شکست کامل نقشه های اخلال گرانه سازمان مجاهدین

شکست کامل نقشه های اخلال گرانه سازمان مجاهدین
در بازی های جام جهانی فوتبال در آلمان

محمد حسين سبحاني
26.06.2006
یکی از اهدافی که سازمان مجاهدین در جریان بازی های فوتبال جام جهانی 2006 آلمان دنبال می کرد، در هم آمیختن ورزش با سیاست بود. سازمان مجاهدین قصد داشت که در این رويداد ورزشي به مانند بازی های جام جهانی 1998 فرانسه عرصه ورزش و فوتبال را میدان تاخت و تاز تبلیغ برای رهبری سازمان مجاهدین کند، زیرا در اين مورد تا حدودي هم با توجه به شرايط سياسي وقت ، در بازی های جام جهانی فوتبال در سال 1998 در فرانسه موفق شده بودند. اما خوشبختانه سازمان مجاهدين در بازی های فوتبال جام جهانی 2006 در آلمان نتوانست به این هدف خود برسد، در حالیکه بیش از سال 1998 در فرانسه به در هم آمیختن ورزش و سیاست و اخلال در این بازی هاي ورزشي نیاز داشت، زیرا می خواست در پوش نشان دادن حمايت دروغين مردم به کمک تبلیغات و پول خود را از لیست گروه های تروریستی برهاند.
در این مورد حتی با چندین کمپانی و شبکه تلویزیونی با نام های مستعار وارد مذاکره شده بودند و با مبلغ زیادی پول به توافق اولیه نیز رسیده بودند که این شبکه های تلویزیونی در برنامه های خبری خود که به بازی های فوتبال جام جهانی میپردازند، تصاویری از افراد آنها را در حالیکه تی شرت هایی ملبس به عکس های رهبری این سازمان یعنی مسعود و مریم رجوی پوشیده بودند، را پخش کنند. یا در یک مورد مشخص قرار بوده است که در ازای دادن 45 عدد بلیط ومقادیری پول برای یک رادیوی محلی فارسی زبان در سوئد، از این رادیو خواسته بود که حدود 20 ثانیه فعالیت های سازمان مجاهدین در جریان بازی های جام جهانی را پوشش دهد.
سازمان مجاهدین علاوه بر این اهداف بسیار گسترده تر دیگری را نیز در این بازی ها از جمله خودسوزی افراد خود به مناسبت سالگرد دستگیری مریم رجوی در 17ژوئن 2003 دنبال می کرد که خوشبختانه بر اثر تلاش و جدیت کلیه اعضای جدا شده مجاهدین در کشورهای مختلف، به ویژه در کشور آلمان ، توطئه هاي های مجاهدین نقش بر آب شد.
نامه هاي روشنگرانه و هشداردهنده کانون آوا كه برای مقامات مختلف آلمان و همچنین مقامات کمیته برگزاری مسابقات جام جهاني ارسال کرده بودند، موجب شد که مقامات قانونی آلمان سران سازمان مجاهدین در این کشور، بطور مشخص جواد دبیران نماینده این گروه در آلمان را احضار کنند و نسبت به هر گونه اخلال و فعالیت سیاسی در این بازی ها به آنان هشدار دهند.
سازمان مجاهدین نیز به همين دليل با انبوه هزینه های مالی و نقشه هايي كه براي اخلال در اين بازي ها كشيده بودند، ناگزیر مجبور شدند که کلیه فعالیت های سیاسی و اخلال گرانه خود در این بازی ها را متوقف کنند تا جاییکه مجبور شدند به مقامات آلمانی طی یک نامه رسمی تضمین بدهند که هیچ گونه اخلال و فعالیت سیاسی در این بازی ها را نخواهند داشت و عملاً هیچ رد و اثر ی از حضور سازمان مجاهدین در این بازی ها، بر خلاف جام جهانی 1998 فرانسه به چشم نمی خورد.
نکته جالب در این قضیه این بود که سازمان مجاهدین نمی خواست بهای سیاسی احضار مسئولین این سازمان را توسط پليس آلمان و دادن تضمین کتبی برای رعایت مقوانین و مقررات را علنی کند، ولی بعد از اینکه خبرگزاری آلمان و آسوشیتدپرس از این التزام و تضمین کتبی مجاهدین به مقامات برگزار کننده بازی ها خبر دادند، آنها نیز مجبور شدند بطور گذرا و ضمنی به توقف فعالیت های اخلال گرانه خود اعتراف کنند.
نکته جالب تر اینکه سازمان مجاهدین در یکی از جمع بندی های درون تشکیلاتی خود در مورد دلایلی که نتوانسته اند به قول خودشان در بازی های جام جهانی فعالیت سیاسی داشته باشند و باصطلاح رهبری مقاومت را به میان مردم ببرند، به حضور و افشاگری های اعضای جداشده مجاهدین اشاره کرده اند و گزیدگی خود را با فحش و دشنام بروزداده اند، اما به همان دلیل که خبر احضار نماینده خود در آلمان توسط پلیس ومقامات امنیتی این کشور را مخفی نگه داشته بودند در این مورد نیز تصمیم گرفتند که نقش اعضای جداشده را در خنثی کردن برنامه های اخلال گرانه خود در بازی های جام جهانی را مسکوت بگذارند تا به قـول خـودشان سر بزنگاه تکلیف تک تک بريده مزدوران را روشن کنند.