چه کسی قربانی توطئه باند رجوی خواهد شد!
ایران دیدبان
1- تنها ویژه گی که به زعم رهبران گروه تروریستی مجاهدین می تواند در رقابت نفس گیربا سایر مدعیان آلترناتیو باعث سبقت آنان و کسب امتیازات اختصاص یافته دولت آمریکا برای مخالفین ایران شود ، تشکیلات این گروه در عراق است که سخنگویان مجاهدین وجود آن را با عنوان مقاومت سازمان یافته در کنار مرز ایران به مقامات آمریکایی گوشزد می کنند. این البته ،تنها راه ممکن برای ادامه حیات این گروه در قالب و شکل فعلی نیز هست!
2- مجاهدین ،حفظ این موقعیت و برتری تشکیلاتی را ، پس از سقوط صدام و پس از این که امکان وجود آن را در کل جهان غیر ممکن یافتند ،به هر نحو در دستور کار خود دارند و از این رو ، دخالت مستقیم در امور عراق و برهم زدن آن را به سود حفظ این موقعیت ، حق خود و در راستای اهداف خود می بینند.مجاهدین ادامه سیاست دخالت خود در امورداخلی عراق در شرایط حاضر ،که پیش از این با مجوز و اشاره صدام صورت می گرفت را این گونه تئوریزه و توجیه می نمایند : فعاليت جديد و گرانقدر مبارزان شهر اشرف در «مينگذاري» كردن زميني كه رژيم آن را عمق استراتژيك خود ميپنداشت… اين «مينگذاري» به چه صورت عملي ميشود؟ اساساً به صورت كمك و ترغيب گروههاي پيشرو جامعة عراق براي مقاومت در برابر خطر حكومت استبداد ديني. زيرا آن چه در مرحله كنوني، يعني پس از رخنة عملة ترور و شانتاژ رژيم به عراق اهميت اساسي دارد، پايداري بيتزلزل در برابر منطق «نصرت بالرعب» است كه اساس استراتژي بنيادگرايي اسلامي را تشكيل ميدهد… مبارزان شهر اشرف وارد عمل شده و به خنثي كردن اثرات زيانبار توطئه دشمن بنيادگرا برروحيه مردميكه تجربة زندگي در جهنم فاشيسممذهبي را ندارند، كمر بستهاند. تقويت روحيهها، تشويق مردم به خالي نكردن ميدان در مقابل هجوم بنيادگرا بهرغم همة خطرات و ضايعات احتمالي، استفاده از تماميامكانات كنوني جامعه براي سازمان دادن مقاومتي همبسته و پيوسته در برابر استبداد ديني، حضور در همة صحنههاي زندگي اجتماعي و پر نگه داشتن صفوف مقاومتكنندگان و خلاصه تداوم بخشيدن به مقاومت به هرشكل در هر زمينه و در هرلحظه، تجربه مشتركي است كه مبارزان شهر اشرف و نيروهاي پيشرو جامعة عراق در حال گذراندن آن هستند. از اين طريق است كه زميني را كه براي نيروهاي دشمن بنيادگرا مساعد به نظر ميرسيد، «مينگذاري» ميكنند.*
3- در چارچوب تعاریف مجاهدین ، ایران دشمن بنیادگرا ، شیعیان ، نیروهای دشمن بنیادگرا و عشایر وفادار به صدام و آن دسته از اهل سنت که دولت جدید عراق را برنمی تابند ، نیروهای پیشرو عراق محسوب می شوند.
4- همانگونه که گفته شد ،این حد از دخالت آشکار و مستقیم در امور داخلی عراق که هیچ ارتباطی به این گروه عمله دست بیگانگان ندارد، چیزی است که رسماً به آن اعتراف کرده و متأسفانه در زیر چترحمایت اشغالگران و عدم حضور نیروهای دولت عراق در استانها،به آن مبادرت می ورزند.
5- علیرغم این تحرکات ، دار و دسته رجوی به خوبی واقفند که جهت گیری دولت عراق به سمت حذف آنها است ، مشکل جدی و اساسی برای حضور با توجه به قانون اساسی عراق دارند و ضمناً تکیه آنها بر قشر محدود و اقلیتی از ناراضیان اهل سنت است که فعلاً و در شرایط حاضر با این گروه همسو هستند و هیچ تضمینی برای ادامه این همسویی در آینده نیست ،و از همه مهمتر ، وقوف آنان بر این نکته است که امتیاز حضور تشکیلاتی در عراق که می تواند آنها را به آمریکا تحمیل نماید ، روی دومی هم دارد و می تواند هم آنها را به یک مطاع خوب برای معامله با ایران تبدیل کند! پس مین گذاری در عراق چندان هم به نفع آنها نیست و پیشرفت اوضاع به منوال فعلی ، انفجار یک به یک مین های کاشته شده را زیر پای این گروه در پی خواهد داشت.
6- با این چشم انداز ،طرح رهبری مجاهدین برای بزنگاه تعیین و تکلیف ، قربانی کردن تمام نیروهای مستقر در اردوگاه اشرف قبل از استرداد ، اخراج و یا وجه المصالحه است.اما تا رسیدن به این نقطه ،قصد دارد همه توان و ظرفیتهای خود را برای تغییر شرایط به کار بندد.
7- تردیدناپذیرترین جزء چنین تغییری ، تلاش برای ازهم پاشیدن نظم حاکم شده بر فضای سیاسی کشورعراق است که ضمناً خواست مشترک بعثی ها و القاعده نیز هست.
8- بقایای حزب بعث ،نقش هماهنگ کننده این توطئه را برعهده دارند ،ضمن رایزنی با القاعده ، مجاهدین را جزو ظرفیتها و پتانسیل خود می دانند و امید دارند که آمریکا را به ورطه این توطئه بکشانند.
9- بی تردید مجاهدین اولین قربانیان بوجود آوردن چنین شرایطی – که بسیار غیرمحتمل است – خواهند بود ( شرایطی که به زعم خود آن را مفری برای برون رفت از بن بست کنونی و سرنوشت محتوم خود می دانند.) زیرا که اکثریت قاطع مردم عراق که تا کنون به سبب احترام گذاشتن به قانون حضور آنها را تحمل کرده اند ، در آن صورت برای همیشه پرونده آن را خواهند بست.
_________________
* – بازهم در باره مبارزان شهر اشرف – منوچهر هزارخانی