نگاهی به برخی رخدادها
ایراندیدبان
– دراکولای تشنه لب
پیش از هر چیز، به تعویق افتادن حکم اعدام ولیالله فیض مهدوی، رویداد مهمی بود که یک بار دیگر نشان داد که مجاهدین و کل کسانی که به نام حقوق بشر و دفاع از حقوق زندانیان سیاسی، تشنهی خون و سوءاستفاده از جان قربانیان اینچنین هستند، نگرشی تا چه اندازه غیرانسانی و سیاست بازانه به این مسائل دارند و هدف از جار و جنجالهای آنها جز سوءاستفادهی گروهی و سیاسی چیز دیگری نیست.
اکنون بهنظر میرسد هیچ عملی ناخوشایندتر از بردن نام ولیالله فیض مهدوی برای مجاهدین نباشد. چرا که یک فرصت استثنایی برای مانور دادن و مظلوم نمایی، با تعویق حکمش از آنها سلب گردیده است. پرداختن به نام فیض مهدوی آنقدر برای دار و دستهی رجوی ناخوشایند شده است که حتی از رندی کسانی که مدعی شدند تلاش آنها باعث اجراء نشدن حکم مهدوی شده نیز استقبالی نکردند و عملاً ناخرسندی خود را از اعدام نشدن وی ابراز کردند.
– پایگاه مردمی!
مسألهی مهم دیگر، برگزاری تجمع مجاهدین در امریکا بود. اهمیت برگزاری این جلسه، از آن رو بود که یک واقعیت انکارناپذیر را برملا میکرد و آن عدم وجود پایگاه مردمی مجاهدین در ایران بود.
هدف مجاهدین از برگزاری چنین تجمعی که به زحمت توانسته بودند 100 نفر را در آن گرد آورند (یعنی آشکارا عدم همراهی ایرانیان در خارج از کشور و امریکا را به نمایش گذاشتند) این بود که به طرف حسابهای خارجیشان که صراحتاً منفوریت مجاهدین در ایران را عامل اصلی عدم حمایت از آنان معرفی کردهاند، نشان دهند که در ایران طرفدار دارند و برای اثبات این ادعا مسخرهترین راه را انتخاب کردند.
در میان سخنان تکراری، یک نفر با تلفن همراه خانم مجری تماس گرفت و گفت که من از ایران هستم و ما امیدواریم که شما در آنجا برای ما کاری بکنید!
لازم نیست که توضیح داده شود که این کار تا چه اندازه ابلهانه، ناشیانه و صدالبته خندهدار بود.
– تراژدی قرن بیست و یک مجاهدین
مریم رجوی در پیامی ناامیدانه به چند فرانسوی (که سالها پیش از این مناصبی در آن کشور داشتهاند) که مجاهدین نام آن را جلسهی پارلمانی در پاریس برای تغییر در ایران نامگذاری کردهاند، بخشی از وضعیت اسفبار این گروه در فرانسه را تشریح و سعی کرد با بزرگنمایی دار و دستهی رجوی، مفری برای ادامهی حیات و نمایشات تکراریاش در این کشور بیابد. مریم رجوی در قسمتی از سخنان مأیوسانهی خود که منعکس کنندهی وضعیت بهشدت شکنندهی حاکم بر مجاهدین مستقر در پاریس، پس از شکست اقدامات پیاپی باند رجوی در سه سال گذشته است، چنین گفت:
« در قلب سیاست مماشات برچسب تروریسم علیه سازمان مجاهدین خلق، نیروی اصلی تغییر در ایران می‌باشد. بدین ترتیب پتانسیل‌های مقاومت ایران برای تغییر را بلوكه كرده‌اند.
متأسفانه فرانسه یكی از حامیان اصلی سیاست نزدیكی به ملایان بوده و از طرف‌حسابهای اصلی اقتصادی رژیم می‌باشد. سه سال قبل در فرانسه به‌دنبال معامله با ملایان و به بهانه لیست تروریستی، دفتر شورا و خانه پناهندگان ایرانی مورد حمله قرار گرفت. درحالی‌كه پرونده هم‌چنان خالی است ولی محدودیتهای سخت بر اعضا و سمپاتیزانهای مقاومت ادامه دارد. چه كسی به‌جز دیكتاتوری مذهبی ملایان از این امر سود می‌برد؟
این تراژدی قرن بیست و یكم است كه رژیم آخوندی موفق شده نیروی اصلی مقاومت را در لیست تروریستی گذاشته و سركوب اپوزیسیون دموكراتیك خود را به خارج از مرزهای ایران تحمیل كند. آزادی بیان و شنیده شدن ما در اروپا مورد تعرض قرار گرفته است. قضاوت در مورد ما براساس كمپین دروغپردازی ملایان و منافع كلان اقتصادی با ملایان صورت می‌گیرد بدون این‌كه به ما امكان پاسخگویی بدهند. »
مریم رجوی در پایان این پیام، در اوج ناامیدی و بن بست چنین گفت:
« زمان آن فرا رسیده كه جامعه بین‌المللی تحریمهای دیپلوماتیك، نظامی، تكنولوژیك و نفتی را علیه ملایان اعمال نماید.
من همه شما را فرا می خوانم تا با حمایت از تغییر دموكراتیك به‌دست مردم و مقاومت ایران به جلوگیری از وقوع یك فاجعه كمك كنید. زمان در حال به پایان رسیدن است. »
– همکاری مجاهدین با لابی اسراییل در آلمان
ایران اینترلینک: مطلع شدیم که سازمان تروریستی مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت رجوی تحت نام های مستعار فعالانه به تظاهرات ضد ایرانی لابی اسرائیل در آلمان پیوسته و موافقت این لابی را برای استفاده از آنها (بعنوان کسانی که فارسی حرف می زنند) جلب نموده است.
نگاهی به برخی رخدادها
