللی به سراغ آنها خواهند آمد.