مجاهدین فروپاشی اشرف را پذیرفته اند
وبلاگ آرش صامتی پور
همانطور که می دانید مقر اصلی نیرو های رجوی در نزدیکی شهر خالص در عراق جایی است که بنام همسر اول رجوی قرارگاه اشرف خوانده می شود. قبلا ذکر شد این مقر متعلق به ارتش عراق بوده و پادگان العظیم خوانده می شده است. در دوران حاکمیت صدام مقر فوق به انضمام تمامی قلعه های نظامی مستقر در آن به رجوی اهدا شد.
با وجود تلاش برای به دست آوردن مقر های مختلف نظامی در عراق٬ اشرف همواره مرجعیت خود را حفظ نمود. این مکان اینک دارای گورستان اختصاصی جهت اعضای کشته شده یا در گذشته و خودکشی کرده ی مجاهدین٬ ساختمانهای مختلف نظامی٬ بهداری٬ پناهگاه ضد بمب جهت رجوی ها و اخیرا نیز برای سرگرمی اعضای مجاهدین و پر کردن وقت آها شروع به ساختمان سازی و ماکت سازی از ابنیه ی باستانی و ملی ایران نموده اند.
پس از سقوط صدام و بازگشت باقی مانده ی نیرو های مجاهدین به اشرف٬ این واقعیت که رجوی در پیوند زدن خود با صدام چه اشتباه استراتژیک فاحشی مرتکب شده٬ رخ نمایاند.
آنچه پس از سقوط صدام بصورت بارز به چشم می خورد تلاش های عبث و پر خرج بقایای فرقه برای حفظ اشرف است به نوعی که تشکیلات به نیرو ها اعلام کرده :
۱- وظیفه ی سرنگونی رژیم ملغی و وظیفه ی نیرو در شرایط فعلی حفظ اشرف است
۲- اشرف همانند محله ی امیر خیز (در جریان مشروطیت) است و فروپاشی آن فروپاشی انقلاب است.
تا اینجای کار بنظر می رسد که مجاهدین جهت حفظ تنها مقر باقیمانده ی خود براستی تلاش می کنند و با اخذ وکیل٬ انتشار طومار و نامه نگاری در صدد کسب حمایت بین المللی و مبارزه بر علیه دولت عراق و تصمیم آن برای اخراج اعضای این گروه از خاک عراق هستند.
خام خیالی است که تصور کنیم دولت عراق (که گذر به دوران بعثی بودن آن کاملا منتفی است) حضور مجاهدین را در خاک خود تحمل خواهد کرد. بطور خاص چارچوب فعلی که انسجام تشکیلاتی گروه لحاظ شود. این مطلب صرفا یک ادعا نیست و متعاقبا در قالب یک مقاله به آن خواهم پرداخت. در اینجا تنها به ذکر دونکته بسنده می کنم:۱- تروریست بودن مجاهدین ۲- آینده ی روابط عراق با ایران
البته آنچه ذکر شد بررسی موضوعی روابط دولت عراق و مجاهدین خلق است و این در حالی است که می توان به درک ناکارامدی مجاهدین از سوی برخی ارگان های آمریکایی که پیشتر حامیان گروه تلقی می شدند نیز اشاره کرد و مستندات آن را در فرصت های بعدی انتشار داد.
اما باید دید ورای فعالیت های بازماندگان گروه در اروپا و عراق و آمریکا چه واقعیتی نهفته است. آیا واقعا تشکیلات در تمامیت خود بدنبال حفظ اشرف است؟
گروهی از جداشدگان از مجاهدین که صاحبنظران این عرصه تلقی می شوند معتقدند بوده اند که حفظ اشرف تنها یک شعار صوری بوده و جهت کنترل نیرو و هوادار صورت می گیرد. این مطلب اخیرا توسط کانال هایی از درون مجاهدین به تایید رسیده است. بعبارت دیگر فرماندهی مجاهدین در تحلیل های درونی خود بخوبی به این واقعیت دست یافته است که حفظ اشرف از فروپاشی امری ناممکن است.
بدین لحاظ برنامه ریزی انجام شده (حسب اطلاع مستند) تنها تلاش ظاهری بوده و در باطن نوع دیگری از برنامه ریزی صورت گرفته و تشکیلات در واقع خود را بصورت همزمان برای ترک اشرف و جدایی بخش عظیمی از بدنه (نیرو های سطوح پایین تر) آماده می کند.
شایان ذکر است که مسئولین مجاهدین با القای مطلب اشرف – همه چیز٬ قصد دارند تا ضمن حفظ نیرو تا لحظه ی آخر از آمار نیرو های خود جهت معامله ی نهایی با پنتاگون و سیا و دولت عراق سود ببرند و تنها به این دلیل است که کماکان با اجرای عملیات روانی جلوی جدایی اعضا را می گیرند. ضمنا نباید غافل شد که مجموعه ی هواداران سازمان که با وجود قلیل بودن همچنان وزنه ی سیاهی لشگر را بدوش می کشند نیز از این طریق کسب روحیه می کنند و سازمان بخوبی به این نکته واقف است.
کوتاه سخن٬ مجاهدین تخلیه ی اشرف و جدایی بخش عظیمی از نیرو ها را پذیرفته اند و تنها بر سر قیمت آن چانه زنی می کنند. همه ی تشبثات فعلی گروه بخشی از یک برنامه ی مدون جهت حفظ نیرو تا دقیقه ی نود بازی است.
