از لیست تروریستی تا کرسی ناظر در سازمان ملل
جمشید طهماسبی
ضرب المثلی هست که می گویند طرف را به ده راه نمی دادند سراغ خانه کدخدا را می گرفت، اگر چه اساس وشا لوده مواضع مجاهدین بر ژستهای توخالی تبلیغاتی استوار است وبه همین دلیل هم بسیاری از حرفها ومواضع آنها بیشترباعث مضحکه ناظرین می شود وکمتر کسی به اینگونه اراجیف توجه می کند.
اما آنها برای مصرف داخلی ودادن روحیه به نیروهای اسیر درچنگال تشکیلات ومنحرف کردن مقطعی اذهان آنها از واقعیتها ی که درپیرامونشان می گذرد دست به این گونه حرکت ها می زنند.
درهفته گذشته مریم رجوی با حضوردریکی ازساختمانهای شورا اروپا دراستراسبوک فرانسه در میان بهت وحیرت خبرنگاران با به فراموشی سپردن آه وناله هایی که مستمرا برای تثبیت دائمی در لیست تروریستی می کند، به یکباره درخواست «کرسی ناظر در سازمان ملل » را از طرف حسابهای مربوطه ای که بعد ازچند سال تلاش تا به امروز حتی موفق نشده اند گامی در راستای حذف نام آنها از لیست تروریستی را بردارند.
اگرچه بنا به گزارشات تایید نشده حاضرین که ماموریت داشتند در راستای پیش برد اهداف پشت پرده خود به هرترتیب شده ایشان را به عنوان سخنگوی اپوزسیون ایران جا بزنند یکصدا شعار «مریم مهر تابان ریئس جمهور ایران می بریمت به تهران » را سر دادند.
وبا توجه به خدمات بسیار با ارزشی که رهبری مجاهدین برای صاحبان قدرت یعنی امپریالیزم سابق و«پیام آوران آزادی فعلی» انجام میدهد،اما آنها درراستای منافع استراتژيک خود ومعاملات پشت پرده کرسی دائمی ونه ناظردرسازمانهای تروریستی را به آنها تقدیم کردند تا ازاینطریق مهاردردستشان باشد، چرا که تجریه القاعده وبن لادن را ازسرگذرانده اند.
خدمات شایانی که یکی ازماموران سیا درمصاحبه با برنامه مانیتور در تلویزیون آلمان از آن چنین ياد کرد:
«مجاهدین حاضرند اقداماتی بکنند که ما خود از انجام آن شرم داریم وترجیح می دهیم در موردش سکوت کنیم »
راستی رهبری مجاهدین سازمانی را که بسیاری درراستای عشق به میهن ونفرت از امپریالیسم به آن پیوسته ودراین مسیر جان باختند را به کجا کشانده برای درک بهتر عمق فاجعه به این دو رویکرد توجه کنید.
مهدی رضایی در بیدادگاه شاه می گوید «درکیفر خواست ما را متهم به ارتباط با بیگانگان کرده اند ما ایرانی هستیم وبه تاریخ سرشار از مبارزه وپیکار خود افتخار می کنیم…ودخالت هیچ کشوری را در مورد میهنمان نمی پذیریم وبه همین دلیل است که برای بریدن دست بیگانگان وغارتگران امپریالیزم مبارزه می کنیم»
وبه یاد داریم که چقدرازپاک ترین جوانان این مرز وبوم با ترنم سرود سر کوچه کمینه مجاهد پرکنیه – آمریکا بیرون روخونت روی زمینه به استقبال مرگ رفتند.
به همین دلیل است که باوراینچنین پشتک وارو زدنهای فعلی مجاهدین در مقابل نیروهای آمریکایی را بسیاری، ناباورانه ناشی ازسرگیجه وبن بست سیاسی می بینند، که بر آن گذشته چنین تف می کند.
و برای خرید بقا به هر قیمت وخیانتی دست می زنند تا جایی که دی مک گارون«ray mc Govern» مامورسابق سیا می گوید:
« قبلها مجاهدین برای ما سازمانی تروریستی بودند امروز هم تروریستی اند، لیکن حالا تروریستهای خود ما هستند وما در اعزام آنها به ایران تاخیری به خود راه نمی دهیم.آنها اکنون از مرز به ایران برای فعالیتهای سری اعزام می شوند دستگاههای ردیاب نصب کنند برای اینکه برنامه اتمی ایران را کنترل کنند اهداف حمله را برای حملات هوایی مشخص کنند شاید هم اردوگاههای سری تاسیس کنند واستقرار نیروهای نظامی را کنترل کنندوخرابکاری در یک کلام آنها تروریست هستند ،اما تفاوت بزرگی است که تروریستهای من هستند یا تروریستهای تو هستند»
ریئس موسسه آمریکایی های خواهان دموکراسی در خاورمیانه «دانیل زوکر » در مقاله ای که در مجله اسرائیلی « اینساندر» چاپ شده از اسرائیل خواسته تا ازمجاهدین برای تغییر رژیم در ایران بیشتر استفاده کند و به اسرائیلی ها یادآوری می کند که «وجود چنین گروهی را حتی در خواب نمی دیده» ودر زمینه ضرورت وحدت مجاهدین و اسرائیل خطاب به وزیر امورخارجه اسرائیل و مدیر کل آن می نویسد:
« این گروه از ایرانیان به دنبال کمک شما و کمک کردن به شما هستند بیایید همدیگر را بشناسید و علایق و وابستگی های دو جانبه را تشخیص دهید»
از لیست تروریستی تا کرسی ناظر در سازمان ملل
