محاکمه مجاهدین خلق، شاخص عدالت و حقوق بشر در عراق

محاکمه مجاهدین خلق، شاخص عدالت و حقوق بشر در عراق
امید پویا، بیست و نهم اوت 2006
www.mojahedin.ws
دور تازه محاکمه صدام حسین به اتهام قتل هزاران کرد عراقی در وقایع موسوم به انفال از روز دوشنبه آغاز شده است. این دومین پرونده ای است که در خصوص عملکرد صدام در زمان حاکمیت او بر عراق بازخوانی و بررسی می شود. پيش از اين، رسيدگی به پرونده اتهامی عليه صدام حسين و تعدادی از مقامات رژيم وی در ارتباط با کشتار 148 تن از شيعيان دجيل در سال 1982 به رياست يک قاضی کرد عراقی خاتمه يافت. پرونده اخیر به وقايع اواخر دهه 1980 در مناطق کرد نشين عراق موسوم به عمليات انفال مربوط می شود که صدام حسين و ساير متهمان اين پرونده به نابودی حدود سه هزار روستای کردنشين و کشتار وسيع ساکنان آنها، از جمله با کاربرد اسلحه شيميايی، متهم هستند.
در بررسی جنایات صدام در عراق بارها به نقش سازمان مجاهدین خلق در این خصوص اشاره شده است. نقشی که حتی خود رجوی در نشستهای درون تشکیلاتی با لطایف الحیل آن را پذیرفته و در صدد توجیه آن بر آمده است. نیروهای ائتلاف که ظاهرا به قصد پایان دادن به دوران سیاست سرکوب مردم توسط صدام و حداقل بازخوانی و محاکمه جنایات او به عراق حمله کرده اند باید به این مهم توجه کنند که در راستای این هدف علی رغم قربانیان بیشماری که هزینه می کنند، حداقل باید در آنچه به بازخوانی گذشته عراق و حزب بعث و صدام مربوط می شود صادق و شفاف باشند. مسامحه با هر بهانه و به نفع هر کس در این راستا بدون تردید چیزی جز زیر سوال بردن اهداف فرضی و ادعایی نیروهای ائتلاف به همراه نخواهد داشت.
وزارت امور خارجه امریکا که پیش از این سازمان مجاهدین خلق و شورای موسوم به ملی مقاومت و ارتش آزادیبخش مجاهدین را در جرگه گروههای تروریستی ثبت کرده بود اینک خود را ناخواسته درگیر یک چالش جدی و پارادوکسیال قرار داده است. وزارت امور خارجه در بیانیه رسمی خود در سال 1994 در خصوص جرائم تروریستی سازمان مجاهدین خلق آشکارا به همکاری و تعامل سازمان مجاهدین با صدام اشاره و آن را یکی از دلایل ثبت نام مجاهدین در لیست گروههای تروریستی قید کرده است. در این بیانیه بطور مشروح مواردی که وزارت امور خارجه به عنوان آنچه دلیل تروریسم بودن مجاهدین تلقی کرده اشاره و استناد کرده است. این اتهامات بعضا شامل و بده بستانهای سیاسی و نظامی مجاهدین خلق و صدام و در نهایت مشارکت مستقیم مجاهدین خلق در سرکوب ناراضیان داخلی عراق است. در بخشی از این بیانیه در خصوص روابط سیاسی صدام و سازمان و مشخصا مسعود رجوی است، می خوانیم:
مجاهدین در مقابل دریافت تسلیحات و استفاده از حدود 232 مایل مربع از خاک عراق، از عراق حمایت سیاسی می نمایند. مجاهدین با نادیده گرفتن تلفات وارده بر ایران پس از تجاوز سال 1980 صدام و تهاجم 1990 او به کویت کماکان حامیان وفادار صدام حسین باقی ماندند.(1)
در همین رابطه به نقل از رسانه های تحت کنترل و رسمی بعث عراق در خصوص کیفیت روابط صدام و رجوی می خوانیم:
رسانه های تحت کنترل دولت در عراق از تماسهای اخیر صدام – رجوی گزارش می دهند که درک بهتری را از رابطه کنونی سازمان مجاهدین خلق با عراق ارائه می دهد. گفته می شود ملاقاتهای این دو برای تخفیف انزوای صدام بوده است.(2)
در بخش دیگر بیانیه در خصوص مشارکت مجاهدین خلق در سرکوب ناراضیان داخلی عراق در جریان وقایع سال 1991 می نویسد:
کردهای عراقی نیز ادعا کرده اند مجاهدین خلق در سرکوب کردها به ارتش عراق کمک کرده اند. ادعایی که از سوی پناهندگانی که به نزدیکی مرز ایران گریخته اند مورد تائید قرار گرفت.(3)
بیانیه در همین رابطه به نقل از جلال طالبانی رهبر اتحادیه میهنی کردستان تاکید می کند:
پنج هزار تن از مجاهدین در نبرد کرکوک به نیروهای صدام پیوسته اند.(4)
در ادامه باز بیانیه به نقل از وال استریت ژورنال می نویسد:
تنها تهاجم عمده ارتش ازادیبخش طی 6 سال گذشته در سال 1991 و درست پس از جنگ خلیج صورت گرفت و این زمانی بود که صدام حسین به رجوی دستور داد برای فرونشاندن شورش کردها در شمال عراق به کمک بیاید و این را شرکت کنندگان در آن عملیات بیان می دارند.(5)
به تاکید بیانیه، پاره ای از اعضای جداشده سازمان در آن مقاطع و متعاقب آن، دلیل انصراف از پیوستگی با مجاهدین خلق را مشارکت سازمان در این نسل کشی قلمداد کرده اند. در این رابطه به نقل از بیانیه می خوانیم:
یک عضو سابق سازمان مجاهدین خلق که در عراق بوده گفت، اختلاف او با رهبری مجاهدین زمانی آغاز شده که او عملیات سازمان علیه کردها را زیر سوال برده است.(6)
بیانیه وزارت امور خارجه در رابطه با اتهامات تروریستی سازمان که مشخصا به نقش این گروه تروریستی در عراق اشاره دارد خود گویای اشراف و اذعان امریکایی ها به نقش مجاهدین خلق در همکاری سیاسی و نظامی و حتی سرکوب ناراضیان داخلی عراق دارد. صراحت و شفافیت بیانیه در این خصوص جای هیچ تردید و توجیهی باقی نمی گذارد. حمایت و جانبداری اکنون امریکایی ها از مجاهدین خلق در نوع خود گویای پارادوکس رفتاری و گفتاری مقامات امریکایی است. اگر به تصریح بیانیه وزارت امورخارجه
رابطه صدام و رجوی یک رابطه استراتژیک و مشخصا محدود به حمایت متقابل از یکدیگر می شود آنگونه که در متن بیانیه تاکید شده:
در واقع مجاهدین خلق فقط از سوی یک دولت در جهان مورد حمایت واقع شده اند، عراق تحت حمایت حاکمیت صدام((7
و متقابلا درباره حمایت صدام به عنوان تنها دولتی که مجاهدین را به مشروعیت می شناسد می نوسید:
اتفاقی نیست تنها دولتی که در جهان به لحاظ سیاسی و مالی از مجاهدین حمایت می کند، رژیم توتالیتر صدام حسین می باشد.(8)
بدون تردید این میزان تعامل و نزدیکی و حمایت متقابل و یک سویه از سوی صدام و مجاهدین بطور جدی پس از سقوط صدام در موقعیت بازخوانی و بررسی قرار نگرفته است. باید توجه داشت که این اتهامات نه از سوی مخالفان و جداشدگان مجاهدین خلق و نه از موضع جمهوری اسلامی که مشخصا انگونه که در متن بیانیه تاکید شده حاصل رجوع به منابع و تحقیقات مستدل و مکفی در این رابطه است. این بیانیه در واقع وزن و اعتبار وزارت امور خارجه کشوری را یدک می کشد که مدعی است گزارشات خود را بر پایه اعتبار و حیثیت ملی بنا می کند. خوشبختانه موضع انفعال و سکوت عامدانه سازمان مجاهدین در مقام پاسخگویی به این موارد از اتهامات و جرائم وزارت امور خارجه در بیانیه متقابل این سازمان و همچنین کتاب موسوم به دمکراسی خیانت شده حاکی از پذیرش تلویحی اتهامات فوق از سوی مجاهدین خلق است.
با لحاظ این مهم حتی به بهانه اختلاف نظرهایی که میان وزارت امور خارجه ، کنگره و…در مورد آینده سازمان مجاهدین خلق وجود دارد نمی توان دلیل موجهی بر انفعال عامدانه و تعمق برانگیز امریکا در قبال مجاهدین و ارتباط آنها با جنایات صدام و محاکمه او جستجو کرد. محاکمه صدام صرفنظر از همه اختلاف نظرهایی که میان مقامات امریکایی وجود دارد و تا آنجا که به حیثیت و اعتبار سیاسی و داعیه های بشر دوستانه مربوط می شود یک فرصت و امکان است برای اثبات وزن و اعتبار ادعاهایی که امریکا در باره یک گروه تروریستی صادر کرده است. اگر چنانچه وزارت امور خارجه امریکا تاکید کرده رابطه صدام و رجوی در نوع خود حامل یک رابطه ویژه و منحصر است الزاما باید برای بازخوانی نقاط تاریک و مبهم و منجر به وقایعی همچون مشارکت در سرکوب ناراضیان مجال دهد این جرائم موازی با محاکمه صدام طرح و بررسی شود.
منابع
1 تا 8 تمامی از بیانیه وزارت امورخارجه امریکا درباره سازمان مجاهدین خلق.