نگاهی به کتاب ارزنده:
کالبد شکافی یک جریان ایدئولوژیک
به قلم محقق سوییسی آنتوان گسلر
میلاد آریایی، پانزدهم می
بخش آخر: منابع مالی مجاهدین
در بخش سوم این کتاب به شورای ملی مقاومت، تاریخچه شکل گیری و همچنین نیروی نظامی مجاهدین در عراق که آشکارا در خدمت دیکتاتور سابق بغداد قرار گرفته بود اشاره کردیم و اینک در بخش پایانی کتاب به منابع مالی مجاهدین از دیدگاه انتوان گسلر میپردازم وی در این زمینه مینویسد :
مجاهدين خلق براي پشتيباني از فعاليت هايش به بودجه عظيمي نياز دارد. اين فعاليت ها اداره كردن املاك، سامانه ارتباطي، سفر ستيزه جويان گروه و حفظ ارتش درعراق را شامل مي شوند. طبق اطلاعات ما، سازمان از بودجه بدست آمده به صورت غيرقانوني استفاده مي كند. از سوي ديگر، مجاهدين خلق و اعضايش بخاطر تخصيص غلط بودجه تحت تعقيب يا اقدام مدني قرار دارند. اين مطلب بخصوص در آلمان صدق مي كند، جايي كه مقادير قابل توجهي از مبالغ اهدايي خصوصي آلمان و سوبسيدهاي دولتي در واقع براي خريد سلاح براي تروريست هاي مجاهدين خلق و ستيزه جويان درعراق مورد استفاده قرار گرفتند…
نویسنده کتاب آشکارا این حقیقت را عنوان مجاهدین از حکومت سابق عراق برای خدمات شان پول دریافت میکردند و این بوضوح نشان میدهد که مجاهدین یک نیروی مزدور خارجی هستند و مستقل عمل نکرده و نمیکنند او مینویسد:
….. صدام حسين حامي مالي اصلي سازمان بود، و صدها ميليون دلار پول براي سازمان فراهم كرد. شناسايي شبكه هاي مالي مجاهدين خلق ايران اصلا آسان نيست. سازمان دواير مالي بين المللي بسيار پيچيده اي برپا كرده است. مبهم بودن آنان چنان است كه درك آن ها بسيار دشوار است. منبع و مقصد پول ها اغلب ناشناخته هستند. این يك خط مشي آشكار برای مخفي كردن عمليات هاي مالي سازمان است، و مايه افتخار اعضاي عمليات هاي مخفي است
دارايي هاي مالي مجاهدين خلق ايران از درون يك شبكه پيچيده حساب هاي بانكي در فرانسه، در اروپا، امريكاي شمالي و خاورميانه حركت مي كنند. دارندگان قانوني اين حساب ها يا افراد واقعي هستند يا گروه هاي شخصي، كه خيلي از آن ها در فرانسه اقامت دارند. آن ها با آسودگي در آدرس هايي اقامت دارند كه در واقع در آنجا نيستند.
درباره 8 ميليون دلار (7 ميليون يورو) كه در خانه هاي مختلف اعضاي اپوزيسيون ايران در اور-سور-اواز كشف شده، مريم رجوي اصرار دارد كه همه اين پول به مقاومت ايران تعلق دارد: حتي يك دلار، يا يك يورو از هيچ دولت يا كشوري دريافت نشده است. حتي اگر از جزئيات خبر نداشته باشم، مطمئن هستن كه مي توانم براي هر سنت از اين پول براي دستگاه قضايي توجيه داشته باشم.
اين ادعا با گفته بازرسان پليس كه همگي خاطر نشان مي كنند پول مجاهدين خلق در شبكه هاي كثيف در سراسر دنيا در جريان است در تناقض مي باشد.
اكنون وظيفه پليس ها در دي.اس.آر و دفتر مركزي سركوب جرم هاي عمده مالي است كه رشته هاي پولي كه مستقيما از عراق مي آمدند را گره گشايي كنند. حساب ها در يمن بخصوص براي آن ها جالب هستند.
اين اولين باري نيست كه يك كشور عربي در تحقيقات درباره منابع پولي مجاهدين خلق ظاهر مي شود. در 27 فوريه 2001، بعد از چهار ساعت بازجويي اف.بي.آي، هفت ايراني در كاليفرنيا دستگير شدند. آن ها به جمع آوري يك ميليون دلار پول از طريق كميته حقوق بشر در ايران متهم مي باشند. به گفته اف.بي.آي مقدار زيادي از اين پول به حساب هايي در تركيه واريز شده بودند كه توسط مجاهدين خلق كنترل مي شوند. بيش از 400000 دلار براي خريد سلاح در امارات متحده عربي خرج شده است. بازجويي پس از آن آغاز شده بود كه دفتر اف.بي.آي در بن گزارشي دريافت كرد مبني بر اين كه پليس جنايي المان درحال تحقيق درباره پولي است كه از طريق مجاهدين خلق در ايالات متحده به المان منتقل شده است.
اما یک شاهد کلیدی که اسرار مالی مجاهدین را در اختیار دارد و ازژنرال های بازنشسته و افراد نزدیک صدام حسین بود میباشد وی پس از اختلاف با صدام حسین به انگلستان پناهنده میشود او جزییات هر چه بیشتری را از منابع مالی رهبری مجاهدین فاش میکند جزییاتی که براستی تکان دهنده است.
این فرد سرتيپ ستاد مشترك ارتش و مسئول سرويس هاي مخفي تا سال 1994 رفیق السامرایی نام دارد او شخصيت مشهوري دارد و تا زمان فرارش در رژيم صدام حسين بسيار بانفوذ بوده است و بدلیل مسئولیت اش اطلاعات جالبی را ارائه میدهد:
” بخصوص مبلغ 20 ميليون دينار عراقي را به خاطر مي آورم كه مسعود رجوي دريافت كرد (در آن زمان هر دلار معادل سه ديناربود). اين جريان به قبل از اشغال كويت در سال 1991 برمي گردد. در آن زمان او حداقل 8 ميليون دلار دريافت كرده بود. او همچنين براي پوشش خرج هاي تبليغاتي اش در اروپا مبالغ مختلفي به صورت ارز خارجي دريافت مي كرد. مسعود رجوي منابع درآمد ديگري هم داشت، از جمله پولي كه توسط هوادارانش به او پرداخت مي شد. همه اين پول صرف تحويل تجهيزات نظامي مي شد. رژيم عراق با سلاح، توپ هاي متحرك، تانك، توپخانه سنگين، و حتي هلي كوپترهاي جنگي از مجاهدين خلق حمايت مي كرد.
نویسنده کتاب در بخش پایانی کتاب خود می نویسد
سقوط صدام حسين شكست بزرگي براي مجاهدين خلق ايران بود. نزول سازمان به جهنم آغاز شد. مسعود رجوي رهبر اين گروه با اشاره به دولت عراق گفته بود:
اگر اين دولت سقوط كند ما غرق فراموشي خواهيم شد. حيات ما به حمايت ما از رژيم صدام حسين بستگي دارد.
دفتر اصلي آن ها در مركز بغداد يكي از اولين ساختمان هايي بود كه توسط مردم مورد چپاول قرار گرفت. مردم از آن ها بيزارند. اكنون اشغالگرها ساختمان ان ها را در دست دارند.
و به این شکل در اوراق پایانی کتاب خود آنتوان گسلر با ذکر وقایع تلخ وگزنده سرنوشت این جریان را که در بخشی ازتاریخ معاصر ایران نقش بسا مخرب و کاهنده داشت را به رشته تصویر میکشد گوئیا وی بشکلی رمانتیک قصد دارد با ذکرحوادث تاریخی مجازات اتودینامیکی پشت پا زدن به اصول رابا عنوان فاجعه در فاجعه به رهبری مجاهدین گوشزد کند…
آينده مبارزان مسعود رجوي اكنون به حسن نيت امريكايي بستگي دارد. بعد از مباحثاتي كه از جانب تهران مورد انتقاد قرار گرفتند، حدود 5000 عضو مجاهدين مجبور شدند سلاح هاي خود را تحويل دهند. ارتش آزاديبخش ملي كه داراي تانك، نفربرهاي زرهي، خودروهاي سبك، كلاشينكف بود همه تجهيزاتش را تحويل داد؛ آسوشيتد پرس مي گويد:
مجاهدين خلق، گروه اپوزيسيون ايراني كه از داخل عراق فعاليت مي كند، روز يكشنبه در چهارچوب توافقي با نيروهاي امريكايي كه آن ها را محاصره كرده اند سلاح هاي خود را بر زمين گذاشتند.
بعد از حصول توافق در روز يكشنبه كه در بعقوبه صورت گرفت، اعضاي اين اپوزيسيون ايراني مي توانند يونيفرم هاي خود را حفظ كنند و هفت روز فرصت دارند كه همه نيروهايشان را در محلي خاص گردآوري و سلاح هاي آنان را جمع آوري كنند.
ژنرال ري اوديرنو فرمانده هنگ چهارم پياده نظام ايالات متحده مي گويد: آن ها تجهيزات خود را تحت كنترل ائتلاف قرار مي دهند. آن ها همكاري مي كنند.
امیدوارم توانسته باشم هر چند مختصر به مطالب اصلی کتاب محقق سوییسی آقای آنتوان گسلر اشاره کرده و اگر در این زمینه کوتاهی بوده پیشاپیش از نویسنده محترم کتاب پوزش میطلبم